Fréttablaðið - 11.04.2015, Blaðsíða 18

Fréttablaðið - 11.04.2015, Blaðsíða 18
11. apríl 2015 LAUGARDAGURSKOÐUN ÚTGÁFUFÉLAG: 365 miðlar ehf. STJÓRNARFORMAÐUR: Ingibjörg S. Pálmadóttir FORSTJÓRI: Sævar Freyr Þráinsson ÚTGEFANDI OG AÐALRITSTJÓRI: Kristín Þorsteinsdóttir kristin@frettabladid.is AÐSTOÐARRITSTJÓRAR: Andri Ólafsson andri@365.is, Hrund Þórsdóttir hrund@stod2.is, Kolbeinn Tumi Daðason kolbeinntumi@365.is. Fréttablaðið kemur út í 90.000 eintökum og er dreift ókeypis á heimili á höfuðborgarsvæðinu og Akureyri. Einnig er hægt að fá blaðið í völdum verslun um á landsbyggðinni. Fréttablaðið áskilur sér rétt til að birta allt efni blaðsins í stafrænu formi og í gagnabönkum án endurgjalds. ISSN 1670-3871 F réttablaðið hefur undanfarnar vikur sagt fréttir af dóms- málum sem rót eiga að rekja til bankahrunsins. Þar er um mikilvæg mál að ræða sem snúast öðrum þræði um merkilegt tímabil í Íslandssögunni. Það væri undir eðlilegum kringumstæðum ekki sérstakt tilefni til leiðaraskrifa að dagblað hefði sagt fréttir. En viðbrögðin gefa tilefnið. Fyrri fréttin sem hér er vísað í lýtur að ásökunum héraðsdómara um að sérstakur saksóknari hafi logið til um að hafa ekki vitað að Sverrir Ólafsson, meðdómandi í Aurum-málinu svokallaða, hafi verið bróðir Ólafs Ólafssonar, eins ákærðu og síðar dæmdu í Al Thani- málinu. Saksóknarinn hefur nú gert kröfu um að héraðsdómurinn verði ógiltur á grundvelli vanhæfis Sverris. Það er einsdæmi í íslenskri réttarsögu að sitjandi dómari tjái sig með þessum hætti, og raunar muna reyndustu menn ekki eftir viðlíka ásökunum á hendur handhafa ákæruvalds. Er það ekki frétt? Síðari fréttin var unnin upp úr grein Ingibjargar Kristjánsdóttur, eiginkonu Ólafs Ólafssonar, þar sem hún segir að símtal, sem er ein forsendna sakfellingar Ólafs í Hæstarétti, hafi alls ekki verið við Ólaf Ólafsson, heldur allt annan „Óla“. Fréttablaðið tók enga afstöðu í þessu máli, frekar en öðrum, heldur vann frétt upp úr grein Ingibjargar, og reyndi eftir megni að afla gagna um hvort ávirðingar hennar væru á rökum reistar. Svo reyndist vera. Er það ekki frétt? Einhver spurði hvort það væri réttarmorð að dæma bankamenn í fangelsi. Svarið við því er: Það fer eftir ýmsu. Ef farið er að leikreglum og vandað til verka þá er það auðvitað ekki réttarmorð. Fjölmiðlum ber skylda til að segja frá því þegar málsmeðferð eða framgöngu valdhafa í opinberum málum er ábótavant. Þess vegna er það frétt þegar héraðsdómari sakar saksóknara um lygar, og þegar í ljós kemur að Hæstiréttur hefur farið mannavillt. Í slíkum frásögnum felast engar ásakanir um réttarmorð. Frétta- blaðið tekur enga afstöðu til þess, heldur gegnir því hlutverki sem fjölmiðlar eiga að gegna. Að segja fréttir og veita handhöfum opinbers valds aðhald. Aðrir geta svo dregið sínar ályktanir. Sumum er tamt að reyna að lesa sérstaka fyrirætlan eða tilgang úr fréttaflutningi. Þá er gjarnan rýnt í fortíð fólks. Hvar hefur það unnið, hverjir eru vinir þess, hvaða flokk kýs það? Morgunblaðið fellur í þessa gryfju. Margur heldur mig sig. Fréttablaðið getur fullvissað lesendur um að það er ekki á neinni slíkri vegferð. Það segir fréttir, allar fréttir ekki bara sumar, og reynir að hafa þær sannar, hlutlausar og upplýsandi. Vitaskuld er nauðsynlegt að þeir atburðir sem hér urðu á haust- dögum 2008 séu gerðir upp. Dómsmál eru óhjákvæmilegur fylgifiskur. En