Jazzblaðið - 01.10.1951, Blaðsíða 14

Hljómsveitarumsögn 3:
Hljómsveit Kristjáns Kristjánssonar
Kristján Kristjánsson hefur nú leikið
með núverandi hljómsveit sinni í Tjarn-
arcafé í rúmlega eitt og hálft ár. Skipan
hljómsveitarinnar er talsvert háð til-
viljunum, en engu að síður verða vart
kosnir betri menn í hljómsveitina.
Haustið 1949 byrjaði Kristján með
sextett í Röðli og léku þar með honum,
Vilhjálmur Guðjónsson, Ólafur Péturs-
son, Jón (trompet) Sigurðsson, Einar
Jónsson og Baldur Kristjánsson. Um
áramótin hætti hljómsveitin og byrjaði
að leika skömmu síðar óbreytt í Lista-
mannaskálanum. Þegar hún hafði verið
þar í nokkrar vikur hættti Baldur Krist-
jánsson, en það kom enginn fastur í
hans stað. Nokkru síðar hætti hljóm-
sveitin að leika í Listamannaskálanum
og þeir Vilhjálmur og Jón fóru til Björns
R. Einarsson. Hljómsv. Steinþórs Stein-
grímssonar hætti um þetta leyti að leika
í samkomusal Mjólkurstöðvarinnar og
fór Kristján þangað með leifarnar
af sinni hljómsveit, en þar bættust inn
í Guðmundur Vilbergsson, sem hafði
verið með Steinþóri og Ólafur Gaukur
guitarleikari — og nú fékk Kristján
loks píanóleikara og var það nafni hans
Kristján Magnússon. Hljómsveitin lék
þarna í stuttan tíma og hóf síðan að
leika í Tjarnarcafé að undanskyldum
Guðmundi Vilbergssyni. Af þessu má
sjá, að tilviljun ein hefur átt sinn þátt
í skipan hljómsveitarinnar.
Kristján Kristjánsson leikur á klari-
net og baritón-saxófón, Ólafur Péturs-
son á tenór-saxófón og harmoniku, Ólaf-
ur Gaukur Þórhallsson á guitar, Krist-
ján Magnússon á píanó og Einar Jóns-
son á trommur. Útsetningar fyrir hljóm-
sveitina eru margar hverjar eftir Krist-
ján en í seinni tíð hefur Ólafur Gaukur
útsett allt fyrir hljómsveitina og hafa
útsetningar hans sett sinn sérstaka svip
á hljómsveitina og orðið til þess að hún
er eina hljómsveitin hér með „orginal“
stíl.
Ég sagði fyrr, að það væri ekki hægt
að fá betri menn í hljómsveitina en nú
eru í henni, þetta er að mörgu leyti rétt.
Einar Jónsson er ef til vill ekki mikill
trommuleikari, en þarna er ekki þörf
fyrir neinn hávaða eða annað, er fylgir
mörgum trommuleikurum hér. Hann leik-
ur léttan og áferðarfallegan rhythma,
sóló hef ég aldrei heyrt hann leika. Það
sem helzt háir honum er hlédrægni,
rhythminn hjá honum er of veikur, of
kraftlítill, ég hugsa að Kristján léti hann
ekki fara, þótt hann léki dálítið kröft-
ugar.
Kristján Magnússon var kosinn vin-
sælasti jazzpíanóleikarinn í síðustu
kosningum Jazzblaðsins. Hann hlaut það
sæti alls ekki fyrir nótnalestur, maður
kemst ekki hjá því að heyra, að hann
heldur hljómsveitinni dálítið niðri vegna
mjög takmarkaðs lesturs. En Kristján
er áreiðanlega mesti jazzsólóisti hljóm-
sveitarinnar, og getur það ekki vegið
upp á móti hinu?
Harmonikuleikur Ólafs Péturssonar
setur einstaklega fallegan blæ á hljóm-
sveitina. Sólóar hans eru ekki svipur
14 ýazzlUií