Þjóðmál - 01.09.2010, Blaðsíða 44

Þjóðmál - 01.09.2010, Blaðsíða 44
42 Þjóðmál HAUST 2010 Í kjöl farið hófust pólitískar hreinsanir hjá RÚV . Þegar bankahrunið dundi yfir voru engir fjölmiðlar í landinu sem hægt var að treysta, því inn á Ríkisútvarpið hafði verið dreift lukkuriddurum frá NFS og Stöð2 á alla pósta . Allir fjölmiðlar voru því í raun á hendi útrásarvíkinga og Baugsveldisins . Brýn nauðsyn er á hlutlægri rannsókn á fjölmiðl- um og aðkomu þeirra að bankahruninu . Útvarpsstjóra var það kappsmál að sýna að hann gæti rekið RÚV með sama mann- skap og hann hafði haft hjá Baugsmiðlun- um . Hann gleymdi því hins vegar að með því að fara eftir „pólitískum aftökulista“ var hann að grafa undan heiðarlegri frétta um- fjöllun og veikja RÚV innanfrá . Nú er svo komið að viðhorf vinstri manna virð ast alls- ráðandi í fréttaflutningi . Enda hefur frétta - flutningur RÚV aldrei verið á lægra plani en nú . Ríkisútvarpið sem ætti að vera akk eri áreiðanleikans er nú eins og rekald . Stofn un- in er nú orðin fræg fyrir að taka af stöðu með Icesave-brölti ríkisstjórnarinnar og Evrópu - sambandssinnum og að standa að baki mót- mælendum og byltingarsinn um í hverri mynd sem þeir birtast . Segja má að um ræð - unni sé stjórnað af minnihluta hópum og klofn ingsbrotum úr hinni og þessari átt inni . Vinnu brögð fréttastofu RÚV og þátta gerð tengd fréttum er ekki boðleg al menn ingi . Það er eðlilegt að spyrja: Getur þjóðin treyst Ríkisútvarpinu eftir allt sem á undan hefur gengið? Nei, ekki á meðan helstu fag- tímaritin á fréttastofu Ríkisútvarpsins eru Séð og heyrt, Nýtt líf og blöð af svipuðu tagi . Það er ljóst að fréttastofa sem notast aðeins við þess konar „þekkingu“ og „bókmenntir“ er illa stödd . Hér verður ekki farið í saumana á dag- skrárgerð hjá RÚV og hvernig þættir og viðburðir hafa sogast til 365 samsteypunnar og fyrirrennara hennar . Nú er Spaugstofan hætt og svigrúm skapast þá líklega til að kaupa inn efni í staðinn frá 365 miðlum . Sú aðferð 365-samsteypunnar að auglýsa lítið sem ekkert í RÚV veikir Ríkisútvarpið og liðkar fyrir einhvers konar samstarfi RÚV og 365-samsteypunnar í framtíðinni . Þegar ohf-væðingin gekk yfir ræddu glögg- ir og reyndir starfsmenn RÚV það sín á milli að það tæki sennilega 3–5 ár að koma stofn- uninni í það horf að fjárhagsstaða hennar yrði það slæm að sameina þyrfti hana fyrirtæki í einkaeign . Margt sem nú verandi útvarpsstjóri hefur gert til þessa rennir stoðum undir hugmyndir margra starfs manna RÚV um hugsanlegt samein inga rferli . Andlit RÚV út á við þekkja flestir en hvernig starfsemin er þar innanhúss átta sig ekki margir á . Þessar fáu línur eru að hluta til þess að varpa ljósi á Ríkisútvarpið innan frá . RÚV er í senn furðu einföld og jafnframt flókin stofnun, því þar togast á mannlíf og skipulag . Öðrum þræði er saga RÚV einskonar harmsaga . Árum saman var launum starfs- manna haldið niðri undir þeim formerkj um að lífeyrisréttindi þeirra væri svo góð að það réttlætti lág laun . En margir starfsmenn njóta aldrei lífeyrisréttindanna sem þeir hafa unnið sér inn með því að þræla áratugum saman á lágum launum . Það varð t .d . mörgum minnisstætt þegar góður starfsmaður sjón- varpsins, sem hafði stjórnað yfir eitt þúsund þáttum í sjónvarpi, lést á sama ári og hann átti rétt á eftirlaunum . Þannig varð þessi ágæti heiðursmaður tákn fyrir þá stöðu sem starfsmenn RÚV hafa búið við: Þeim er þrælað út á lágum launum þar til þeir deyja . Þegar ohf-væðing RÚV stóð fyrir dyrum var helsta gul rótin sem sneri að starfs- mönnum sú að ohf-ið myndi leiða til þess að laun hækkuðu . Varð það raunin? Nei, ekki fengu starfs menn sem unnu á gólfinu neina hækkun í líkingu við það sem útvarpsstjóri skammtaði sér og sínum . Það þurfti heilu sveitar- og bæjarfélögin til að borga launin hjá þeim í formi nefskatts .
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100

x

Þjóðmál

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðmál
https://timarit.is/publication/1175

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.