Morgunn - 01.06.1971, Side 80

74
MORGUNN
leikum fyrri siðmenningartímabila, svo sem Atlantis og Mu)
og heimspeki, og mynduðu þessar fornu þjóðir kjarnan í vísind-
um þessara tíma. Hjá Israelsmönnum um 1225 fyrir Krist var
að finna mikil áhrif frá Egyptum í trúarbrögðunum, eins og
ljóslega kemur fram í kenningum hins mikla löggjafa Móse.
önnur forn siðmenning, nefnilega Grikkja, hafði einnig
fengið sitt af hverju að láni frá Egyptum, og mesti stærðfræð-
ingur og heimspekingur 6. aldar fyrir Krist, Pýþagóras, trúði
á endurholdgun. Trúði hann á sálina sem hugsun gu'Ös, eins
og hann komst svo fallega að orði, og að jarðlíkaminn væri ein-
ungis einn af ótal bústöðum sálarinnar á þróunarleið hennar.
Á sama máli var fjöldinn allur af forngrískum hugsuðum,
sem komu á eftir Pýþagórasi. Og stendur ljómi af nöfnum
margra þeirra enn í dag. Þarf hér ekki að nefna til dæmis nema
Plató, Sókrates og Aristóteles. Og var það ekki sjálfur heilagur
Ágústínus, sem sagði: „Boðskapur Platós, sem er hreinastur og
mest ljómandi allra heimspekikenninga, hefur að lokum eytt
myrkri villunnar, og kemur nú skínandi fram, einkum í Pló-
tínusi, platonista, sem svo líkist meistara sínum, að maður
skyldi ætla, að þeir lifðu saman, eða öllu fremur, þareð svo
langur timi aðskilur þá, að Plató sé endurfæddur i Plótínusi."
1 Matteusarguðspjalli 16. kafla (13—14)
stendur skrifað: „En er Jesús kom til hyggða
Sesareu Filippí, spurði hann lærisveina sína,
og sagði: Hvern segja menn mannssoninn vera? Og þeir sögðu
sumir Jóhannes skírara, aðrir Elía, og enn aðrir Jeremía eða
einn af spámönnunum.“
Hér er það athyglisvert, að Jesús álasar þeim ekki eða segir
þá fara með heimskutal, þareð allir nema Jóhannes skírari væru
löngu dánir og grafnir. Hvers vegna ekki? Vegna þess að aug-
ljóst er, að trúin á endurholdgun hefur verið almennt ríkjandi,
og hér var því engrar athugasemdar þörf.
Og i Jóhannesarguðspjalli, 9. kafla, segir svo: „Og er liann
gekk fram hjá, sá hann mann, sem var blindur frá fæðingu.
Og lærisveinar hans spurðu hann og sögðu: „Rabbí, hvor hefur
syndgað, þessi maður eða foreldrar hans, að hann skyldi fæðast
Hvað segir
Biklían?