Æringi - 01.01.1908, Blaðsíða 51

49
■Svefninn hóðan hljótt hann bar
'himins til á gœsalöppum.
En landið ekki láta má
lof og vegsemd niður falla,
heimastjórn sem hafa á,
■og heiður fyrir liðsemd alla.
3?ví skal reyna óði í
afarvorkum hreystimanna
segja frá — og þœgja því
þekkum fagureygum svanna.
Hrinum spúSi Hrœsvelgur
haföldur aS dreka sóttu.
Hannes stóS þar stríSefldur
viS stýriS bœSi dag og nóttu.
Vanst nú leiSin furðu fljótt
flaug hann áfram, drekinn góSi.
Sœlund kappar sáu fljótt
seilast upp úr lagarflóSi.
ÞaS var degi einum á
aS öSling gekk á þorska-reka.
Hann aS landi leggja sá
lýsigulli fáSan dreka.
ViS hirS og jarla sagSi sá:
»Sýnist mór eg drekan kenna.
Haunes dreka aleinn á
um aljörð svo sem kjörgrip þenna.«
Drekinn lagSi’ f lægi þá,
ilofSung heilsar kappaskara,
4