Tímarit um uppeldi og menntamál - 01.01.1888, Qupperneq 8

8
og pað skrifar hann, setur pað á sig mynd lians og
hljóð. Nafn hans er lært seinna, þegar til pess kemur
að kenna rjettritun. pessi aðferð hefur marga kosti
um fram hinar, og verður eflaust með tímanum liin
algengasta. Kostirnir eru einkum peir, að barnið fær
hjer verk að vinna, sem pví pykir gaman að; pví geng-
ur hetur að læra stafina, ef pað myndar sjálft hvern staf
jafnóðum, heldur en ef pað sjer hann að eins fyrir sjer.
Börn liafa gaman af pví að geta búið stafina til sjálf,
og hjálpar pað mjög til að halda áliuga þeirra valcaudi,
en pað er aðalatriðið við lestrarnám, eins og allt annað
nám. pó að pessi aðferð taki nokkuð lengri tíma en
hinar, er pað vel til vinnandi, par sem hjer er lært
tvennt í einu: að lesa og skrifa1.
pó að hjer sje að eins drepið á pessar kennslu-
aðferðir, og þeim lauslega lýst, hlýtur hver maður að
sjá, að sú aðferð, sem nú er fylgt hjer á landi, er langt
um óeðlilegri en liinar, en hver sú kennsluaðferð, sem
ekki er náttúrleg, eða liugsunarlega rjett, er óhafandi,
og hefur skaðleg áhrif á gáfur harnanna, enda er langt
komið að útrýma henni 1 ýmsurn öðrum löndum, par
sem menn eru þeirrar skoðunar, að mispirming á sálar-
gáfum harna sje eigi miður vítaverð en mispirming á
líkama peirra.
Hin eina ástæða sem borin hefur verið fram móti
pví, að leggja niður liina óeðlilegu, seinlegu og leiðin-
legu kennsluaðferð í lestri, sem hjer ræðir um, er sú,
að foreldrar harnanna geti pá ekki veitt peirn tilsögn,
pví að þeir geti ekki kennt nerna eptir peirri aðferð,
1) Enn mætti nci'na fleiri abferðir t. d. orðkennsluaðferðina, par
sem kcnnslan er byrjuð með því, ab kenna barninu að lesa heil
orð, og það eigi fyr en síðar látið finna hin einstöku hljóð, sem
hvert orð er myndað úr.