Morgunn


Morgunn - 01.06.1971, Blaðsíða 41

Morgunn - 01.06.1971, Blaðsíða 41
SÉRA SVEINN VIK.INGUR, MINNING 35 ir sveinsins, var Grímur Þórarinsson, bóndi að Garði í Keldu- hverfi. Grimur féll frá, þegar Sveinn var 9 ára að aldri, en móð- ur sinni sá hann á bak 6 árum seinna, en minningin um hana vakti alla tíð í sál hans, og hún mun hafa nært þrá hans eftir ljósi og sannleika öðrum fremur. Uin það vitnar undurfagur kafli i æviminningum, sem Sveinn ritaði seint á ævi og hann nefndi „Myndir daganna“. En „í ljóssins átt stefnir lifsins þrá“. Ötrauður hélt hann sína braut með þessa þrá að hreyfiafli, því að hvatir manna eru aflið, sem skilar þeim áfram til gæfu eða glötunar eftir því, hver hvötin er. Ég sé fyrir mér piltinn, sem sezt i 2. bekk gagnfræðaskól- ans á Akureyri haustið 1913, finnst ég skynja veðrabrigðin í sál hans. Þar tókst á vetrarkvíði og þrá eftir sól og sumri. Við kvæmnin var mikil og stutt milli andstæðra kennda, stundum hvað stytzt í grát, þegar galsinn var mestur. En þegar hann var glaður, var hann kyrrlátur og hýr, en væri honum þungt, dró hann sig helzt í hlé. Það var áreiðanlega ekki fyrr en hann hitti konuna, sem varð honum lífið hálft, að hann sagði hug sinn allan, og þess vegna var æðilangt að bíða. Hinn 20. júní 1925 gengu þau i hjóna- band. Það þurfti enga skyggnigáfu til að sjá, að þau Sveinn og Sigurveig voru sköpuð hvort fyrir annað. Sambúð þeirra hefur verið burðarásinn í lífi þeirra beggja. Það fer vel á því, að þessi grundvallarstaðreynd komi fram, áður en þess er get- ið, sem mikilvægt er, þó ekki sé það eins mikilvægt, að Sveinn lauk stúdentsprófi utan skóla í Revkjavík 1917 og embættis- prófi í guðfræði við Háskóla Islands 1922. En prestsvígslu tók hann 28. maí sama ár. Var þá þegar ljóst, að þar fór óvenju- legur maður að andlegu atgervi. Hann mun þó hafa verið Guði vígður löngu fyrir þá athöfn, stríðsmaður sannleikans, Hfsins og ástarinnar í hjarta sínu. Ég hef fjæir satt, meðan enginn færir sönnur á annað, að Si.qurveig, dóttir Gunnars Árnasonar, bónda i Skógum i Axarfirði, liafi átt drýgstan þátt í því, að hann fann sjálfan sig til fulls. Hún kom inn í líf hans með þann kraft, sem græðir sárin og gerir menn heila. Sann-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120

x

Morgunn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.