Skagfirðingabók - 01.01.1996, Page 77
GUÐRÚN ÓLAFSDÓTTIR Á BJARNASTÖÐUM
Mál Nikulásar var tekið fyrir á héraðsþingi að Hofi á
Höfðaströnd þann 22. janúar 1757 og þar var hann dæmdur
„fyrir soddann sinn meðkennda þjófnað" til að „líða alvarlega
húðlátsrefsingu", enda var hann maður snauður og gat því ekki
bætt misgjörð sína með fé. Kona hans, Gunnhildur Jónsdóttir,
og „kelling sem hjá þeim verið hefur að nafni Þuríður
Jónsdóttir", hlutu einnig dóma fyrir samvitund og nokkra
hlutdeild.
Nikulás Asmundsson finnst ekki í bændatölu 1753, 1757 eða
1762 en í dóma- og þingbókinni segir að eina ána hafi hann
„heim til sín fært að Höfðabúð". Ugglaust hefur hann hokrað
þar í húsmennsku og aldrei komist í stand sjálfstæðra bænda.
Ekkert barn hefur hann átt sem lifði Rannveigu systur hans,
a.m.k. ekki skilgetið.
Árið 1757 var svo komið, eftir margra ára harðindabálk, að
kóngleg majestet í Kaupinhafn sá sér ekki annað fært en senda
gjafakorn norður í höf að treina lífið í sínum langsoltnu þegn-
um. Óvíst er þó að skömmtunarstjórum í Hofshreppi hafi þótt
Nikulás Ásmundsson verður þeirrar hátignarlegu miskunnar.
Um Rannveigu Ásmundsdóttur er það eitt vitað sem fram
gengur af skiptagerðinni eftir hana, 9- maí 1773, að hún er þá
nýlega dáin, ógift og barnlaus, síðast vinnukona á Höfða. Ingi-
mundur Ásmundsson var fæddur um 1720, bóndi í Málmey
1762 (og sennilega enn 1765) og á Vatni á Höfðaströnd 1769.
Ingimundur hefur dáið áður en skiptagerðin eftir Rannveigu
systur hans fór fram. Dóttir hans var áðurnefnd Ólöf, f. um
1762 í Málmey, d. 4. maí 1837 í Tungu á Svalbarðsströnd.
Hún átti fyrr Hallgrím Jónsson bónda á Tréstöðum á Þelamörk
en síðar Ólaf Hallsson bónda á Svalbarði á Svalbarðsströnd og
er fjöldi manna frá henni.77
Þetta var föðurfólk drengsins sem Guðrúnu Ólafsdóttur fædd-
77 Sjá Júlíus Jóhannesson: Svalbarósstrandarbók (Ak. 1964), bls. 234. Ólöf er þar
ranglega sögð hafa dáið 4. mars 1837.
75