ekki má falla í þá gryfju að gefa sér niðurstöðuna fyrirfram, heldur verður að láta þær reglur sem samfélagið hefur sett sér skera úr um sekt eða sýknu. Af því má engan afslátt gefa. Vilmundur Gylfason, fyrrum þingmaður og ráðherra, kallaði fjöl- miðla varðhunda lýðræðisins. Það væri heldur bitlaus varðhundur sem ekki gelti, þegar handhöfum opinbers valds verður á í messunni. FRÉTTABLAÐIÐ Skaftahlíð 24, 105 Reykjavík Sími: 512 5000, ritstjorn@frettabladid.is AÐSTOÐARFRÉTTASTJÓRI: Andri Ólafsson andri@frettabladid.is HELGARBLAÐ: Erla Björg Gunnarsdóttir erla@frettabladid.is MENNING: Magnús Guðmundsson magnus@frettabladid.is VÍSIR: Kolbeinn Tumi Daðason kolbeinntumi@365.is LJÓSMYNDIR: Pjetur Sigurðsson pjetur@frettabladid.is FRAMLEIÐSLUSTJÓRI: Sæmundur Freyr Árnason sfa@frettabladid.is ÚTLITSHÖNNUN: Silja Ástþórsdóttir siljaa@frettabladid.is SPOTTIÐ MÍN SKOÐUN: JÓN GNARR Kristín Þorsteinsdóttir kristin@frettabladid.is Umhugsunarverð viðbrögð: Dagblað segir fréttir Það eru fáir fiskréttir íslensk-ir. Fiskur er frekar einfaldur í matreiðslu, yfirleitt soðinn í potti eða steiktur á pönnu. Það er ekkert sérstakt við það. Íslending- ar byrjuðu líka frekar seint að éta fisk. Hér voru fáir bátar og enn þá færri bryggjur. Saltfiskur virðist eiga uppruna sinn, eins og margt annað, í löndunum fyrir botni Mið- jarðarhafs. Að salta og þurrka fisk er geymsluaðferð sem þekkist um allan heim. Ekki einu sinni harð- fiskurinn er íslenskur. Harðfisk- ur er forn-kínverskur réttur. Og þeir salta hann ekki bara heldur krydda hann líka. Þetta kom mér ekki á óvart. En ég gapti af undr- un þegar ég gúgglaði kæsta skötu. Ég hélt að það hlyti að vera sér- íslenskt fyrirbæri. Ó nei, í Kóreu þykir hún herramannsmatur og kallast hongeohoe. Hingað hefur vinnsluaðferðin líklega borist í gegnum Grænland. Ef fólk borðar illaþefjandi tinda- bikkju í Kóreu þá getur það varla talist séríslenskt fyrirbæri. Kórea byggðist mörg þúsund árum á undan Íslandi. Hongeohoe Það er ekki hægt að ljúka svona rannsókn á uppruna íslenskra rétta án þess að skoða sæta- brauðið. Samkvæmt Google er kleinan þýsk. Orðið er dregið af þýska orðinu klein, sem þýðir lít- ill. Í Noregi heitir hún fattigman en í Svíþjóð klenäter. Í Danmörku klejne. Þessar útlensku kleinur eru alveg eins í laginu og þess- ar íslensku. Eini munurinn á evr- ópsku og íslensku kleinunni er að sú evrópska er yfirleitt sykurhúð- uð en sú íslenska ekki. Mig langar, í þessu sambandi, að minnast aðeins á kokteilsósuna sem margir virðast telja að hafi verið fundin upp hér á landi, það hafi verið íslenskir vík- ingar sem fyrstum datt í hug það snjallræði að hræra saman majó- nesi og tómatsósu. Það er misskiln- ingur. Kokteilsósan er ævaforn evrópsk sósa. Júlíus Sesar borð- aði líklega mikið af kokteilsósu. Tómatar vaxa villtir í löndunum fyrir botni Miðjarðarhafs en ekki á Íslandi. Tómatsósan kom fyrst til Íslands í stríðinu. Það voru breskir hermenn sem hrærðu fyrstu kok- teilsósuna á Íslandi til að hafa með steiktum fiski. Við skoðun reyn- ist íslensk matarmenning frekar útlensk. Flest það sem við köllum íslenskt virðist hafa borist til lands- ins annars staðar frá. Eini réttur- inn sem virðist algjörlega íslensk- ur sýnist mér vera skyr. Flest gott sem hefur komið til landsins virðist hafa borist þaðan frá útlöndum og þá aðallega frá Evrópu. Og það er allt í lagi. Við