Ský - 01.02.2007, Side 41

ský 41
Stutt og laggott
Tíminn leið og aftur lagði ég leið mína til
Diessen í ágúst í fyrra. Ætlunin var að sýna
eiginmanninum tinverkstæðið og kannski
bæta fáeinum gripum við í eigið safn. Ég
spurði eftir Gunnari. Þegar ég sagði deili á
mér og að ég hefði komið þarna fyrir einum
fjórum árum mundi afgreiðslukonan vel
eftir mér: „Varst það ekki þú sem gekkst í
skóla með Helga?“ spurði hún. Gunnar kom
að vörmu spori og sýndi okkur verkstæðið
sitt og svo birtist Helgi sem alltaf drekkur
þarna síðdegiskaffi með bróður sínum. Við
spjölluðum um heima og geima og þar
kom að ég sagði þeim að nú ynni ég fyrir
Tímaritaútgáfuna Heim og þar réði Benedikt
Jóhannesson ríkjum.
Við þekkjum hann Bensa!
„Hann Bensi,“ hrópuðu bræðurnir
himinglaðir. „Við þekkjum hann svo
sannarlega. Faðir hans Jóhannes Zoëga
hitaveitustjóri kom hingað oft á meðan hann
var í námi í München og heimsótti okkur og
við heimsóttum hann oft á Íslandi. Bensi er
næstum eins og bróðir okkar.“ Aftur voru
komin óvænt tengsl á milli okkar, tengsl
sem enginn hafði búist við. En ég átti eftir
að heyra um enn ein tengslin þegar ég kom
frá Diessen til Augsburg þar sem ég dvaldist
hjá þýsku vinafólki sem engan þekkir á
Íslandi. Ég sagði heimilisfólkinu hvert við
hefðum farið, til Diessen. „Hvað voruð þið
að vilja þar?“ Ég sagði að við hefðum skoðað
Tinverkstæðið og Zinn Café, enda þekkti ég
eigandann! „Þekkirðu eigandann?“ spurði
húsbóndinn vantrúaður. Hvernig mátti það
vera? Ég lýsti því og þá sagðist hann sjálfur
oft hafa komið í Zinn Café vegna þess að
þar hefði verið við afgreiðslu kona sem eitt
sinn vann hjá sama fyrirtæki og hann sjálfur
í Augsburg. Það er langt á milli Íslands og
Þýskalands og það er þó nokkur spölur líka
á milli Diessen og Augsburg en samt hafði
þessi sérstæði hringur, eða ætti ég frekar að
kalla þetta þríhyrning, lokast og hér þekktu
allir alla, að minnsta kosti af afspurn ef ekki
meira. Tilviljanirnar láta svo sannarlega ekki
að sér hæða! Gunnar við tinsmíðina.sky
,