Skagfirðingabók - 01.01.1973, Blaðsíða 150
SKAGFIRÐINGABÓK
Féllst Nisson á — til samkomulags — að flytja verzlun sína í
land Grafar, á tanga einn lítinn við Grafarárós innanverðan, ör-
skammt frá Hofsósi. Voru verzlunarhúsin flutt og verzlun hafin
í Grafarósi 1835. Guðbrandur var sem áður fyrir verzluninni.1
Arið 1835, hinn 14. des., missti Guðbrandur konu sína. Var
hún jörðuð á Hólum í Hjaltadal. Fór þá að styttast í veru hans
í Grafarósi.
A Neðra-Asi í Hjaltadal höfðu lengi búið rausnarbúi Gunn-
laugur Björnsson hreppstjóri og Margrét Gísladóttir kona hans.
Gunnlaugur lézt 30. september 1836, en ekkjan bjó áfram. Arið
1838 fluttist Guðbrandur smiður að Neðra-Asi, og var í ráði, að
hann fengi Margrétar. Reisti hann þar smiðju mikla úr timbri, og
hugðist helga sig iðn sinni. Fóru lýsingar fram með þeim Margréti,
en eigi varð af giftingu að sinni, því að hún veiktist á geði og var
komið undir læknishendur. Einhverja bót mun hún hafa fengið á
kvilla sínum, því að þau Guðbrandur giftust 4. nóvember 184lJ,
og var hún þá um hálffimmtugt. Hjónaband þeirra varð stutt:
Margrét lézt 18. júlí 1843, „og hugðu nokkrir, að offita hefði
stytt ævi hennar".
Guðbrandur undi lítt í Neðri-Asi eftir lát konu sinnar, fór
utan síð sama tumars „og hafðist við í förum hin næstu missiri'',
dvaldist lengstum í Kaupmannahöfn. Þar keypti hann legstein
yfir Margréti konu sína og kom honum heim til Hóla „á akfærum"
og hjó sjálfur grafletur á hann. Annan legstein útbjó hann að
öllu sjálfur úr rauðagrjóti úr Hólabyrðu og lét á gröf Astríðar
fyrri konu sinnar.
Laust fyrir 1850 fór Guðbrandur alfari úr Skagafirði og sett-
ist að í Reykjavík og átti þar heimili upp frá því.
Hann hafði á ýmsan veg reynzt Skagfirðingum þarfur maður,
stuðlaði að bættum verzlunarháttum og hafði með smíðum sín-
um mikil áhrif á unga, lagtæka menn, sem tóku hann sér til fyrir-
myndar í því, er að smíðum laut.
1 Sterkar líkur benda til þess, að Hótel Tindastóll á Sauðárkróki sé hið
upphaflega verzlunarhús Nissons, reist af Guðbrandi Stefánssyni.
2 I Islenzkum æviskrám er síðari giftingar Guðbrands að engu getið.
148