skyldum því ekki ótt- ast erlend áhrif heldur fagna þeim. Okkur er alveg treystandi til að velja úr það sem gagnast okkur en henda öðru. Fattigman Mér er hugleikin umræð-an um hina svokölluðu „íslensku þjóðmenn-ingu“. Því er stundum slegið fram að hitt og þetta sé sam- ofið eða hreinn og beinn hluti af þjóðmenningunni. Því er oft hald- ið fram með trúna. Og það er alveg rétt. Kristin trú hefur haft gríðarleg áhrif á sögu og menningu íslensku þjóðarinnar. En af yfirlýsingum stjórnmálamanna gæti maður hald- ið að íslensk menning grundvallað- ist helst á mataræði og hinum ýmsu réttum, aðallega unnum kjötvörum. Hin íslenska þjóðmenning er líka samofin þjóðrembingi og mikilvægi þess að verja okkur fyrir erlendum áhrifum. Sumum finnst okkur stafa mest hætta frá Bandaríkjunum og fussa og sveia yfir öllu sem þeir halda að komi þaðan. Aðrir virðast óttast Evrópu meira og þá sérstak- lega Evrópusambandið sem virð- ist eiga sér þann draum æðstan að sölsa undir sig landið og gera okkur að einsleitu Evr- ópuríki. Margir stjórn- málamenn kunna ekki að gúggla og við- urkenna það jafnvel skömm- ustulaust. Ég er aftur á móti góður í því, enda fljótlegasta og besta leiðin til að afla sér upplýs- inga. Ég ákvað því að ráðast í örlitla könnun og leita mér upplýsinga um nokkra séríslenska rétti. Ég byrj- aði á að gúggla sviðna kindahausa og komst að því að menn átu svið í Grikklandi til forna löngu áður en Ísland byggðist. Svið eru líka étin í Noregi. Þar heita þau smaleho- vud. Í Tyrklandi heita þau besbar- maq og eru víða þjóðarréttur. Ekk- ert íslenskt við það. Sviðin eru frá löndunum fyrir botni Miðjarðarhafs og bárust hingað í gegnum Noreg. Ég skoðaði líka slátur. Sama sagan þar. Það er þekktur réttur víða í löndunum fyrir botni Miðjarðar- hafs. Frægasta slátrið er líklega hið skoska haggis. Það er svipað og slátrið okkar og er borið fram með kartöflum og rófu stöppu. Og þar sem forfeður okkar voru margir frá Norður-Englandi er ekki ólíklegt að þeir hafi borið með sér listina að taka slátur. Við fundum það að minnsta kosti ekki upp. Rollan hefur verið meginuppi- staðan í mataræði okkar alla tíð. En við erum langt frá því að vera eina fólkið í heiminum sem étur rollur. Við erum ekki einu sinni þau einu sem éta punginn af hrútum. Það er líka gert í Evrópu. Árlega eru hrúts- pungahátíðir haldnar bæði í Evr- ópu og Bandaríkjunum. Ég fann þó í gúggli mínu ekkert um aðra en okkur sem borða súrmat. Íslenskur súrmatur virðist því standa undir nafni að vera íslenskur. En gallinn við súrmatinn er að hann er sjaldan í boði og helst bara á þorra. Blóðmörismi Aðalsafnaðarfundur Fríkirkjunnar í Reykjavík Verður haldinn í Fríkirkjunni sunnudaginn 19. apríl kl. 15:15 Dagskrá: Skýrsla safnaðarráðs. Skýrsla Forstöðumanns/Fríkirkjuprests. Reikningar safnaðarins lagðir fram. Kosning í safnaðarráð og trúnaðarstörf Önnur mál. Safnaðarráð Fríkirkjunnar í Reykjavík 1 5 -0 9 -2 0 1 5 1 0 :2 4 F B 1 1 2 s _ P 0 9 5 K .p 1 .p d f F B 1 1 2 s _ P 0 8 2 K .p 1 .p d f F B 1 1 2 s _ P 0 1 8 K .p 1 .p d f F B 1 1 2 s _ P 0 3 1 K .p 1 .p d f A u to m a ti o n P la te r e m a k e : 1 6 4 0 -5 6 3 C 1 6 4 0 -5 5 0 0 1 6 4 0 -5 3 C 4 1 6 4 0 -5 2 8 8 2 8 0 X 4 0 0 2 B F B 1 1 2 s _ 1 0 _ 4 _ 2 0 1 5 C M Y K
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112

x

Fréttablaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.