Kirkjuritið - 01.01.1938, Side 40

34
Árni SifíiircSsson:
Janúar.
Tveira dögum síðar voru honum veitl Selvogsþing, og var
liann vígður af Pétri biskupi 22. ágúst 1880. Hinn 7.
sejil. s. á. kvæntist hann eftirlifandi konu sinni, Guðríði
Guðmundsdóttur jjresls Johnsens i Arnarbæli. Fluttu
liin ungu prestsiijón þegar búferlum suður að Vogsós-
um. Þjónaði séra Ólafur því prestakalli þar til er hann
15. marz 1884 fekk veitingu fvrir Holtaþingum hinum
efri í Rangárvallasýslu. Þjónaði liann þar í 9 ár og bjó í
Guttormshaga. Arið 1893, hinn 7. apríl, var bonum veitt
Arnarbælisprestakall i Ölfusi. Hann féklc lausn frá
prestsskap 9. ágúst 1902, samkvæmt eigin umsókn, treysti
sér ekki til þeirra ferðalaga sem embættið útbeimti
vegna sjúkleika í fótum, sem ágerðist með aldrinum.
Flutti séra Ólafur þá til Reykjavíkur, og tók að sér rit-
stjórn Fjallkonunnar eftir andlát Valdimars ritstjóra
Ásmundssonar. Hafði hann það starf á hendi næstu tvö
árin. Mátti þá mörgum, er þektu umbótahug og baráttu-
vilja séra Ólafs á stjórnmálasviðinu, þykja það líklegt,
að nú væri liann að fullu horfinn út á orustuvöll stjórn-
málanna.
En þetta fór á alt annan veg. Leið séra Ólafs lá brátt
aftur inn í kirkjulegt starf, sem varð bæði ánægjulegt
og áhrifamikið. Árið 1903 leitaði stjórn Fríkirkjusafn-
aðarins í Reykjavík á fund hans, og bað liann að taka
að sér prestsþjónustu í söfnuðinum, þar sem stofnandi
safnaðarins, séra Lárus Halldórsson, bafði látið af því
starfi. Söfnuðurinn var þá enn fámennur, en skipaður
áhugasömum mönnum, er væntu sér dugandi forstöðu
og prestsþjónustu af séra Ólafi. Varð séra Ólafur við
beiðni safnaðarstjórnarinnar, og hlaut konungsstaðfest-
ingu sem fríkirkjuprestur í Revkjavík 18. des. 1903.
Þjónaði bann því starfi til ágústloka 1922. Veitti þá
söfnuðurinn bonum, samkvæmt umsókn, lausn með
eftirlaunúm, því að söfnuðurinn hafði á þessu tímabili
vaxið svo og störfin margfaldast, að séra Ólafur trevst-
ist ekki, beilsu sinnar vegna, að þjóna þar lengur. Jafn-