Vestfirska fréttablaðið - 14.01.1994, Qupperneq 2

Föstudagur 14. janúar 1994
VESTFIRSKA
J FRÉTTABLAÐIÐ
Viötal við Hafstein Ingólfsson svæöisstjóra:
Forkastanleg vinnubrögð bæjarstjóra og
bæjarstjórnar í sjö mánuði við að segja
svæðisstjóra skíðasvæðis upp störfum
- bæjarstjóri sendi Hafsteini og fjölskyldu hans nýárskveöjur í uppsagnarbréfinu þegar
hann gerir hann atvinnulausan og þakkar góð og óeigingjörn störf
Eins og sagt var frá hér í
blaðinu í síðustu viku hafa
bæjaryfirvöld á Isafirði sagt
Hafsteini Ingóifssyni, svæði-
stjóra skíðasvæðisins á Selja-
landsdal, upp störfum. Rekstur
skíðasvæðisins hefur verið
færður undir Áhaldahús Isa-
fjarðar og þar með bæjarverk-
stjóra. Hafsteinn mun eiga að
gegna störfum til vors, undir
stjóm Áhaldahússins. I samtali
við blaðið sagði Smári Har-
aldsson, Hafstein vera fyrir-
myndar starfsmann og uppsögn
hans byggðist á skipulags-
breytingum. Þetta er hið und-
arlegasta mál því Hafsteinn
hefur verið svæðisstjóri á
Dalnum í níu ár við góðan orð-
stýr og het'ur átt mikinn þátt í
þeirri gríðarlegu uppbyggingu
sem þar hefur átt sér stað.
I uppsagnabréfi sem bæjar-
stjórinn á Isafirði, Smári Har-
aldsson, sendi honum og dag-
sett er á gamlársdag og
Hafsteinn fékk 4. janúar kemur
fram að uppsögnin byggist á
skipulagsmálum og hafi á-
kvörðun verið tekin á fundi
bæjarstjórnar 16. desember.
Starfslok verði 20. maí í vor.
Einnig kemur fram að starfslok
fari eftir ráðningarsamningi,
kjarasamningum og lögum.
Sagt er að næsti yfirmaður
Hafsteins verði bæjarverkstjóri
et'tir áramótin og að hann verði
starfsmaður áhaldahúss. „Und-
irritaður þakkar þér góð og ó-
eigingjörn störf í þágu skíða-
svæðisins á undanförnum árum
og sendir þér og fjölskyldu
þinni bestu nýárskveðjur."
Þetta var niðurlag bréfsins og
heldur kaldar nýárskveðjur til
starfmanns sem unnið hefur sitt
starf af trúmennsku í níu ár.
Samkvæmt þeim samningi
sem Hafsteinn gerði við Har-
ald. L. Haraldsson, fyrrverandi
bæjarstjóra, fyrir níu árum
virðist það vera brot á samn-
ingnum að setja hann undir á-
haldahúsið, því samningnum er
ekki hægt að segja upp nema
með 3ja mánaða fyrirvara. Því
er ekki hægt að setja starfs-
manninn undir áhaldahúsið fyrr
en þremur mánuðum eftir upp-
sögn samningsins. Það er
a.m.k. álit lögfræðings sem er
að kanna þessi mál fyrir Haf-
stein. Virðist því mál þetta ætla
að draga dilk á eftir sér. Vest-
firska hitti Hafstein á miðviku-
dagskvöldið og ræddi við hann
um þessi mál og bað hann að
lýsa atburðarásinni eins og hún
kemur honum fyrir sjónir.
ALDREI VERIÐ
FUNDIÐ AÐ STÖRFUM
HAFSTEINS
„Það hefur aldrei verið
fundið að störfum mínum á
skíðasvæðinu", sagði Haf-
steinn. „I enduðum maí á síð-
asta ári fór ég á árlegan fund
allra svæðistjóra skíðasvæða
austur á firði. Á meðan ég var
á fundinum frétti eiginkona
mín að búið væri að segja mér
upp störfum. Hún var einnig
spurð hvað ég ætlaði að gera
næsta vetur. Hún fór þá á fund
til bæjarstjóra að ræða við hann
um þessi mál. Smári sagði við
hana: „Elsku Kiddý mín, þú
þarft ekki að hafa neinar á-
hyggjur af þessu.“ Hann
klappaði henni á öxlina. „Með-
an við njótum starfskrafta Haf-
steins þá getur hann starfað svo
lengi sem hann hefur heilsu og
krafta til.“ Þegar ég kem svo
aftur að austan segir konan mér
þetta. Svo í byrjun júní fór ég
að heyra þetta í bænum að eitt-
hvað sé á ferðinni í þá veru að
segja mér upp. Eg fór því á
bæjarskrifstofurnar til að tala
við Björn Helgason, íþrótta-og
æskulýðsfulltrúa, en hann er
minn yfirmaður.
