Eining - 01.11.1944, Blaðsíða 5

E I N I N G
5
Brjef frá hátemplar
Vinn fyrir mannkynið
Fyrir hálfu ári sendi ég umgangsorð
fyrir annan og þriðja ársfjórðung
þessa. árs. Ilefur það sennilega komið
óþarflega snemma, cn það vísaði til
þess sérstaka. starfs, sem nú er fram-
undan og aldrei byrjum við of snemma
að undirbúa friðarstarfið. Það er nú
einmitt mikilvægasta starfið sem I.O.
G.T. getur unnið fyrir mannkynið.
Regla vor hefur verið svo lánsöm að
geta. haldið velli í næstum því öllum,
löndum. En þar sem undirstúkurnar
eru aðal vígi bindindishreyfingarinnar,
verðum við að leggja allt kapp á við-
reisnarstarfið — að fylla í eyðurnar,
sem þessi hræðilega, styrjöld hefur
valdið. Reglan þarf að ná sem allra
fyrst þeim styrkleik, er hún hafði fyrir
;styrjöldina, eða helzt enn meiri. Og"
ætti hún þá að geta unnið mikið og
gott verk fyrir allt mannkyn, og einnig1
fyrir hverja einstaka þjóð, sem þessi
ægilega styrjöld hefur þjakað.
Hátemplar og ritari hástúkunnar
vonuðu að geta hafið á ný útgáfu
blaðsins „International Goodtemplar" í
þessum mánuði (júlí). Af því gat þó
ekki oi'öið, en vonandi hefst útgáfa
þess á næsta ársfjórðungi.
Umburðarbréf þetta hef ég sent
ekki aðeins öllum riturum stórstúkn-
..anna heldur og umboðsmönnum mínum
•og gæzlumönnum unglingastarfs í öll-
um stórstúkunum. Þetta hef ég sent
loftleiðis og væri ég þakklátur, ef þið
senduð mér nokkrar línur á sama hátt
um hag Reglunnar í umdæmi ykkar.
(Þessu hefur verið fullnægt, hvað Is-
land áhrærir. J. Á.).
Nokkrir S.R. og S.G.U. hafa enn ekki
asent mér slcýrslu um félagatal 1. febr.
1942, 1943 og 1944. Að sjálfsögðu er
mér það ljóst, að bræður okkar í stríðs-
löndunum hafa búið við mikla örðug-
leika og aukið annríki, og því gefizt
lítill tími til að skrifa mér löng bréf.
En aðalembættismenn stórstúknanna
verða að reyna, samt sem áður, að
;senda mér nokkrar línur að minnsta
Uosti. Þeirra góða starf til viðhalds
Reglunni á hverjum stað, er vissidega
þakkað og mikilsmetið, en fram-
kvæmdanefnd hástúkunnar verður að
fá vitneskju um hag Reglunnar á hverj-
um stað, eins fljótt og auðið er. Um-
boðsmenn mínir ættu því einnig að
senda mér skýrslu um félagafjölda til
öry>gis, ef bréf ritara stórstúknanna
:skyldu ekki koma fram.
Beztu óskir mínar til allra stúkna
<og félaga í I. 0. G. T.
Yðar bróðurlegast.
Frá ritara hástúkunnar
Drykkuskapur hefur aukizt'um allan,
heim. Stjórnir og löggjafarþing sumra
landa hafa reynt að stöðva þennan;
faraldur. En svo virðist, sem flestar;
ákvarðanir og málaleitanir til almenn-
ingsálitsins hafi reynzt árangurslausar.
Ekkert ríki hefur reynt að koma á al-
geru banni, og beitt til þess valdi sínu.
Löggjafar þjóðanna virðast ekki jafn-
ákveðnir nú í þessum sökum, og í síð-
ustu heimsstyrjöld. Okkar bíður því
mjög mikilvægt viðfangsefni strax og-
um hægist, að gera alþýðu manna og
leiðtogum þjóðanna ljóst, að betri heim
er raunverulega ekki hægt að skapa,
nema áfengjum drykkjum sé útrýmt
af vegum manna.
Annað mikilvægt verkefni, sem bíður
Reglunnar, er það að efla þann skilning
og samúð, er sigrast á öllum sundrung-
aröflum og því, er aðskilnaði veldur.
Og verður þetta enn erfiðara nú, en í
síðustu heimsstyrjöld. Nú er enginn
hlutlaus, en hver einasti maður fullráð-
inn af innstu sannfæringu, annarsi
hvors vegar. En hvort sem þetta verð-
ur örðugt starf eða ekki, þá verður það
að framkvæmast, ef menningunni á að
vera borgið, og í allri baráttu fyrir al-
þjóðabræðralagi ber Góðtemplurum að
vera í fremstu sóknarlínu.
