Lögmannablaðið - 01.03.2014, Blaðsíða 13

Af VettVAnGi félAGsins
ályktun stjórnar lögmannafélags
íslands
þann 12. deseMBer 2013 kvað héraðsdómur reykjavíkur upp dóm í máli nr. s-127/2012, svokölluðu al-thani máli.
í niðurstöðu dómsins segir m.a.:
„Við aðalmeðferð málsins kom fram að fjögur vitni hefðu átt fund með verjendum ákærðu, Hreiðars más og Ólafs, fyrir
aðalmeðferð málsins og þau kynnt sér gögn málsins á skrifstofu verjendanna. Samkvæmt 3. mgr. 122. gr. laga nr. 88/2008
kynnir dómari ekki fyrir vitni skýrslur þess hjá lögreglu eða önnur sýnileg sönnunargögn fyrr en dómara þykir þess
þörf til skýringar eða leiðréttingar skýrslu þess. með því að ræða við vitnin fyrir aðalmeðferð máls og sýna þeim sýnileg
sönnunargögn var farið á svig við greind lagafyrirmæli, auk þess sem sú háttsemi var til þess fallin að rýra trúverðugleika
vitnanna, sbr. 7. tl. 122. gr. laga nr. 88/2008. Er þetta aðfinnsluvert.“
Þessi niðurstaða Héraðsdóms Reykjavíkur kemur stjórn lögmannafélags Íslands verulega á óvart og telur stjórn félagsins
hæpið að túlkun dómara á tilvísuðu lagaákvæði standist. Samskipti verjenda við vitni eru mikilvægur þáttur við undirbúning
málsvarnar og ósjaldan eina leið verjenda til að fá upplýsingar um atvik máls. Af fyrri réttarframkvæmd má ráða að
ákæruvaldið hefur rætt við vitni og kynnt þeim sönnunargögn áður en skýrslugjöf fer fram fyrir dómi undir aðalmeðferð
máls. Sé verjendum sakborninga meinað um þennan rétt er stórlega vegið að grundvallarreglunni um réttláta málsmeðferð
fyrir dómi og jafnræði málsaðila.
ljóst er að sú réttaróvissa sem uppi er um stöðu aðila og vitna í kjölfar niðurstöðu í umræddu máli er mjög bagaleg og
getur haft veruleg áhrif á þau sakamál sem nú eru til meðferðar fyrir dómstólum. Þessari réttaróvissu verður að eyða án
tafar, þar sem núverandi staða er til þess fallin að rýra trúverðugleika réttarkerfisins og þar með réttarríkisins.
Stjórn lögmannafélags Íslands
www.hofdi.is
Runólfur Gunnlaugsson
viðsk.fr. lögg. fast.
Ásmundur Skeggjason
lögg. fast.
SÍMI: 533 6050