Skagfirðingabók - 01.01.1969, Blaðsíða 110
SKAGFIRÐIN G A BÓK
talið hæfilegt að leggja 12 dagsverk árlega til viðhalds gilinu sjálfu.
Þó að vegurinn yfir gilið sé ekki notaður til aðdrátta lengur, þá
eiga þó, auk skemmtiferðafólks, margir erindi yfir það. Eru m. a.
vikulegar póstferðir yfir það árið um kring.
Frá Gilsbakka liggur vegurinn fyrst beina stefnu að gilinu nokkuð
á annan kílómetra, beygir síðan upp með því góðan spöl frá barm-
inum, en nálgast það mjög á nokkrum kafla skammt neðan við
Stigasel. Verður hér veruleg beygja á gilinu og veginum jafnframt,
sem tekur nú stefnu á Bakkadal. Liggur vegurinn yfir gilið upp við
mynni dalsins. Fyrsti sneiðingurinn ofan í það liggur um Vegamel,
sem er framhlaup úr Hleinarbolla, líklega eftir ísöld. í melnum
nokkru ofan við sneiðinginn er uppspretta. Bleytir hún veginn á
nokkrum kafla og orsakar svellbunka á vetrum. Er bunkinn í Vega-
mel löngum hættulegur farartálmi, eins og síðar verður vikið að.
Jafnan er fangaráð að krækja upp fyrir hann, en aðgæzlu er þó þörf,
einkum ef launhált er í melnum.
í beinu framhaldi af sneiðingnum suður Vegamel liggja fjárgötur
fram dalinn. Hefur það hent ókunnuga, sem ætluðu fram í Austur-
dalinn, að villast fram á Bakkadal, en það er önnur saga. Leið sú,
sem við ætlum að fara, lesandi góður, tekur nú að sniðskerast sitt á
hvað niður í gilið, síðan eftir mjóum melhrygg beint niður og áfram
niður í gegnum grasgeira allmikinn. Hér skulum við staldra við og
skoða melhrygg þennan og undirstöðu grastorfunnar, sem við sjáum
vel til beggja hliða. Munum við þá sannfærast um, að hér er ósvik-
inn jökulruðningur. — Enn sniðskerst vegurinn sitt á hvað niður að
ánni, en yfir hana förum við á timburbrú, sem byggð var árið 1939.
Því verki stjórnaði Karl Friðriksson brúarsmiður. Enn sniðskerst
vegurinn upp undir Klett, eins og venjulega er kallað, sem raunar
eru þó nokkrir klettahausar, sem verða þarna miðhlíðis í gilinu.
Áður fyrr lá vegurinn upp gjána sunnan við kletta þessa. Er þar lítil
aðstaða til að sniðskera. Hefur vegurinn því verið mjög brattur á
þeim kafla.
Einhvern tíma seint á öldinni, sem leið, lét Egili Steingrímsson,
stórbóndi á Merkigili, gera þarna vegabót með því að sprengja sneið-
ing í klettana. Var þetta talið mikið mannvirki og gott á þeim tíma.
108