Kirkjuritið - 01.04.1971, Blaðsíða 89
Qrið me^ ýkiur, þegar um þetta hefir verið
jallað. Það er fjarri því, að allt í guðspjöll-
Unum orðið fyrir áhrifum frá trú frum-
irkjunnar og guðspjallamannanna. Páll ritaði
ref sín á undan öllum fjórum guðspjalla-
mÖnnunum og hann var guðfrœðing-
r 1 n n ' hinni kristnu kirkju meðal heið-
m^Ía' áður en guðspöllin voru saman sett.
ugtakafrœði Páls er aðeins greinileg hér og
ar^ ' guðspjöllunum og að óverulegu leyti.
esús verður ekki settur á bekk meðal almenn-
ln9s í nafnlausum frumsöfnuði. Vér rekumst
marg s'nnis á orð, svo að ekki verður um
1 Zt' sem benda til aðstöðunnar fyrir páska.
e‘ns á örfáum stöðum rekumst vér á krist-
^ceðilegt ívaf, og þótt allt vœri með kristfrœði-
egu ívafi, þá er rannsókn á hinum sögu-
k ^a ^esu verkefni, sem ekki verður undan
m,2t/ þar eð vöntun á frumheimildum er
ngin ástœða fyrir því að láta sögulega rann-
s°kn farast fyrir.
1^,. að 6rU e^ki eingöngu heimildirnar, sem
tii "OSS ^ bera ^ram spurninguna um
^ nn sagulega Jesú og boðskap hans. Kerygma
^umkirkjunnar, það er: að predika Krist, vísar
!j|S Ve9’nn alls staðar, því að keryg ma höfðar
‘ S09u|egs viðburSar: Guð var í Kristi og
sö ^e'mmn v*á sig. Guð opinberaði sig í
þess' e^Um v'^áurði. Þungamiðja kerygma er
'* "^r'stur dó vegna vorra synda sam-
tjáœ.mt ri^ningunum“ (|. Kor. 15:3). Þetta er
VQ a sagulegum viðburði: Dauði hans
tilefry V°r Ve^na' ^n þessi staðhœfing gefur
kro °f ^ að sPyrÍa/ hvort þessari túlkun á
viðb eStÍngunni bafi verið þröngvað upp á
utbu^ð 'nn e^° ^VOrt eittilvað var við þennan
^onu * Sem °rSakaði' þessi túlkun er tengd
þen m oðrum orðum: Rœddi Jesús um
þýðin30 a^iakvœmiie9a dauða sinn, og hvaða
á við" ^ann í dauða sinn? Hið sama
Urri t.|Um áoðun upprisunnar. Hún beinir sjón-
Ur aka. Hinn upprisni og upphafni Krist-
beindTfc) P°Stu*ar Predikuðu og söfnuðurinn
lceh • œnum tik befir drœtti persónuleika, sem
n©skaeÍnamÍr 9ÍorÞekktu, drœtti hins jarð-
Pá| meistara þeirra. Hið sama á við um
Þag P°StU a ag alla predikun frumkirkjunnar:
réttlcet' Gnt ^ ^aka' Paii barðist gegn sjálfs-
siálfsá ^'nnar 9yðinglegu lögmálsboðunar
nœ9Íu og sjálfsupphafningu og mœtti
henni með boðun hjálprœðisins fyrir trúna eina,
að Guð gefur hjálprœði sitt, ekki þeim, sem
telja sig réttláta, heldur syndurum, sem treysta
einvörðungu á fyrirgefningu hans. Þetta var
einmitt það, sem Jesús boðaði, þótt öðru vísi
vœri framsett. Það er alveg víst, að vér getum
alls ekki skilið boðun Páls, nema vér þekkjum
boðskap Jesú. Hvað eina, sem oss dettur í
hug að íhuga í kerygma, þá er rót hennar
ávallt í boðskap Jesú. Þannig var þetta í
frumkirkjunni, sem bezt verður séð á því,
að frumkirkjan fylgdi kerygma, trúarboðuninni
eftir með didache, kennslu, söfnuðinum til
handa. Þessa kennslu greinum vér ekki aðeins
í bréfunum og Opinberunarbókinni heldur og
í guðspjöllunum. í frumkirkjunni var kerygma,
trúarboðunin aldrei án didache, kennslunnar.
Þetta verður þá fyrsta ályktun vor: Vér
h I j ó t u m ávallt að hverfa til hins sögu-
lega Jesú og boðskapar hans. Heimildirnai
krefjast þess og kerygma, sem ávallt bendir
til baka frá sjálfri sér, krefur þessa einnig.
Á guðfrœðilega vísu getum vér orðað þetta
svo: Holdtekjan, incarnationin, felur það í ser,
að sagan um Jesú er ekki aðeins mögulegt við-
fangsefni sögulegrar rannsóknar, athugunar og
gagnrýni, heldur krefst hún alls þessa. Vér
verðum að vita hver Jesús sögunnar var og
hvert var efni boðskapar hans. Vér megum
ekki sniðganga ásteytingarefni holdtekjunnar.
Verði sagt, að oss muni förlast að skilja kjarna
trúarinnar, ef vér gerum sögulega þekkingu
að forsendu trúarinnar og trúin sé á þann hátt
sett á vald subjectivrar og tilgátusamrar rann-
sóknar, þá er því einu að svara, að Guð hefir
sjálfur boðið sig fram til þessa. Holdtekjan
er sjálfsfórn Guðs. Þeirri staðreynd getum vér
aðeins lotið og viðurkennt hana.
Það er einmitt hér, sem hin guðfrœðilega
þróun síðustu tíma kafar dýpra en kerygma-
guðfrœði Bultmanns. Það er nú viðurkennt víð-
ast hvar, að viðfangsefnið, hinn sögulegi Jesús,
verði að taka alvarlega, og því sjáum vér,
að staða nýjatestamentisfrœða nú á dögum
er ekki eins reikul eins og virzt gœti við
fyrstu íhugun.
Varnir gegn því að laga Jesú eftir tímanum
Vér verðum að hœtta á það að leggja upp til
fundar við hinn sögulega Jesú og boðskap
87