I ýmsum löndum hefur starfsemin.
verið þurrkuð út og verður því að end-
urreisast. Á öðrum stöðum hefur Regl-
an megnað að halda aðeins velli. Einnig
þar er aðstoðar þörf. í mjög fáum lönd-
um, eins og t. d. Norvegi, hefur félög-
um fjölgað og guðmóður fyrri tíma,
gert vart við sig á ný. Þar hefur enn
einu sinni sannast, að allar tálmanir
má yfirstíga. Ég er viss um, að starf
okkar yroi auðsóttara og árangursrík-
ara, ef við reyndum að gleyma því, hve
tímarnir eru erfiðir.
Bróðurlegast,
Djursholm, Sverrige, 6. júlí 1944.
L a r s e n-L e d e t.
Oscar Olson hátemplar þakkar í bréfi
til mín, þær upplýsingar, sem ég hef
sent honum og biður mig að bera kær-
lega kveðjur sínar til allra vina og'
kunningja á íslandi. Og geri ég það hér
með.
Jón Árnason,
umboðsm. hát.
Prentaraverkfallið
Sökum prentaraverkfallsins gat októ
berblað Einingarinnar ekki komið út,
en reynt verður að bæta það upp með
þessu tölublaði, sem er 12 blaðsíður, og
svo jólablaðinu. Munu kaupendur blaðs-
ins sjá, ef þeir athuga yfirstandandi
árgang blaðsins, að þeir hafa fengið
langt um meiri blaðsíðufjölda, en lofað
var. En við þessari truflun varð ekki
gert.
Endurminningar
frá áfengisskömfuninní
Kunningi minn skrifar mér á þessa
leið:
„Þann 25. júlí 1942 er ég á gangi úti
og mæti kunningja mínum. Hann spyr:
„ILve gamall ert þú ?“ Sextíu ára í dag,
svara ég.
„Ég óska þér hjartanlega til ham-
ingju“, segir hann og réttir mér 50 kr.
í þessum svifum kemur II. Kunningi
minn og segir við hann:
„Þetta er nú afmælisbarnið, ætlarðu
ekki að óska honum til hamingju ?“
„Jú, auðvitað“, svarar H. „Ég vona,
að þú hafir þá vit á að taka út á sextíu
ára afmælið þitt“, segir II. „Ég er viss;
um að þú getur fengið vel út á það“.
Ekki hefur það nú staðið til, svara
ég. Ég hvorki drekk áfengi eða sel það
né veiti öðrum.
II. hefur þá við nokkrar fortölur og
segir:
„Seldu mér leyfið þitt. Ilér eru 600
krónur, og þú ert ekki peningaþurfi,
eins og ætla mætti, ef þú getur neitað
þessum 600 krónum, og jafnvel meiru
fyrir það eitt að skrifa nafnið þitt.
Slíkt mundi ég kalla bjánaskap".
Það er sama hve mikið þú býður,
svara ég. Leyfið færð þú ekki. Mér er
bölvanlega við áfengið, og þótt ég sé
fátækur, ætla ég mér ekki að hagnast
á slíku. — Ég geng burt.
„Þú ert fanatískur asni“, kallar hann
til mín. Þegar þetta var, hafði ég legið
fjóra mánuði á sjúkrahúsi og H. gat
vel hugsað sér, að ég hefði peninga-
þörf. Seinna hitti ég hann og þá minnt-
ist hann á þetta við mig og sagðist
skyldi hafa náð út á leyfið mitt 2400
kr. virði.
Þannig er þessi saga, og mátt þú
fara með hana eftir vild“.
Það var ekki óalgengt á tímuro
áfengisskömmtunarinnar, að menn,
fengju slík tilboð, og oft gerðust enn
ljótari sögur en þessi. Það er gersam-
lega, sama, hvaða leiðir farið er í áfeng-
ismálum, þær gefast allar illa nema
ein:
Ekkert áfengi.
Pétur Sigurðsson.
Haukadalsskóli
Framh. af 1. bls.
andastarf með þessari skólastofnun og
skólahaldi, og jafn víst er það, að land
og þjóð standa í þakklætisskuld við
hann fyrir merkilegt og óeigingjarnt
starf í þágu fósturjarðarinnar og alveg
sérstaklega fyrir að hafa endurreist
menningarsetrið í Ilaukadal í anda
þeirra Ilalls og Teits og annarra göfug-
ra Ilaukdæla.
O s c a r O 1 s o n , I. C. T.
Jón Gunnlaugsson