Búnaðarrit - 01.01.1919, Blaðsíða 98
BÚNAÐARRIT
88
riðiö til að bæta sýDingarnar, og tryggja til frambúðar
nytsemi þeirra.
Best færi á því, að komið væri með sýningargripina
á sýningarstaðinn deginum á undan sjálfri sýningunni.
Þyrftu þeir að vera komnir, ekki síðar en kl. 1—3
síðdegis. Gæti þá dómnefndin unnið starf sitt seinni
hluta dagsins og lokið því um kvöldið.
Daginn eftir — sýningardaginn — væri svo sýniugin
opnuð á hádegi. Þá væru allir sýningargripirnir kornnir
á staðinn, raðað eftir flokkum, og verðlaunahrossin auð-
kend. — Sýningagestirnir skoða sig síðan um bekki,
verðlaunum því næst úthlutað, og erindi ílutt. Sjálfri
sýningar-athöfninni gæti svo verið lokið kl. 4—6 síðd.
Það sem eftir er dagsins gæti svo unga fólkið, og
þeir aðrir sera vildu, notað til þess að skemta sjer.
Með þessum hsetti gætu sýningarnar orðið þjóðleg
stofnun, og gert ómetanlegt gagn, bæði beinlínis og
óbeinlínis.
En um leið þyrfti þá að sjálísögðu að auka fjárstyrk-
inn til sýninganna, og hækka verðlaunin. Hjá því yrði
ekki komist. Verðlaun íyrir graðhesta þyrftu að hækka
um helming, frá því sem nú er, eða sem næst því.
Jafnframt verður þá, ef fyrirkomulaginu á sýningun-
um yrði breytt í þessa átt, að krefjast þess, að afkvœmi
sýningargripanna verði látin fylgja þeim á sýninguna,
og að dæmt verði um hverja fjölskyldu fyrir sig. — En
þetta hefir einnig aukinn kostnað í för með sjer, og
eykur starf dómnefndar að miklum mun.
Kostnaðurinn við sýningarnar yrði yfirleitt nokkuð
meiri, væri þessi breyting gerð. Og um það er í sjálfu
sjer ekkert að segja. — Það mundi langsamlega borga
sjg þegar fram í sækti. Sigurður Sigurðsfto7i.