Tímarit um uppeldi og menntamál - 01.01.1888, Qupperneq 48

48
á hinni siðferðislegu alvöru hjá nemendum kennara-
skólanna, pá er pað ekki alveg eins með það uppeldi,
sem flestir þeirra fá á heimilum sínum. Hið helzta
skylduverk pessara skólaheimila væri pví að hæta og
fullkomna pað uppeldi, sem svo víða er svo ábótavant
á heimilunum, og einkanlega að láta pað fá viðeigandi
stefnu fyrir almenning. Heimili alpýðutnanna væri allt
öðruvísi, en pau ættu að vera, ekki að eins hvað bók-
lega uppfræðslu snertir, heldur iíka enn pá meira hvað
reglu snertir, hreinlæti, niðurskiptingu tímans og alla
praktiska menningu. Bf heimilin væru eins og pau
ættu að vera, pá pyrftí heldur enga skóla fyrir alpýðu.
J>að er frá pessum heiinilum, og undan pessum kring-
umstæðum, sem flestir karlmanna peirra, sem kennara-
skólana sækja, eru komnir. J>að er pví ekki einasta
skylduverk kennaraskólanna að veita bóklega fræðslu,
lieldur einnig að uppala nemendurna á praktiskan hátt,
að þeim geti orðið fullkomlega eiginlegar pær nýju
venjur, sem hafa stranga reglu fyrir megin-grundvallar-
atriði. Látið hinn unga mann, sem á að verða skóla-
kennari, lifa undir pessum kringumstæðum í 3 ár; pá
mun hann, um leið og hann auðgast af fjársjóðum
menntunarinnar, líta allfc öðrttm augum á hina ytri hlið
menningarinnar, heldur en ef hann kúldraðist niður í
einhverjum smábæ, þar sem ódýrast væri að lifa; par
rnyndi haun halda sínum gömlu siðuin, og svo' kannske
venjast á ósiði kaupstaðarlífsins. Nú, þegar ætlazt er
til pess, sem uauðsynlegt er, að alþýðuskólinn eigi að
ala upp fólkið, pá verður fyrst að ala upp skólakenn-
arann, en pað gera kennaraskólaheimilin bezt af öllu.
Að pví er námsmeyjar kennaraskólans snerti, var pað
einkum fundið til, að heimavistin veitti hinum ungu
konum, sem opt kæmu frá fjarlægum stöðum til pess
að nema við keunaraskólann, að nokkru leyti vernd og