Fréttir - Eyjafréttir - 19.03.2009, Síða 17

Frcttir / Fimmtudagur 19. mars 2009
17

Páll Scheving Ingvarsson skrifar nm Færeyjaferð:
Dvergar og risar
Ég fór til Færeyja um daginn. Þó
það sé sjálfsagt ekki í frásögur
færandi, langar mig að minnast á
það. Við vorum tveir saman á þessu
ferðalagi. Báðir fræðingar. Félagi
minn lögfræðingur og ég gagn-
fræðingur. Mér finnst íslendingar
margir hverjir líta svolítið niður til
Færeyinga eða kannski svona eins
og við séum eitt af heimsveldunum
en þeir óttalegir labbakútar. Þeir
dvergar, en við risar. Það er merki-
legur andskoti. En á því eru ein-
faldar skýringar.
Þegar við gengum inn í flugstöðina
í Færeyjum sá ég fyrstu merkin um
það hversu óhugnanlega smáir Fær-
eyingar eru í samanburði við Is-
lendinga. Flugstöðin í Færeyjum er
þreyttur hrútakofi í samanburði við
marmarahöllina Leifstöð. Það týnist
enginn í færeysku flugstöðinni og
alveg mögnuð hörmung hvað
maður er fljótur í gegn um hana.
Eða hvað? Ég hef reyndar aldrei
skilið eða fundist neitt frábært við
það að þurfa að labba marga kíló-
metra til þess að komast að tösk-
unni þegar ég er að koma frá
London. Þetta eru meiri háttar
Ólympíuleikar fyrir aldraðar konur.
En við virkum stórir.
Kannski frnnst Færeyingum betur
með fé farið að búa öldruðum
áhyggjulaust ævikvöld en að verja
fjármununum í maramarahallir. Það
frnnst Islendingum hins vegar al-
gjört bruðl. Enda lifðu ekki nema
ellefu þúsund eldri borgarar undir
fátæktarmörkum þegar við hlóðum
marmarahöllina og góðærið var
allsráðandi. Fólk sem hafði svitnað,
slitnað og bognað við að byggja
upp velferðarríkið.Við höfum því
þokkalegt tilefni til að vera stoltir
af byggingunni.
Eftir góðan fund með innfæddum
útgerðarmönnum sem steingleymdu
að taka sig hátíðlega, þrátt fyrir
góðan árangur í lífi og starfi, enda
fundað með risum, var á skrafað á
skandinavísku um líf og tilveru
sjávarútvegsþjóðanna. Til að átta
mig á þeirra hugmyndum um ríkis-
rekstur og til að svala minni með-
fæddu forvitni spurði ég hvort þeir
teldu ekki bráðnauðsynlegt að fá-
mennar sjávarútvegsþjóðir, norðan
úr Atlantshafi, reki sendiráð í Afr-
íku. Þeir urðu undrandi. Það var
eins og ég hefði spurt þá hvort þeir
settu ennþá skóinn út í glugga. Til
hvers?
Svöruðu þeir glottandi, hálfmóðg-
aðir. Ég vissi ekkert hverju ég átti
að svara. Ég hef aldrei skilið af
hverju Islendingar þurfa að vera
með sendiráð í Afríku. Við erum
reyndar heimsborgarar, svolítið
flottir.
Þegar ég var spurður hvað væri að
frétta frá Islandi, sagði ég fundar-
mönnum frá því að Islendingar
hefðu spanderað hundruðum millj-
óna í það að reyna að komast í
Öryggisráð Sameinuðu þjóðanna.
Her sérfræðinga vann dag og nótt
við að sannfæra fulltrúa annarra
þjóða um það að Islendingar væru
réttu menninmir til að varða veginn
að hamingjunni, laga til hjá óreiðu-
mönnum og kenna fávísum að nýta
auðlindir sínar. íslendingar, ríkasta
og hamingjusamasta þjóð jarðar,
ætti að vera axlabönd og belti
heimsbyggðarinnar.
