Tímarit lögfræðinga - 01.12.1973, Blaðsíða 10

tækinu, sem hann starfaði síðan við til dauðadags. Sigurður öðlaðist rétt
til málflutnings fyrir héraðsdómi 13. júlí 1962 og fyrir Hæstarétti 20. júní 1966.
Kynni mín af Sigurði hófust árið 1967, er ég hóf störf hjá honum og með-
eigendum hans. Unnum við um árabil allnáið saman. Þótti mér fljótt mikils
virði að ræða við hann þau vandamál, sem við mér blöstu í nýju starfi enda
Sigurður jafnan ráðagóður og ólatur leiðbeinandi.
En örlögin leggjast misþungt á menn. Árið 1969 kenndi Sigurður þess sjúk-
dóms, er hann átti næstu árin eftir að heyja harðari og manndómsmeiri bar-
áttu við en flest okkar eru umkomin. Sú þrautseigja og nánast ofurmannlega
orka, sem hann sýndi í þeirri hildi, er nútíma hetjusaga, er enginn mun gleyma,
sem hennar varð vitni. Lífsviljinn var svo sterkur, að honum skyldi takast að
sigra hið ósigranlega, og starfið, létt geð og vilji voru þau vopn, er beitt var.
En enginn getur umflúið örlög sín, og að lokum varð hann eins og við öll
að láta undan síga.
Sigurður Sigurðsson var vandvirkur og skjótvirkur lögmaður. Hann vann öll
störf lögmannsins, og þau voru honum létt í hendi. Um árabil flutti hann
mikinn fjölda mála munnlega, og er mér til efs, að margir lögmenn hafi flutt
fleiri mál en Sigurður, meðan hann var heill heilsu. Þessi málflutningur reynd-
ist honum léttur, enda var hann vel til slíks fallinn, skýr, ákveðinn og fljótur
að átta sig á aðalatriðum. Hagur skjólstæðinganna skipti hann öllu. Sigurður
Sigurðsson var skoðanafastur maður. Hann gat verið harður í orðræðum gagn-
vart andstæðingum sínum, einkum pólitískum, og hygg ég, að hann hafi þar
notið föður síns, sem annálaður var fyrir ákveðnar skoðanir á mönnum og
málefnum. Sigurður var einnig glettinn í góðra vina hópi, og aldrei man ég
eftir lognmollu þar sem hann var viðstaddur. Auk lögmannsstarfa sinna vann
Sigurður að félagsmálum lögmannastéttarinnar, einkum málum Iífeyrissjóðs
lögmanna, og ennfremur ýmis trúnaðarstörf fyrir Sjálfstæðisflokkinn.
Árið 1958 gekk Sigurður að eiga eftirlifandi konu sína, Sigríði Jónsdóttur,
Geirssonar, læknis á Akureyri og Jórunnar Norðmann. Þau Sigríður eignuð-
ust einn son, alnafna föður síns, nú 10 ára gamlan.
Ég tel það hapþ og heiður fyrir mig að hafa fengið að kynnast jafn miklum
mannkostamanni og Sigurði Sigurðssyni. Hans harða lífsbarátta hlýtur að
verða hverjum, sem með henni fylgdust hvatning og kalla á endurmat á eigin
lífsviðhorfum. Ég kveð ágætan vin, og bið Guð að veita konu hans, syni og
ættmennum styrk á komandi tíma. Ég þakka honum ómetanlega samfylgd.
Sigurður Hafstein
8