Tímarit Máls og menningar - 01.05.1942, Blaðsíða 80
74
TÍMARIT MÁLS OG MENNINGAfl
aelta má, að fyrst nú með útkomu fyrsta bindisins af Kirkjunni
á fjallinu og þeim fyrirheitum, sem útgáfufélagið Landnáma gef-
ur um framhaldsútgáfu á verkum skáldsins, verði öllum þorra
manna ijóst, hvílíkan stórviðburð um er að ræða fyrir íslenzk-
ar bókmenntir og íslenzka menningu.
Kunnugt er það, að Gunnar Gunnarsson hefur oft fengið mis-
jafna dóma hér heima og jafnvel verið bornar á það brigður,
að unnt væri að viðurkenna hann sem íslenzkan rithöfund. Þetta
verður skiljanlegra að því athuguðu, að hingað til hafa ýmis allra
beztu verk Gunnars ekki birzt á íslenzku og sum þeirra, sean birzt
hafa, verið fremur illa þýdd og óvirðulega gefin út.
Nú höfum vér íslendingar heimt Gunnar Gunnarsson að fullu
og öllu. Með fyrsta bindinu i útgáfu Landnámu hefur liann varan-
lega og óvefengjanlega numið land í islenzkum bókmenntum. Eng-
inn íslendingur mun hér eftir leyfa sér að bera brigður á, að
Gunnar Gunnarsson er rammíslenzkur rithöfundur. Hins mun
heldur enginn dyljast, að þar er stórmenni á ferð sem Gunnar
er, sem bera mun hátt í bókmenntum vorum um aldir fram.
Eitt ævintýrið í sambandi við heimkomu Gunnars og íslenzku
útgáfuna af verkum lians er það, að Ilalldór Kiljan Laxness skuli
hafa fengizt til að íslenzka Kirkjuna á fjallinu, og að þessir tveir
frægustu skáldsagnahöfundar þjóðarinnar, sem nú eru uppi, skuli
hafa bundizt samvinnu um aT klæða þetta frábæra meistaraverk
Gunnars í búning íslenzkrar tungu. Halldóri var, fyrir sakir orð-
fimi sinnar og málsnilldar öllum mönnum betur trúandi til að
leysa þetta verk af hendi, svo að verðugt væri, og þvi fremur, er
hann hafði höfundinn sjálfan hendi nær til samvinnu og yfir-
sýnar. Unnendur íslenzkra bókmennta munu seint fá ofþakkað
þetta einstaka happ, og mun það verða mönnum þvi auðsærra,
sem lengra líður.
Svo sem augljóst má þykja, er þessum almennu hugleiðingum
ekki ætlað að vera ritdómur um verk Gunnars Gunnarssonar.
Ritdómur um þau mun birtast hér i ritinu síðar, þegar meira
er komið út. Sigurður Thorlacius.
Theódór Friðriksson: f v e r u m. Vikingsútgáfan,
Reykjavik 1941.
Theódór Friðriksson rithöfundur hcfur skrifað merkilega
sjálfsæfisögu, sennilega eina af merkustu sjálfsæfisögum, er
færðar hafa verið i letur á islenzka tungu. Það er bók hans
7 verum, sem birtist fyrir jólin, rit i tveim bindum uppá 729
síður i stóru broti, útgefandi Víkingsprent. Reyndar gæti saga