Skagfirðingabók - 01.01.1996, Qupperneq 174
SKAGFIRÐINGABÓK
garðsins, sem Björn Egilsson hlóð upp fyrir rúmum tveimur
áratugum, en haft var einnig að undirstöðum þeirra tveggja
kirkjuhúsa, sem reist voru utan garðsins 1886 og 1904.
Timbrið í kirkjuhúsið, sem enn stendur í Goðdölum, fært
og endurbætt til sóknarsóma, var keypt bæði hjá Sigtryggi Jó-
hannessyni á Akureyri og Kristjáni Gíslasyni á Sauðárkróki. Á
fjórða fardaginn, þegar síðasti staðarpresturinn hvarf burt, voru
menn svo einarðir, að ekki virðist hafa komið til greina, að þeir
léti falar bókagersemar kirkjunnar, þótt Jón Jakobsson lands-
bókavörður leitaði eftir. Guðbrandsbiblía, gott eintak, fór um
40 árum síðar og nær gefins, en sjálf Summaría, dýrasta bók á
Islandi, lenti vestur í Dalasýslu sem afmælisgjöf. Fyrir vikið
mun hún nú liggja á kirkjuloftinu í Skálholti með öðru fleiru
úr einkabókasafni Þorsteins Dalasýslumanns. Hafði að verið
fundið, að blað vantaði í Guðbrandsbiblíu, er seld hafði verið á
200 kr., og Summaría þá gefin í uppbótarskyni. Ein torgætasta
bók, sem til er af íslenzku prenti.
Summaríum er útdráttur, „það er innihald og meining sér-
hvers kapituia" bæði hins Gamla og Nýja testamentis, „og hvað
maður skal af hverjum kapitula helzt læra.“ Summaríur em Núpu-
fellsprent frá 1589 og 1591 og em stytt og handhægari útgáfa
Guðbrandsbiblíu, sem var prentuð á Hólum 1584, stór og þung
og kostaði ný, og innbundin í Hamborg að nokkrum hluta,
þrjú jarðarkúgildi. Á frumútgáfu Guðbrandsbiblíu yrði geipi-
verð, ef kæmi fyrir á bókauppboði, en Summaríu má reikna
svimandi tölu. Hún verður þó líklega aldrei föl, þvf að af henni
eru aðeins þrjú alheil eintök í landinu, eitt keypt frá Noregi
fyrir nokkrum árum, í einkaeign, annað á Möðruvöllum í Hörg-
árdal og að sögn sæmilega saman skeytt eintak í Landsbóka-
safni. Eitt má vera í Konunglega bókasafninu í Kaupmanna-
höfn og annað í Breska safninu í Lundúnum.
Við kirkjuvígsluna á 15. sunnudag eftir trinitatis (11. sept-
ember) 1904 var margt, sem minnti á fyrri tíð óg gripir sumir
miklu eldri en elztu menn mundu. Er þar fyrst að telja kirkju-
172