Morgunn


Morgunn - 01.06.1971, Side 41

Morgunn - 01.06.1971, Side 41
SÉRA SVEINN VIK.INGUR, MINNING 35 ir sveinsins, var Grímur Þórarinsson, bóndi að Garði í Keldu- hverfi. Grimur féll frá, þegar Sveinn var 9 ára að aldri, en móð- ur sinni sá hann á bak 6 árum seinna, en minningin um hana vakti alla tíð í sál hans, og hún mun hafa nært þrá hans eftir ljósi og sannleika öðrum fremur. Uin það vitnar undurfagur kafli i æviminningum, sem Sveinn ritaði seint á ævi og hann nefndi „Myndir daganna“. En „í ljóssins átt stefnir lifsins þrá“. Ötrauður hélt hann sína braut með þessa þrá að hreyfiafli, því að hvatir manna eru aflið, sem skilar þeim áfram til gæfu eða glötunar eftir því, hver hvötin er. Ég sé fyrir mér piltinn, sem sezt i 2. bekk gagnfræðaskól- ans á Akureyri haustið 1913, finnst ég skynja veðrabrigðin í sál hans. Þar tókst á vetrarkvíði og þrá eftir sól og sumri. Við kvæmnin var mikil og stutt milli andstæðra kennda, stundum hvað stytzt í grát, þegar galsinn var mestur. En þegar hann var glaður, var hann kyrrlátur og hýr, en væri honum þungt, dró hann sig helzt í hlé. Það var áreiðanlega ekki fyrr en hann hitti konuna, sem varð honum lífið hálft, að hann sagði hug sinn allan, og þess vegna var æðilangt að bíða. Hinn 20. júní 1925 gengu þau i hjóna- band. Það þurfti enga skyggnigáfu til að sjá, að þau Sveinn og Sigurveig voru sköpuð hvort fyrir annað. Sambúð þeirra hefur verið burðarásinn í lífi þeirra beggja. Það fer vel á því, að þessi grundvallarstaðreynd komi fram, áður en þess er get- ið, sem mikilvægt er, þó ekki sé það eins mikilvægt, að Sveinn lauk stúdentsprófi utan skóla í Revkjavík 1917 og embættis- prófi í guðfræði við Háskóla Islands 1922. En prestsvígslu tók hann 28. maí sama ár. Var þá þegar ljóst, að þar fór óvenju- legur maður að andlegu atgervi. Hann mun þó hafa verið Guði vígður löngu fyrir þá athöfn, stríðsmaður sannleikans, Hfsins og ástarinnar í hjarta sínu. Ég hef fjæir satt, meðan enginn færir sönnur á annað, að Si.qurveig, dóttir Gunnars Árnasonar, bónda i Skógum i Axarfirði, liafi átt drýgstan þátt í því, að hann fann sjálfan sig til fulls. Hún kom inn í líf hans með þann kraft, sem græðir sárin og gerir menn heila. Sann-
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120

x

Morgunn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.