Æringi - 01.01.1908, Side 40

38 •
Linti ei fyr en Sælund sá
synda eins og skán á mar
og Kaupinhöfn þar ofan á.
Á endanum hann stöðvast þar.
Heyrði þaðan háan glaurn,
háttatími kominn var.
Ennþá sulgu öldrastraum
Albjartur og finnur þar.
Legubekkinn innar á
aldraður þar kongur svaf.
Hinir sulgu hornalá,
höfðu mikið orðaskraf.
Alt í eiuu þagna þeir,
þótt á dyrnar barið er.
Hjálmi búinn brynju’ og geir
beint til stofu Hovgaard fer.
»Vaknaðu, kæri kongur minn,
kveðinn að oss harmur er,
ef þú hlyðir á hann finn,
annað væri að trúa mór.
Veit óg það, að visku ber,
vænn til stjórnar Klemens minn,
en langtum fremri anuar er
á Isafirði garpurinn.
Finnur vill þér villa syn,
vond eru ráð, sem gefur hanu.
Ræk þú heldur ráðin mín
og reyndu þennan listamann«.