En eins og það gerist ekki ósjald-
an hjá þeim sem hafa mikla þörf
fyrir að skipta sér af öðrum, af þvf
að þeir eru svo klárir, kemur í Ijós
að kúkur leynist í þeirra brókum.
fslendingar misstu brækurnar á
hælana og doddinn datt út á gólf.
Þeir sem vildu passa heimsbyggð-
ina, gátu ekki einu sinni Iitið eftir
litlu skeri norður í Atlanshafi.
PÁLL: Þegar ég var spurður hvað væri að frétta frá íslandi, sagði ég fundarmönnum frá því að íslendingar
hefðu spanderað hundruðum milljóna í það að reyna að komast í Öryggisráð Sameinuðu þjóðanna.
Nokkrir gráðugir og siðlausir
náungar rændu þjóðina meðan
stjómmálamennimir, sem langaði
svakalega í Öryggisráðið, horfðu á,
klöppuðu og hrópuðu húrra. Alveg
þangað til búið var að ræna öllu og
búið að setja hryðjuverkalög á
íslendinga. Þá settu stjómmála-
mennimir „öryggisverðirnir" upp
jarðarfararsvip, urðu sorgmæddir
og héldu blaðamannafundi og báðu
Guð að blessa þjóðina.
Ekki er til stjómmálamaður sem
finnst hann bera ábyrgð á þessum á
ósköpum. Þeir segjast allir bara
hafa horft á, klappað og hrópað
húrra. Við erum svo stórir og rosa-
lega klárir.
Ég spurði Færeyingana hvort Bush
hefði nokkuð hringt í þá og beðið
þá um að ryðjast með Bandaríkja-
mönnum, fulltrúum réttlætisins, inn
í Irak til þess murka lífið úr gamal-
mennum og bömum. Þeir könn-
uðust ekki við það. Reyndar sagði
einn þeirra að hann gæti hafa hringt
á Ólafsvökunni en þá væru allir
stjómmálamenn á skallanum og
nenntu ekki að svara í síma.
Ég er nokkuð viss um það að ef
Bush hefði þurft eða honum dottið í
hug að hringja í Færeyinga, þá
hefðu þeir brugðist við á annan hátt
en nágrannar þeirra og sagt þeim
olíuborna kosningasvindlara að
Færeyingar væm friðelskandi þjóð
sem ætti hvorki her né vopn og
hefði enga trú á því að lausnir felist
í ofbeldi. Þannig yfirlýsing hefði
borið vitni um stórmennsku.
Bush vissi eitt, hann hringdi bara í
þá sem höfðu hagsmuna að gæta
eða þá sem langaði rosalega að
vera stórir. Hann vissi af viðskipt-
um við stjómvöld hversu djúpt
íslendingar þjáðust af minnimátt-
arkenndinni. Við vomm upp með
okkur af símtalinu. Orðnir loksins
menn með mönnum. Farnir að ulla
framan í smáa og þjáða í skjóli af
stóm strákunum. Áumkunarvert!
Ég ber virðingu fyrir Færeyingum.
fslendingar geta mjög margt af
færeysku þjóðinni lært. Eitt er ljóst.
Færeyingar eru ekki dvergar og
íslendingar em alls ekki risar.
Færeyingar eru bara jarðtengdir
meðan Islendingar hafa dvalið í
skýjunum. Við emm reyndar lentir.
Á köldum klaka.
Páll Scheving Ingvarsson
Undirritaður er oddviti V-listans.
Elliði Vignisson, Páley Borgþórsdóttir,
s
og Helgi Olafsson skrifa:
Vegna ummæla Arna
Sindri Ólafsson
Johnsen
Vegna ummæla Áma Johnsen í
fréttatíma RUV í gær viljum við
undirrituð koma eftirfarandi á fram-
færi:
Prófkjör em gjaman tími átaka og
særinda. Þegar margir keppa að
sama marki er viðbúið að einhveijir
nái ekki sínum persónulegu mark-
miðum. Að jafnaði taka stjórn-
málamenn því af reisn.
