Árbók VFÍ/TFÍ - 01.06.1998, Side 360

358 Tækni- og vísindagreinar
Forsendur
Forsendur sigreikninga
Sigreikningar eru byggðir á niðurstöðum rannsókna síðustu 10 ára frá Vogabakka, Holta-
bakka og Kleppsbakka. Gerð er grein fyrir þessum rannsóknum og niðurstöðum þeirra í
Almenna verkfræðistofan hf, Jón Skúlason (1988, 1989, 1991 og 1996). Efniseiginleikar
lausra jarðlaga eru skilgreindir út frá aðferðum Janbus og gert ráð fyrir að aðferðir hans séu
notaðar við útreikninga á sigi (sjá Janbu (1970)).
I ljósi áðurnefndra rannsókna voru eftirfarandi forsendur valdar til að meta sig á byggingar-
reitnum:
Malarfyllingin er uppdælt efni og nær frá yfirborði sem var í hæð +5 m niður að upphaflegum
sjávarbotni sem var í hæð -2 til -3 metrar áður en fyllingar hófust en er áætlað að sé nú í hæð -4
metrar vegna sigs í undirlaginu. Efnið er frosttrygg, sendin möl. Rúmþyngd er 21 kN/m3. Sig í
þessu lagi er óverulegt og kemur að mestu fram strax við álagsaukningu.
Frá upphaflegum sjávarbotni, sem áætlað er að sé nú í hæð -4 metrar, er lífrænt silt (botnleðja)
niður að hörðu sandlagi í hæð -10 metrar. Gert er ráð fyrir að upphaflegur sjávarbotn sé nú í hæð
-4 metrar. Setið er lífrænt silt (botnleðja) með raka frá 40 til 80%. Rúmþyngd er 16,5 kN/m3.
Þjálni (Plasticity index) 0 til 3%. M = 14 s, þar sem: M = Os/ðe, s er virk lóðrétt spenna og e er
lóðrétt samþjöppun. rs = 230, þar sem: R = ðt/ðe = rs (t-tr), t er tími og tr er viðmiðunartími
(skurðpunktur við tímaásinn). I ljósi sigmælinga við hliðstæðar aðstæður er gert ráð fyrir að
vatnsþrýstingur vegna álagsaukningar jafnist út á tveim mánuðum.
Frá -10 til -12 metrar er hart sandlag. Setið er að mestu sandur með raka frá 15 til 20%. Rúm-
þyngd er 22 kN/m3. Sig í þessu lagi er óverulegt og kemur að mestu fram strax við álags-
aukningu.
Neðan harða lagsins er nokkuð fast set úr silti, sandi og möl niður á klöpp. Setið er með raka frá
lOtil 15%. Rúmþyngd er20kN/m3. M= 150 -^0,ls (MPa). rs = 1700. íljósi sigmælinga við hlið-
stæðar aðstæður er gert ráð fyrir að vatnsþrýstingur vegna álagsaukningar jafnist út á einni viku.
Forsendur grundunar
Grundun skal vera í samræmi við ÍST 15:1990. Grundun I. útgáfa, 1990-12-01.
Fjarlægð milli spora lyftarans er 1,0 til 1,5 metrar og leyfílegt missig milli þeirra mest
2,0 mm. Mesti halli milli spora má samkvæmt því vera 0,13 til 0,20% og verður að gera ráð
fyrir að einhver frávik verði í pússningu yfirborðsins sem þýðir að missig milli spora verður
að vera minna en 2,0 mm.
í ljósi þessa er miðað við að langtímasig byggingar verði innan við 5 cm og missig innan
byggingarreitsins verði innan við 3 cm. Ef miðað er við að missig verði jafnt yfir svæðið er
hallinn innan við 0,1% sem við metum að uppfylli ofangreind skilyrði um leyfilegt sig.
Grundun húss skal miða við eftirfarandi eiginleika malarfyllingarinnar á hafnarsvæðinu:
Fyllingin er frostfn, sendin möl. Gert er ráð fyrir að fyllingin verði völtuð með titurvalta
áður en vinna hefst við frystigeymsluna. Rúmþyngd er 21 kN/m3. Samloðun er 0. Viðnáms-
hom er 45°.