Á ganginum hitti ég bæjar-
stjórann. Hann hnippti í mig og
sagði: „Þú sóttir ekki um verk-
stjórastarfið hjá bænum.“
„Hvað átti ég að gera með
það?“, sagði ég. Við ræddum
þetta ekkert frekar þarna
frammi á ganginum. Við fórum
svo, við Björn, til fundar við
bæjarstjórann. Þar segir hann
okkur að svo gott sé búið að
ráða verkstjóra í Áhaldahúsið
og hann eigi að fara á snjó-
troðarann uppi á Dal. Við
spurðum þá hvort eitthvað væri
verið að hrófla við mínu starfi
en hann sagði svo ekki vera.
„Þú mátt vera þarna svo lengi
sem þú vilt og það verður ekk-
ert hróflað við þínu starfi. Það
er ekkert verið að hugsa um
það“, sagði hann. Einnig sagði
hann að verkstjórinn nýráðni
yrði á snjótroðaranum og þá
yrði kominn fastur maður á
hann. „Er það ekki það sem þú
hefur viljað?“, spurði hann svo.
Eg var mjög ánægður með þetta
og við vorum sammála um
þetta fyrirkomulag. Við vorum
búnir að ræða þetta áður ég og
Smári að samnýta menn úr Á-
haldahúsinu og við vorum
sammála um að það sé lág-
markskrafa að þeir sem komi á
skíðasvæðið, kunni eitthvað
fyrir sér á skíðum öryggisins
vegna. Það þarf ekki annað en
að maður detti uppi í Gili við
efri lyftuna og meiði sig. Þá
þurfa að fara a.m.k. tveir menn
uppeftir með börur og þangað
er ekki komist á neinum tækj-
um. Það þurfa að vera menn
sem kunna vel á skíðum. Hann
var sammála þessu og að það
yrðu ráðnir menn í Áhaldahús-
ið sem geti farið á skíði. Síðan
þetta viðtal átti sér stað er búið
að ráða tvo fullorðna menn í
Áhaldahúsið og eru þeir hvor-
ugir neinir sérstakir skíðamenn.
Ég ætla samt ekki að leggja
neitt sérstakt mat á það. Síðan
yfirgáfum við Björn fundinn á-
nægðir vegna þess að ekkert
væri verið að hrófla við starfi
mínu og allt í góðu lagi.“
Hafsteinn Ingólfsson.
EKKI HÆGT AÐ LÝSA
ÞESSUM VINNU-
BRÖGÐUM
„Síðan yfir sumarið sinnti ég
útgerð minni eins og venjulega.
24. ágúst fór ég svo á fund
bæjarstjóra eftir að hafa farið til
Björns eins og venjulega til að
ræða málin og hvað þurfi að
gera á Dalnum fyrir veturinn.
Við vissum báðir að það átti
eftir að klára að mála lyfturnar.
Þegar við komum á fund Smára
sagði hann: „Nú verður eitt-
hvað breytt starfsemi og það er
ekkert víst að þú verðir þarna í
vetur.“ Sagðist hann ætla að fá
það á hreint hjá meirihluta
bæjarstjórnar hvað eigi að gera
við mig. Síðan gerði hann mér
grein fyrir því að það sé á-
kveðið að segja mér upp störf-
um. Þá las hann fyrst fyrir mig
minnispunkta um hvað gert var
31. maí og þá hafði verið á-
kveðið að segja mér upp. Ég
var að heyra þetta í fyrsta skipti
og varð alveg klumsa. Ég á ekki
eitt einasta orð til að lýsa þess-
um vinnubrögðum. Ég varð satt
að segja alveg bálreiður."
TALAÐI VIÐ ALLA
BÆJARFULLTRÚA
„Ég talaði við alla bæjarfull-
trúana. Ég talaði fyrst við full-
trúa Framsóknarflokksins,
Kristinn Jón Jónsson. Hann
sagði: „Er þetta nú komið á
dagskrá eina ferðina enn.“
Hann sagði mér að ekki stæði
til að verkstjórinn yrði yfir-
maður á skíðasvæðinu. Hann
yrði bara á troðaranum í vetur.
Svo talaði ég við Bryndísi
Friðgeirsdóttur hjá Alþýðu-
bandalaginu. „Hafsteinn! Það
er ekkert verið að tala um að
segja þér upp. Það kemur ekk-
ert til þess.” Síðan hitti ég Hans
Georg Bæringsson, sjálfstæð-
ismann og formann bæjarráðs,
og hann sagði mér hreint út ná-
kvæmlega hvernig þetta hefði
verið samþykkt. Hann var mjög
hissa á þeim vinnubrögðum
sem viðhöfð höfðu verið á
bæjarskrifstofunum í þessu
máli öllu. Einnig varhann hissa
á því að ekki væri löngu búið að
segja mér upp. „Þannig átti
þetta að vera og þannig verður
þetta", sagði Hans Georg.
