Tímarit hjúkrunarfræðinga - 01.04.1999, Blaðsíða 5

Formannspistill —————
Átaks
Ásta
I þessu tölublaöi eru kynntar niður-
stöður nefndar á vegum stjórnar
Félags Islenskra hjúkrunarfræðinga
og fagdeildar hjúkrunarforstjóra þar
sem fjallað er um manneklu í
hjúkrun. Nefndin tók til starfa í
september á síðasta ári og vann
gríðarlega mikla og góða vinnu í
vetur til að skoða og skilgreina
þennan vanda hjúkrunarstéttarinnar
sem hefur fylgt henni alla tíð. Liggja
nú fyrir upplýsingar sem eru grund-
völlur að því að tekið verði á þessum
vanda.
Ýmissa athyglisverðra upplýsinga
var aflað um hjúkrunarstéttina, sem
skemmtilegt er að rýna í. Það kemur
meðal annars fram að hinn dæmi-
gerði hjúkrunarfræðingur er 43,6 ára
gamall og er að eldast, hann starfar
við hjúkrun (um 85% hjúkrunarfræð-
inga starfa við hjúkrun) í 80% starfi
og vinnur á sjúkrahúsi (78% hjúkr-
unarfræðinga vinna á sjúkrahúsi) í
almennum hjúkrunarstörfum og í
vaktavinnu (64% hjúkrunarfræðinga
eru í „almennum" hjúkrunarstörfum
og 60% hjúkrunarfræðinga vinna
vaktavinnu).
Meðalhjúkrunarfræðingurinn hefur
starfað um 17,6 ár við hjúkrun. Hann
fer 63 ára á lífeyri, en sennilega mun
hann í framtíðinni fara ívið seinna á
lífeyri vegna breytinga í lífeyrismálum
hjúkrunarfræðinga.
Það sem hins vegar hringir
bjöllum er að stéttin er að eldast og
nýliðun innan hennar er ekki nægi-
lega mikil. Á síðustu árum hafa að
meðaltali 86 nýir hjúkrunarfræðingar
er þörf
Möller
útskrifast frá Háskóla íslands og
Háskólanum á Akureyri. Hins vegar
er fjölgunin milli ára einungis um 50
manns, þegar tekið er tillit til lífeyris-
þega sem hætta störfum á ári
hverju. Þegar við bætast þær upp-
lýsingar að fjöldi hjúkrunarfræðinga á
100 þúsund íbúa hér á landi er
einungis 65% af fjölda hjúkrunar-
fræðinga á Norðurlöndum með
sömu viðmiðun, þá er augljóst að
þörf er á sérstöku átaki til að fjölga í
stéttinni.
Tillögur nefndarinnar taka til
margra þátta eins og kemur fram í
samantektinni í þessu blaði. Ég vil
hins vegar sérstaklega ræða einn
þátt sem snýr að hjúkrunarfræðing-
um sjálfum og hvaða mynd þeir gefa
af stéttinni gagnvart samfélaginu. í
könnunum, sem gerðar hafa verið á
undanförnum árum, kemur fram að
hjúkrunarfræðingar eru almennt
ánægðir með störf sín. Þessi ánægja
birtist sjaldnast samfélaginu. Hjúkrun
er starf sem getur veitt þeim sem
það stunda mikla lífsfyllingu og tæki-
færi til aukins persónulegs þroska.
íslenskri hjúkrunarstétt er nauðsyn
að skapa sér jákvæða og aðlaðandi
ímynd sem fagstétt í gefandi og um
leið krefjandi starfi á fjölbreyttum
vettvangi. Ein leiðin, sem við getum
farið, er að hjúkrunarfræðingar leggi
sig fram við að fjalla um hjúkrun og
hjúkrunarfræðinga á jákvæðan hátt á
vinnustöðum sínum og í
samfélaginu.
Á fulltrúaþingi félagsins, sem
haldið verður 20.-21. maí nk., verður
nýr formaður Félags íslenskra
hjúkrunarfræðinga kjörinn. Ég vil
nota tækifærið í mínum síðasta
formannspistli að þakka
hjúkrunarfræðingum samfylgdina
þau tíu ár sem ég hef gegnt
formennsku fyrir stéttina. Á fyrstu
árum mínum sem formaður spurðu
börnin mín stundum hvort ég væri
hætt að hjúkra gamla fólkinu eins og
ég gerði um árabil. Ég svaraði þeim
yfirleitt - og reyndar öðrum sem
spurðu álíka spurninga - á þann veg
að ég væri að hjúkra hjúkrunarfræð-
ingum svo þeir gætu hjúkrað
sjúklingunum! Ég hef haft mikla
ánægju af störfum fyrir hjúkrunar-
fræðinga þau ár sem ég hef starfað
fyrir þá. Vonandi hafa störf mín í
þágu stéttarinnar getað létt
hjúkrunarfræðingum störf þeirra í
þágu skjólstæðinga sinna.
Opiðallan
sólar-
hrinqinn
alla daga ársins
HAALEITIS
APÓTEK
Háaleitisbraut 68 • Sími 581 2101
Tímarit hjúkrunarfræðinga • 2. tbl. 75. árg. 1999
85
Ljósm.: Lára Long