Tímarit hjúkrunarfræðinga - 01.04.1999, Blaðsíða 62

Þankastrik
Þankastrik er fastur dálkur í blaðinu og höfundur hvers pistils stingur upp á þeim næsta. I Þankastríki gefst
hjúkrunarfræðingum færi á að tjá sig um ýmislegt sem varðar hjúkrun og er þeim hjartfólgið. Pistlarnir geta
fjallað um ákveðin málefni, sögur af kynnum við sjúklinga eða starfsfólk, eitthvað sem hefur orðið höfundum
til hugljómunar eða hvaðeina annað sem tengist starfinu og hugmyndafræði þess. Steinunn Sigurðardóttir,
sem skrifaði Þankastrik siðasta blaðs, skoraði á Höllu Grétarsdóttur sem tekur hér upp þráðinn.
Joo lttAAi (æyíy* -sm li'fír
Halla Grétarsdóttir
Nú líður að vori og brátt sjáum við á bak vetrinum.
í vetur hef ég verið að velta fyrir mér stöðu hjúkr-
unar í dag. Mín skoðun er sú að til þess að auka gæði
þeirrar hjúkrunar, sem við veitum, þurfum við að sam-
einast í því að vinna að bættri andlegri hjúkrun.
f vinnu minni með fræðslu- og menntamálanefnd
FÍH hef ég fundið að hjúkrunarfræðingar hafa mikinn
áhuga á andlegum stuðningi. Nefndin hefur haldið
þrjú málþing um þetta efni í vetur og á tvö þeirra
komust færri að en vildu. Vegna þessa mikla áhuga
ætlar nefndin að vinna áfram að fræðslu um and-
legan stuðning næsta vetur.
Það finnst greinilega að hjúkrunarfræðingar vilja
auka áherslu á andlegan stuðning og gera hann að
stærri þætti í starfi sínu. Allar þekkjum við álagið sem
fylgir störfum okkar. Það má ekki gleymast að til að
geta veitt andlegan stuðning þurfum við sjálf að hafa
aðgang að stuðningi hvort heldur það er frá
vinnufélögum eða fagaðila. Stuðningur vinnufélaga
okkar getur verið sá besti vegna sameiginlegrar
reynslu og skilnings á aðstæðum. Ef við deilum með
öðrum erfiðri reynslu hjálpar það okkur til þess að
takast á við hana. Til þess verðum við sjálf að vera
vakandi fyrir áhrifum starfsins á líðan okkar.
í upphafi starfsferilsins er nauðsynlegt fyrir hjúkr-
unarfræðinga að ná færni í ákveðnum verkum en
með tímanum beinist athyglin í auknum mæli að
andlegri líðan sjúklings. Þá finnum við flest til van-
máttar og óöryggis. Til að sinna sjúklingum andlega
þurfum við að þola eigin vanmátt og hafa kjark til að
vera nálægt sjúklingnum í vanlíðan hans. Að sinna
sjúklingum andlega gerir þá kröfu til okkar að við
þorum einnig að takast á við okkur sjálf. Nauðsynlegt
er að þekkja sjálfan sig, eigin styrkleika og veikleika,
mörk, viðhorf og viðbrögð. Að þekkja sjálfan sig gerir
okkur sterkari og færari til að takast á við álagið sem
fylgir krefjandi starfi.
Mér þætti æskilegt að allir hjúkrunarfræðingar
fengju skipulagða handleiðslu fyrstu tvö árin í starfi.
Slíkur stuðningur gerir hjúkrunarfræðinga hæfari og
ánægðari. Góður andlegur stuðningur við hjúkrunar-
fræðinga mun einnig að lokum skila sér til sjúkling-
anna í betri hjúkrun.
í hjúkrunarnáminu var lögð áhersla á að veita
heildræna hjúkrun. Að sinna sjúklingum andlega,
líkamlega og félagslega. Til að ná þessum markmið-
um þurfum við að auka vægi andlegar hjúkrunar sem
er erfiðasti og mest krefjandi hlutinn. Þar þarf nám og
reynsla að fléttast saman.
Forsendur þess að hjúkrunarfræðingar geti haldið
áfram að dýpka þekkingu sína og breikka er að hafa
aðgang að námi, fræðslu og ekki síst ráðgjöf reyndra
hjúkrunarfræðinga eftir að námi lýkur.
Það þarf að auka verulega framboð og úrval af
viðbótarnámi fyrir hjúkrunarfræðinga. Bæði þarf að
bjóða upp á almennt framhalds- og viðbótarnám og
sömuleiðis óhefðbundnara nám. Þá á ég við að eiga
kost á að læra notkun slökunar, nudds, snertingar og
tónlistar svo fátt eitt sé nefnt. Þannig nám gagnast
okkur við að veita andlegan stuðning.
Það er von mín að við, almennir hjúkrunarfræð-
ingar, tökum höndum saman og aukum vægi and-
legrar hjúkrunar í starfi okkar á næstu árum. Okkur
og sjúklingunum til heilla og hagsbóta.
Ég skora á Ásdísi Björg Þorbjarnardóttur,
hjúkrunarfræðing hjá hjúkrunarþjónustunni Karitas,
að skrifa næsta Þankastrik.
142
Tímarit hjúkrunarfræðinga • 2. tbl. 75. árg. 1999