Blanda - 01.01.1923, Page 411
401
inn, 6r fyrst lá samskipa Torfa, á Vatnsnes; fylti á
leið þeirri, og tók út nokkrar lifrartunnur. Svo var
hann hættlega kominn. Þá fórst og dugga Jóns bónda
Bjarnasonar í Eyhildarholti í Skagafirði. Pyrir henni
var skipari danskur, er Jens hót; Pétur var annar
danskur maður á henni, og Jón, sigldur, 18 vetra, son
Jóns bónda í Eyhildarholti, og enn Jóhann Schram
frá Brúarlandi, kaupmannsson úr Höfða, er átti Ragn-
heiði dóttur Páls prests Erlendssonar og Elinar Hall-
dórsdóttur Vídalíns frá Reynistað, og átti hann börn
ung með henni. Eimti var Jón son Jóns Rögnvalds-
sonar smiðs, ura tvítugt; vildi hann fyrst fara á dugg-
una, en er að því leið, var sem honum rysi mjög hug-
ur við því, og fór þó, og sagði það móður sinni og
öðrum, að eigi mundi hann aptur koma. Sjötti var
Skúli Skúlason, 18 vetra; er sagt, að Skúla færi sem
Jóni frá Kimbastöðum, að þó mjög fýsti hann í fyrstu
að fara, ógladdist hann síðan mjög, er til þess kom,
og lá þá nær, að Magnús, annar son Jóns bónda, færi.
En þó varð ekki af þvi. Skúli fór. Eyrir veður þetta,
er nú var frá sagt, lágu þeir á Höfðalegu. Þeir Kimba-
staða-Jón og Skúli voru mjög sjósjúkir; háðu þess
Jens skipara að leyfa sér í land, en eingi var þess
kostur; hræddist hann fyrir að strjúka mundu þeir;
hyggja það og sumir, að orðið hefði. Vita menn ei til
duggu þeirrar, síðan hún sást undan Ströndum í hríð-
inni; geta menn á, að svo mjög syldi hana1 2), að henni
yrði nálega'") að aungu stýrt, og sykki hún með öllu
saman. Þá fórst og í flóanum þilskip eða dekkbátur
Ásgeirs á Kollafjarðarnesi, bróður Torfa, og vita menn
ei, hversu að barst; var skipari hans Jón Grundfirð-
ingur kallaður. Þá var og sá skipari danskur á fló-
1) hún, hdr.
2) nauðulega, hdr.
Blaiida I[.
2G