Iðunn - 01.06.1886, Blaðsíða 48
342
Fundin Madeira.
þeirra bráðum aptur. En um nóttina brast á veður
mikið, svo vjer fengum eigi haldið skipinu í lægi;
grunnfæri slitnuðu, en skipið rak á haf út og gátum
vjer eigi við neitt ráðiö; bar okkur loks hjer upp að
landi, í Marokkó, en skipið brotnaði í spón. Mætt-
urn vjer þegar sjóhraktir illri meðferð af guðlausum
níðingum, er þeir hejrðu að vjer værum kristnir og
vorum vjer svo hneptir í fangaklefa þennan«.
—Fangarnir gerðu góðan róm að þessari sögu
Englendinga, en sjerstaklega vakti hún athygli hjá
Moralés; hann ljet segja sjer hana aptur og aptur,
þangað til hann mundi hvert atriði. Sjálfur hafði
hann verið stýrimaöur og ferðazt víða fram með
Afríku-ströndum. Spurði hann Englendinga ná-
kvæmlega um afstöðu hins nýja lauds og frjetti þá
ýtarlega eptir landslagi þar. Sögðu þeir honum svo
greinilega frá öllu, að hann var viss um að þekkja
landið, ef hann kæmi þar einhverntíma.
Nú leið enn langur timi og sat Moralés byrgður
inni í fangelsinu, en loks rann upp lausnardagur
hans um vorið 1420 (aðrir segja í maí 1419). þeg-
ar hann var laus orðinn, minntist hann sögu Eng-
lendinganna og Róberts í skóglandinu.og liafði hann
allan hug á að bjarga honum þaðan, en að finna
hið nýja land var enginn hægðarleikur og sízt fyrir
örsnauðan mann, eins og Moralés þá var orðinn, því
hann hafði misst allt fje sitt í Marokkó, verið þar í
prísund hin beztu ár æfi sinnar og síðan var honum
sleppt á vonarvöl; en brátt gafst honum tækifæri til
að leita hins nýja lands. þegar hann kom ofan til
strandar, hitti hann aðalsrnann einn frá Portugal, er
Jóhann Gonsalves Sargó hjet, og hafði Hinrik sæ-