Ráðunautafundur - 15.02.2002, Blaðsíða 81

79
Heildarframlag jarðvegs af nitri 6. tafla. Efnamagn í uppskeru einærra belgjurta eftir jarðvegi.
Vfir snmarið mældist vera 49 ke Hafrar í blöndu með ertu og flækju teljast með i uppskerunni. Til-
yt sumano g ramir á Korpu 1998. Meðaltal allra áburðarliða. Ekkert nitur var
N/ha úr melnum, en 90 kg N/ha ur borið á
mýrinni. Talið er að 50-75% af
lausu nitri í jarðvegi geti nýst
gróðri (Friðrik Pálmason, munn-
legar upplýsingar).
Sé tekið meðaltal þessara
talna má áætla að belgjurtir hafi
tekið upp 32 kg N/ha úr jarðvegi á
melnum, en 60 kg N/ha úr mýr-
inni. Heildampptaka niturs var,
eins og sjá má í töflunni, 144 kg
N/ha á melnum en 86 kg N/ha í
mýrinni. Ætla má því að tillifun
niturs hafi verið 112 kg N/ha á
melnum, en ekki nema 26 kg N/ha
í mýrinni. Þrátt fyrir dálitla óvissu
um niturupptöku úr jarðvegi er
ljóst að munurinn á niturtillífun eftir jarðvegi er mjög mikill.
Þegar skýringar er leitað dettur mönnum sjálfsagt í hug mismunandi sýrustig jarðvegs, en
því var ekki til að dreifa í þessu tilviki. Það mældist pH 5,8 í mýrinni og pH 5,7 í melnum.
Skýringin á mikilli niturtillifun í melnum hlýtur því að vera sú að belgjurtir þurfi vel loftaðan
N kg/ha Ca kg/ha P kg/ha Kkg/ha
Gul lúpína, Juno
Mýri 73 40 9 79
Melur 115 37 9 115
Blá lúpína, Sonet
Mýri 88 63 9 58
Melur 144 75 11 73
Erta, Rif
Mýri 111 47 15 89
Melur 136 55 12 84
Flækja, Nitra
Mýri 70 33 12 88
Melur 179 65 12 88
Meðaltal tegunda
Mýri 86 46 11 79
Melur 144 58 11 90
jarðveg til þess að rætur geti
haldið uppi fullri virkni. Upptaka
steinefna styður þetta. í töflunni
má sjá að kalsíum og kalíupptaka
er um 20 % meiri í melnum en í
mýrinni og langt umfram áburð.
Fosfórupptaka er hins vegar söm
og jöfn. Hún hefur þá líkast til
farið ffam snemma sumars og er
væntanlega að mestum hluta úr
ábomu þrífosfati.
í 7. töflu em tölur úr sömu til-
raunum á Korpu og þar er sýndur
munur á efnaupptöku eftir stein-
efnaáburðargjöf og tekið meðaltal
jarðvegsgerða.
Athyglisverður er munurinn
sem ffam kemur milli lúpínu
annars vegar og ertu og flækju
hins vegar. Lúpínan bregst ekki
við steinefnaáburðargjöf, ef undan
er skilin lítils háttar aukning í fos-
fómpptöku. Þetta má liklega skýra
með því að lúpínan hefur mjög
7. tafla. Efnamagn í uppskeru einærra belgjurta eftir áburðar-
liftiun Hafrar í blöndu með ertu og flækju teljast með í upp-
skerunni. Meðaltal tilrauna á Korpu 1998 á mýri og mel.
Ekkert nitur var borið á.
N kg/ha Ca kg/ha P kg/ha Kkg/ha
Gul lúpína, Juno
0P-0K 100 40 9 101
20P-30K 96 41 10 102
40P-60K 88 36 9 88
Blá lúpína, Sonet
0P-0K 113 76 9 59
20P-30K 115 68 10 67
40P-60K 121 63 12 70
Gráerta, Rif
0P-0K 92 40 11 69
20P-30K 127 55 14 88
40P-60K 152 57 16 104
Fóðurflækja, Nitra
0P-0K 114 49 11 80
20P-30K 132 53 13 92
40P-60K 127 47 13 93
Hlutfallsleg niturbinding og steinefnaupptaka, OP-OK-IOO:
Lúpína
40P-60K 98 85 116 99
Erta og flækja
40P-60K 135 117 132 132