Nú að afloknu prófkjöri sjálfstæðis-
manna í Suðurkjördæmi hefur Ámi
Johnsen, félagi okkar til margra
ára, valið að líta á sjálfan sig sem
fómarlamb. Ástæðan er sú að við
undirrituð, ásamt 15 öðmm sjálf-
stæðismönnum víðs vegar úr
kjördæminu, studdum Ragnheiði
Elínu opinberlega. Stuðninginn við
Ragnheiði Elínu sem hlaut 3217 af
tæplega 4000 atkvæðum í próf-
kjörinu telur þingmaðurinn afar
„ósmekklegan“ og „okkur til
vansa“. Þá lítur hann á stuðninginn
sem „aðför að sjálfum sér“ og
„lítillækun við aðra frambjóð-
endur“.
Ámi Johnsen hefur að okkar mati
fulla ástæðu til að bera höfuðið hátt
eftir þetta prófkjör og þarf ekki að
setja sjálfan sig í stöðu fómar-
lambs. Árangur hans í prófkjörinu
var glæsilegur og af því emm við
stolt. Eftir tímabundna fjarvem frá
þingstörfum hefur hann nú í tví-
gang á skömmum tíma endumýjað
umboð sitt frá kjósendum og
flokksbundnum sjálfstæðis-
mönnum. Hann hefur fyrir löngu
bæði sýnt það og sannað að hann er
forkur til vinnu í þeim málum sem
hann velur að beita sér fyrir. Hann
hnýtir sínar reimar öðrum hnútum
en samferðamenn og ljær þar með
þingstörfum meira líf en annars
væri. Kraftar hans em best nýttir í
störfum fyrir samfélagið.
Ástæða þess að við völdum að
styðja Ragnheiði Elínu til forystu í
Suðurkjördæmi er einfaldlega sú að
við töldum okkur skylt að hlusta
eftir kröfum samfélagsins um
endurnýjun í forystusveit sjálf-
stæðismanna. Við vissum sem var
að í henni fer einstaklingur með
mikla leiðtogahæfileika og klárt
ráðherraefni. Slíkt er afar mikil-
vægt fyrir hagsmuni kjördæmisins
og þar með fyrir Vestmannaeyjar.
Við þekkjum Ragnheiði Elínu vel
úr starfi okkar bæði fyrir
Sjálfstæðisflokkinn og fyrir
Vestmannaeyjabæ og hefur hún
ítrekað veitt okkar málum brautar-
gengi á þeim forsendum sem við
höfum óskað eftir. Stuðningur
okkar við hana var á engan hátt
neikvæður í garð annarra fram-
bjóðenda og þá allra síst þeirra
þriggja Eyjamanna, Áma, írisar og
Gríms, sem buðu sig fram og áttu
allan okkar stuðning að öðm leyti.
Við óskum Ragnheiði Elínu, Áma
Johnsen, Unni Brá og írisi hjartan-
lega til hamingju með framúr-
skarandi árangur. Þá óskum við
Grími Gíslasyni einnig til hamingju
með góðan árangur því þrátt fyrir
að hann hafi ekki náð þeim árangri
sem við vildum þá vantaði þar ein-
ungis lítið upp á.
Sjálfstæðismanna bíður nú það
verkefni að stilla saman strengi sína
fyrir komandi landsfund og
þingkosningar. Þar munum við ekki
láta okkar eftir liggja.
Með vinsemd og virðingu
Elliði Vignisson, sjálfstæðismaður
og bœjarstjóri
Páley Borgþórsdóttir, sjálfstœðis-
maður og formaður bœjarráðs
Sindri Olafsson, sjálfstœðismaður
og formaður Eyverja
Helgi Olafsson, sjálfstœðismaður
og formaður KUSS
Það var líflegt á veitingastaðnum Conero á laugardaginn þar sem
áhangendur Manchester United og Liverpool mættu til að fylgj-
ast með sínum mönnum í stórleik helgarinnar sem fram fór á
Old TrafTord. Úrslitin urðu eins og við mátti búast, Liverpool
valtaði yfir gestgjafana 1:4 og á því enn möguleika í slagnum við
Manchester United í slagnum um Englandsbikarinn.
Eins og við var að búast glöddust stuðningsmenn Liverpool en
Unitedmenn reyndu að bera sig mannalega enda þeirra menn
enn á toppnum.