Búnaðarrit - 01.01.1919, Blaðsíða 58
BÚNAÐARRIT
52
bætur til nokkurra hagsmuna, bæði á Bakka, Hofi, Tjörn
og víðar.
Fótnrinn í Köldukinn i S.-Þingeyjarsýsiu, milii Skjálf-
andafljóts og Rangár, út fyrir Þóroddsstað, er álitlegt
vatnsveitinga-engi. Landið er hallalitið, greiðfært og gras-
gefið, en blautt. Yatni verður náð á þetta land, bæði úr
Bangá og SJcjálfandafljóti. Hefir þegar verið byrjað á
því, að veita Rangá yfir Hólsengið.
Kaldakinn er harðinda sveit. Þar er vetrarríki og gjaf-
felt mjög, en engjakostur ekki að sama skapi. Er því
mikils um vert, að gerðar væru á Fætinum gagngerðar
umbætur með framræslu og áveitu.
Sumarið 1917 var byrjað að mæla Fótinn til áveitu,
en ekki hefir því verki verið lokið, hvernig sem á því
stendur.
Stórnvallagrnndir i Bárðardal í S.-Þingeyjarsýslu.
Mælt hefir veiið tvisvar sinnum lauslega fyrir aveitn á
Grundirnar úr Skjálfandafljóti, í seinna skiftið 1913.
Svæðið, sem vatnið getur naðst yfir, eru 90 —100 hekt.,
mest alt rennisljettar harðvellis grundir. Aðfærsluskmð-
urinn allur, út eftir Grundunum, þarf að vera um 5600—
6000 metrar á lengd. Hlýtur skurðurinn að verða nokk-
uð dýr, meðal annars vegna þess, að fara verður með
hann yfir þverár og djúpa Grafninga. Er því hætt við,
að hann mundi þurfa töluvert árlegt viðhald. — Áveitan
gæti verið bæði uppiataða og seitla.
Fnjóskadalurinn. Kunnugir menn telja að gera megi
áveitu á land G'jótárgerðis, Kotungsstaða og jsfnvel III-
hugastaða, úr Orjótá. Einnig er álitið tiltækilegt að
koma á áveitu á Víðivöllum og Vatnsleysu þar i daln-
um, úr Fnjóská.
Akursels- og Hróarsstaðamýrar í Axarfirði í N.-
Þingeyjarsýslu. Mýrar þessar liggja vestan Brunnár. Þær
eru víðáttumiklar og flatar. Er talið að gera mætti þar
gott engi, með áveituvatni úr áðurnefndri á.