Eimreiðin - 01.01.1932, Blaðsíða 22

10
VIÐ ÞJÓÐVEGINN
EIMRElÐItf
og í eld kastað«. Þá koma bæjar- og sveifarfélög með —7
og alþýða. Það er ábyrgð, sem því fylgir að eiga að gæta
sameiginlegs sjóðs þjóðarinnar. Löggjafar- og framkvæmda-
valdið ber ábyrgð á þeim sjóði, sem þegnarnir eru daglega
árið um kring að leggja í sinn skerf. Þær eru of fáar gleði'
stundirnar, sem hin stritandi alþýða þessa lands til sjávar og
sveita nýtur, og þær verða færri, ef enn þarf að þyngja álög-
urnar. Það er alveg sama hvaða stjórnmálaflokkur fer með
völdin, það verða alt af framleiðendurnir og hinar vinnandi
stéttir, bændur, sjómenn, verkamenn, sem fyrst og fremst fa
að taka við skellunum og borga þá. Þannig hefur það verið,
og svo mun það verða.
Það er engin furða þó að einlyndir menn og svartsýnir
horfi þungbúnir fram í tímann og sjái lítið annað en hrun og
eyðingu framundan. A hinu leitinu eru svo lýð'
Vormenn , . , .
íslands skrumararmr, sem lofa gulli og grænum skogum,
ef þeir fái að ráða. En svo er líka til þriðji flokkur
manna, sá er sér heilli sjón. Það eru vormennirnir, sem að
vísu þora að horfast í augu við veruleikann, en glata ekki
fyrir það trúnni á mátt mannsins til að hefja sig upp ur
hverskonar niðurlægingu og ráða við hin erfiðustu viðfangs-
efni. Þeir muna ekki einu sinni eftir því, að til sé nokkur
allsherjarjata, þar sem allir eigi heimtingu og rétt á feng,
þeir muna ekki eftir því fyrir glímuskjálftanum, sem gagU"
tekur þá í fangbrögðunum við sjálft lífið, í baráttunni fyf'r
tilverunni, sem athöfnin, starfið, gerir að æfintýri. »Að verma
sitt hræ við annara eld og eigna sér bráð, sem af hinum var
feld« er eins fjarlægt skapi þessara manna eins og myrkrið
er ljósinu. Nú reynir á hvort við eigum ekki nógu marga
slíka menn með þjóðinni og í sjálfu þinginu. Því það verða
slíkir menn, sem bjarga nú út úr erfiðleikunum, eins og svo
oft áður.
Verzlunarjöfnuðurinn við útlönd hefur virzt hagstæður árið
sem leið, ef farið er eftir skýrslunum, sem til eru um inn"
og útflutning. En eins og bezt kemur fram 1
jöfnífðúrinn 9rein ^veins sendiherra Björnssonar síðar >
þessu hefti, þá eru þær skýrslur ekki fullnægi"
andi, þegar dæma á um greiðslujöfnuðinn. Það mun láta mikh'