Musica - 01.12.1949, Blaðsíða 5
lega búa undir að syngja, og verður þeim kennd
söngfræði og beiting raddarinnar, sem einnig mun
koma þeim að gagni síðar.
í eldri deildinni verður lögð aðaláherzla á
kennslu í raddbeitingu en lítilsháttar söngfræði
verður einnig kennd“.
„Eru fleiri drengir en stúlkur í kórnum?“
„Nei, aðeins um 20 af hundraði þeirra er um
sóttu voru drengir, og þykir mér áhugaleysi þeirra
furðanlegt“.
„Er mikill munur á röddum drengja og stúlkna
á þessu tímabili?“
„Nei, eðlismunurinn er enginn, að öðru leyti en
því að drengir hafa yfirleitt meira raddmagn en
stúlkur.
Börn hafa sópran raddir, mjög líkar röddum
fullvaxta kvenna, en mikið mýkri og lausari, og
það er nær einsdæmi, ef konurödd nær þeirri
mykt er barnsraddirnar hafa“.
„Hvenær búist þér við, að kórinn muni syngja
í útvarpið í fyrsta sinni?“
„Nú spyrjið þér mig um meira en ég sjálfur
veit, en ég mun leggja allt kapp á að það megi
verða hið fyrsta“.
„Hvert er annars álit yðar á sönglífi okkar?“
„Eg hefi mest kynni af kirkjusöngnum og get
því bezt um hann dæmt, en hann er á sorglega
lágu stigi, og álít ég það mest að kenna illa mennt-
um söngstjórum og orgelleikurum og svo slæm-
um orgelum, en þó hefir söngurinn stórum batnað
fyrir atbeina Sigurðar Birkis, söngmálastjóra þjóð-
kirkjunnar, en hann hefur unnið mikið og gott
starf í þágu kirkjusöngsins.
„Þér kennið við skóla þjóðkirkjunnar?“
„Jú, Sigurður Birkis, söngmálastjóri, kennir
söng, en ég kenni söngstjórn og orgelleik, en það
þýðir lítið að kenna nemendunum orgelleik þar
sem þeir hafa flestir engin eða léleg hljóðfæri til
að æfa sig á, en á skólanum voru þó síðasta vetur
um 30 nemendur, og var skólavistin ókeypis“.
„Álítið þér, að orgelleikari úti á landi, eigi að
annast hljóðfæra og söngfræðikennslu í héraði
sínu?“
„Skiljanlega, það nær engri átt, að námsfólk
fari hingað til Reykjavíkur og leigi sér e. t. v.
herbergi fyrir fimm hundruð krónur til að læra
undirstöðuatriði orgelleiks, námsfólk á aðeins að
leita til Reykjavíkur til framhaldsnáms.
Þetta sama gildir og fyrir annað námsfólk, það
kemur hingað til að ganga á gagnfræðaskóla, en
prestur hvers héraðs er það vel menntaður og
hefur ekki það mikið að starfa, að hann ætti að
geta kennt nemendum undir menntaskóla, þá
myndi einnig prestsetrið verða sú menningarmið-
stöð er það á í réttu lagi að vera, og prestarnir
gætu þannig haft holl áhrif á æskulýðinn“.
„Hverja álítið þér nauðsynlegustu endui’bót
barnafræðslunnar ? “
„Ég álít, að söngurinn eigi að verða skyldunáms-
grein í skólum, og að börnum verði þar kennd
söngfræði og tónlistarsaga, þekking í söngfræði og
tónlistarsögu tilheyrir almennri menntun, og það
má ekki dragast lengur að þeim námsgreinum sé
gert jafnt undir höfði og öðrum greinum“.
„Hvert álítið þér mesta hagsmunamál tónlistar-
lífsins hér í Reykjavík?“
„Stofnun sinfóníuhljómsveitar, og við vonum
allir, að eitthvað haldgott verði gert innan
skamms, í því máli.
Er hljómsveitin verður stofnuð, verður hún í
fyrstu fámenn, e. t. v. til 50 manns, en með þeirri
skipan getur hljómsveitin leikið öll verk fram á
daga Beethovens, og er þar úr geysimiklu að velja.
En í rauninni er ekki hægt að segja að tónlistar-
menning okkar sé á háu stigi fyrr en komin er
á laggirnar fullkomin sinfóníuhljómsveit með ekki
færri en 80—90 meðlimum“.
Við þökkum Páli fyrir viðtalið, og tökum undir
síðustu orð hans og treystum þingfulltrúum okkar
til að taka mannsæmandi afstöðu til þessa merka
máls.
T. A.
Æfiatriði Páls Kr. Pálssonar
Páll Kr. Pálsson, fæddur í Reykjavík árið 1912.
Foreldrar Páll Árnason, lögregluþjónn og Kristín
Árnadóttir kona hans. Fór snemma að leggja stund
á hljóðfæraleik, og lék á orgel í frístundum sínum,
sagði lausu starfi sínu, sem bókari á skrifstofu
tollstjóra og fór utan til framhaldsnáms, dvaldist
lengst af í Edinborg, við framhaldsnám í orgelleik
hjá Harrick Bunney orgelleikara við dómkirkjuna
í Edinborg, en hann er ungur orgelleikari, með
nýjan stíl og geysi tækni.
Einnig lærði Páll söngstjórn og komposition hjá
Dr. Hans Gál en hann er prófessor við háskólann
í Edinborg og einn færasti tónfræðingur álfunnar.
Eftir heimkomuna gerðist Páll kennari við Tón-
MUSICA 5