Jazzblaðið - 01.10.1951, Blaðsíða 6
• Ú R EINU í ANNAÐ •
Heldur er sem bréfum frá lesendum
fækki, eftir að menn gera sér grein fyrir
að nafnlaus bréf verða ekki birt og því
síður svarað. En ekki hafa nógu margir
gert sér grein fyrir því, að bréf þeirra
verða birt undir dulnefni í blaðinu, þó
að fullt nafn verði að standa undir því,
þegar það berst ritstjóra.
Hér fer á eftir bréf frá lesenda, sem
mörgum finnst sennilega, að hafi mikið
til síns máls:
Hr. ritstj. — Mig langar að þalclca
yður fyrir þátt yðar í þeirri ánægju, er
Jazzblaðið liefur veitt mér undanfarið,
þó að ég ■sé auðvitað ekki allslcostar
ánægður með blaðið, finnst að margt
þar betur fara, þá er og þar margt með
miklum ágætum.
Einn er þó sá liður, sem undirritaður
o. fl. gjarnan vildu losna við úr blaðinu,
en það er dægurlagavisnalcveðskapar-
hryllingur (37 stafir). Eiginlega fæ ég
elclii skilið, hvaða erindi þesi leirburður
á í blað, sem nefnist „Jazzblaðið". En
hvað um það, þetta leirmoð er svo hrylli-
legt að engu tali tekur, bæði hvað efni
vísnanna snertir og meðferð höfunda á
öllum bragarreglum og liáttum. Þetta
leirmoð er svo hryllilegt, að það er einna
lílcast væmnustu sylcurleðju-myndum
„made in Hollywood“, og er ég elclci í
nokkrum vafa um, að það er stór hneklcir
fyrir blaðið, hjá öllum jazzunnendum.
Virðingarfyllst. — M. G.
SVAR: Bréf M. G. var dálítið lengra,
en sá kafli átti ekki að birtast, en hljóð-
aði á þá leið, að hann gæti ekki greitt
árg:jaldið að svo stöddu o. s. frv. En fær
hann ekki þarna svarið við því, hvers
vegnac danslagatextarnir eru birtir í
blaðinu. Það er nefnilega svipað ástatt
fyrir fleiri áskrifendum og honum, að
þeir slculda árgjaldið, og meðan ekkert
kemur í kasann úr þeirri áttinni, verður
að fara út á þá braut að ná einhverju
inn með lausasölunni. En þeir viðskipta-
menn blaðsins, sem kaupa blaðið í lausa-
sölu, eru í fæstum tilfellum jazzáhuga-
menn, heldur fólk, sem kaupir blaðið til
skemmtilesturs, og veit nokkur hugð-
næmari línur til handa einmana sálum
en orðin: „Eg elska þig“, sögð hundrað
sinnum, og á sem margbreytilegastan
hátt, þ. e. a. s. „dægurlagavísnakveð-
skaparhryllingur“.
Nei, M. G., ég er hræddur um að þetta
verði, því miður, að vera í blaðinu öðru
hvoru, nema áskrifendur standi betur í
skilum en verið hefur? Hins vegar gera
útgefendur sér fulla grein fyrir, að dans-
lagatextar eiga ekki heima í blaði, sem
á að vera helgað jazz, en oft verður að
stíga víxlspor, þú getur t. d. reytt þig á,
að Duke Ellington hefur orðið að leika
jafn „hryllilegt" lag og „My heart cries
for you“, hundrað sinnum, ef ekki oftar.
meðan lagið „gekk“, svo að eitt dæmi sé
nefnt.
En þakka þér kærlega fyrir skorinort
bréf, óskandi væri, að fleiri lesendur
blaðsins færu að þínu dæmi, því að blað-
ið tekur alltaf, og með þökkum, á móti
gagnrýni frá lesendum sínum.
Ritstj.
6 ^azzUaíií