FORSETINN SAGÐI
ÞETTA TÓMT RUGL
„ Einnig talaði ég við Einar
Garðar Hjaltason, sjálfstæðis-
Seljalandsdalur.
mann og forseta bæjarstjórnar.
Hann sagði þetta mál tómt rugl
og þetta væri bara einhver loft-
bóla sem væri á ferðinni núna.
„Vertu bara rólegur og þú þarft
ekki að gera neitt. Eftir svona
hálfan mánuð þá verður þetta
hjaðnað og allir búnir að
gleyma þessu“, sagði hann. Ég
var ekki alveg sáttur við þetta
því ef ég þarf að gera eitthvað
vil ég gera það sem fljótast og
hraðast. Ég hélt því minni yfir-
reið rnilli bæjarfulltrúanna og
allir sögðu sitt á hvað. Það voru
óskapleg læti út af þes-su máli,
meirihlutafundir o.fl. Útkoman
úr þessu varð sú eftir allt þetta
tal fram og til baka og það var
samþykkt í meirihlutanum að
draga það til baka að segja mér
upp. Ég varð harðánægður með
það. En það var tilbúið bréf þar
sem hluta af samningi við mig
var sagt upp, 4. grein. Hún segir
að ef ekkert er að gera á skíða-
svæðinu frá 1. október til 30.
desember þá megi segja mér
upp með viku fyrirvara af
beggja hálfu og sé enginn snjór
þá standi til að gera það. Sama
gildir frá 1. maí til 20. maí þótt
aldrei hafi reynt á það því þann
tíma höfum við notað til að
ganga frá eftir veturinn. En
tímann frá 1. október til 30.
desember höfðum við notað til
að standsetja lyftur og lagfæra
það sem lagfæra þarf. Þessir
hlutir verða að vera í lagi þann
stutta tíma sem skfðasvæðið er
opið yfir veturinn. Að morgni
dags um leið og bæjarskrifstof-
urnar voru opnaðar var stærsti
maðurinn á skrifstofunum,
Sigurður Mar Oskarsson, send-
ur heim til mín á einkabifreið
með þetta bréf þar sem þessum
hluta samningsins er sagt upp.
Þetta þýddi það að ég mátti ekki
fara upp á Dal til þess að gera
eitt eða neitt.
Nokkrar vikur liðu og veður
fór kólnandi svo erfiðara var að
vinna undirbúningsvinnu á
skíðasvæðinu, jarðvinnu og
annað, því það færi að frjósa
hvað úr hverju. Eftir að ég fékk
bréfið var mér gert að skrifa
skýrslu um skíðasvæðið, hvað
ætti eftir að vinna þar og hvað
það mundi kosta. Ég á að gera
þetta eftir að búið er að segja
mér upp. Ég gerði það nú samt
og afhenti íþróttafuiltrúanum
skýrsluna. Skýrslan var lögð
fyrir bæjarráð og það sam-
þykkti að vinna þessa vinnu.
Hluta verkanna var ekki hægt
að framkvæma vegna þess hve
áliðið var orðið hausts.“
UPPSÖGNIN SAM-
ÞYKKT UM MIÐJAN
DESEMBER
„Ég fór svo upp á svæðið í
nóvember og þá í góðri trú að
ég yrði þarna áfram. Ég tók
báða troðarana í gegn og yfir-
fór þá, og allar lyfturnar og
gerði allt klárt. Þegar skíða-
svæðið var búið að vera opið í
þrjá, fjóra daga hringdi í-
þróttafulltrúinn í mig og sagð-
ist hafa verið að fá bréf inn á
borð til sín sem segi að búið sé
að segja mér upp. Það hafði
verið samþykkt í bæjarstjórn
16. desember að segja mér upp.
Ég fékk samt ekki að vita þetta
formlega fyrr en 4. janúar að ég
fékk uppsagnarbréfið í hendur
um hádegið í pósti. Ég fékk
bréfið daginn áður en ég las um
uppsögn mína í Vestfirska
fréttablaðinu.“
„Ég hef unnið eftir þessum
samningi sem gerður var milli
mín og bæjarstjóra frá 1986 og
honum hefur ekkert verið
breytt. í uppsagnarbréfinu, sem
er undirritað af bæjarstjóra,
segir að ég eigi að vinna eftir
þessum samningi og starfslok
fari eftir samningnum, kjara-
samningum og lögum.