Lögmannablaðið - 01.03.2014, Blaðsíða 12

UMfJöllUn
12 lögMannaBlaðið tBl 04/13
þeim hér. Ég spurði hann hvers vegna
og hann sagði að ef hann yrði talinn
geðveikur, þá myndi ekki vera litið á
hann sem leiðtoga, heldur geðveikan
mann. Hann sagðist hafa fengið fjölda
bréfa um þetta mál, þar sem fólk segðist
ætla að fylgja leiðsögn hans en myndi
ekki gera það ef hann teldist geðveikur.
Þarna var sú staða komin upp að
sakborningurinn, sem var að öllum
líkindum ekki heill á geði, lagði hart að
okkur að berjast fyrir því að hann yrði
talinn heill á geði þegar okkar mat var
að réttast væri lögfræðilega að berjast
fyrir því að hann væri geðveikur. Við
féllumst í fyrstu ekki á þetta sjónarmið
hans en hann hélt sig fast við þetta.
Við ræddum við lækna og sérfræðinga
um málið og allir voru sammála um
að hann gerði sér grein fyrir því hvað
hann væri að gera og væri fær um að
taka svona ákvörðun. Við ákváðum því
að lokum að breyta um kúrs og fara að
óskum hans, en það var þó ekki til þess
að vinna að markmiðum hans um að
ná sér einhvers konar pólitískri hylli,
ég tók það skýrt fram við hann að það
markmið hans skipti ekki máli í okkar
mati. Það var svo á endanum niðurstaða
dómsins að hann væri sakhæfur.“
Hvernig telurðu að kerfið í Noregi hafi
tekist á við mál Breiviks fram að þessum
atburðum – telurðu að eitthvað hefði
mátt gera betur?
„Ég held að það sé mikilvægt að reyna
að læra af svona máli. Staðreyndin er
sú að þegar Breivik var 3 ára, þá kom
fram af hálfu læknis að þetta barn
þyrfti á verulegri hjálp að halda frá
fagfólki, ellegar færi illa og hann yrði
veill á geði. Því miður var læknirinn
sannspár en enginn hjálpaði barninu,
ekki barnavernd eða neinn annar. Við
verðum því að læra af svona málum.
Núna í dag geta börn orðið fyrir
miklum utanaðkomandi áhrifum. Það er
afar mikilvægt að samfélagið sé vakandi
og viðbúið að taka á svona málum.
Breytingin úr því að lifa venjulegu lífi
yfir í að hallast að öfgum til hægri og
eins öfgastefnu úr röðum múslima. Ég er
að vinna fyrir tvær stúlkur, sem bjuggu
við venjulegar aðstæður í Noregi en á
tveggja mánaða tímabili varð sú breyting
að þær vildu flytja úr þessu umhverfi
og fara til Sýrlands, þar sem þær urðu
hluti af styrjöldinni þar í landi.“
Hvernig er að snúa aftur til hefð­
bundinna lögmannsstarfa eftir að hafa
unnið við þetta mál?
„Það er að vissu leyti ákveðin breyting,
en í grunninn það sama og áður. Ég vinn
mest á sviði vinnuréttar, fasteignaréttar,
vörumerkjaréttar og svo sakamálaréttar.
líf mitt heldur áfram sinn vanagang og
það er ánægjulegt að það er nóg að
gera á stofunni,“ sagði geir lippestad
að lokum.
ÁH