Morgunblaðið - 20.08.1960, Blaðsíða 12

12
MORGVISBT. AÐ1Ð
Laugardagur 20. ágúst 1960
ísleifur Gislason
t. 20. júní 1873. D. 29. júlí 1960
í>ESSI nafnkunni maður er nú
allur. Hann hefur gengið sinn
veg — og allrar veraldar og lok-
ið göngunni í hárri elli, hátt á
níræðisaldri.
Isleifur var borinn og bam-
fæddur á Suðumesjum. En báð-
ar foreldraættir hans eiga ræt-
ur sínar langt inni í landi. Faðir
hans Gísli Halldórsson (f. 1839)
er ættaður og mun upp^inn vera
á Skeiðum austur. En móðir Is-
leifs, Elsa Dórothea (f. 1840)
ættuð undan Eyjafjöllum, og þó
reyndar lengra miklu austanað.
Að því leyti sem hún ekki var
af norskri ætt bjuggu forfeður
hennar austur á Síðu. Frá Skál
á Siðu fóru langafi og langamma
hennar upp ur hörmungum Skaft
áreidanna vestur að Sólheimum
undir Eyjaíjöllum.
Þau Gísii og Elsa Dóróthea
kynntust ung-fullorðin í Njarð-
vikunum, þar sem hann gerðist
formaður á báti fyrir þekktan
útgerðarmi-.nn, en hún var þang-
að komin til að vinna fyrir sér.
Fluttust bau úr Njarðvíkum, ný-
lega gift, um 1870 að Ráðagerði
í Leiru. Þar var svo Isleifur
fæddur og uppalinn hjá foreldr-
um sínum. Faðir hans reyndist
dugmikill sjómaður, en mun
einnig hafa stundað landbúnað.
Uppeldi Isieifs mun hafa reynzt
honum hollur vinnuskóli hjá
tápmiklum, velættuðum foreldr-
um á öld hinna hörðu lífskjara
og hinna skæðu barnasjúkdóma.
Systkini fæddust mörg. En all-
mörg þeirra dóu í fyrstu bernsku.
Og nú eru aðeins tvær systur
á lífi: Elísabet, nú ekkja vestur
í Winnipeg í Kanada og yngsta
systirin, Dóróthea, er giftist vest-
ur á Snæfellsnes dugandi manni,
Þorleifi Þorsteinssyni. Bjuggu
þau lengi að Hólkoti í Staðar-
sveit. En mann sinn missti hún
1938. Bjó þar siðan enn um nokk-
ur ár með syni þeirra Leifi, sem
er heilsuveill. Nú býr þar dótt-
ir hennar Björg og maður henn-
ar, Kristján Guðbjartsson hrepp-
stjóri, og þau mæðgin dvelja þar
og starfa enn.
ísleifur gekk í Flensborgar-
skóla. Lauk þaðan námi 1896.
Var kennari í Leiru 1897—98.
Síðan eimiig austur í Stöðvar-
firði frá 1898—1903. Stundaði þá
einnig að sumrinu til sjómennsku
á Austfjörðum. Hann giftist 1900
Engilráðu VValgerði Jónasdótt-
ur Halldórssonar smiðs og bónda
að Keldudal í Hegranesi og
Helgu Steinsdóttur frá Stóru-
Gröf. Hún var því Skagfirðing-
ur í báðar ættir. Enda fluttust
ungu hjónin frá Austfjörðum til
Skagafjarðar árið 1903. Hefur
því ísleifur dvalið hér meir en
hálfa öld og alltaf á Sauðárkróki.
Stundað hefur hann ýms störf.
Kennslu lengi vel, bæði smó-
barnakennslu, og um nokkur ár
stundakennari hér víð ungmenna
skóla. Starfaði lengi sem bóka-
vörður sýslubókasafnsins. Hefur
verið hreppsnefndarmaður, skóla
nefndarmaður og mjög lengi
sóknamefndarmaður. Einnig hef-
ur hann stimdað bólfiski á eig-
in kæmu (oft einn eða með
dreng), ennfremur garðrækt,
grasrækt og kaupmennsku. Allt
hefur þetta látið ísleifi vel og
honum farizt vel úr hendi. En
þó hyggur sá, er þetta ritar, að
kaupmennska hafi aldrei verið
honum eiginleg, þótt lengst hafi
hann að henni unnið. Að minnsta
kosti var hanri aldrei neinn fjár-
plógsmaður. Heldur ekki við það
starf. En þótt eigi gæfi hann um
að sækja auð í vasa almennings,
þá sóttu menn ósjaldan verðmæti
í búðina hans litlu. í kaupbæti
á litla verzlun fengu kunningj-
ar hans mjög gjarna smellna
vísu, þar sem snert var við dæg-
urmálum eða öðru með léttri
kímni, næmri fyndni eða jatnve'i
beittri eða napurri ádeilu (s. s.
um heimsku tízkutildursins og
eftiröpunarinnar). Enda eru nú
margar tækifærisvísur Isleifs og
aðrar lausavísur hans landfleyg-
ar orðnar og hann landskunnur.
Ýmislegt af vísum og brögum
hefur birzt i blöðum fyrr og síð-
ar. Einnig í smáritlingum ,og nú
síðast í „Ljóðum Skagfirðinga".
Þó mun margt, jafnvel meira,
vera óbirt almenningi, og er það
að visu skaði. Því vissulega var
hér um allsterka gáfu að ræða
í þessu efni. Hann hefur stund-
um hér heima fyrir verið kallað-
ur Mark Twain Sauðárkróks, og
það með nokkrum rétti. Og eftir-
tektarverð tilviljun er sú líking
sem sést með andlitsmyndum
þessara tveggja manna (t. d.
andlitsfall, ennislag og hárafar
o. fl.)
ísleifur Gíslason var vel gerð-
ur maður líkamlega sem andlega.
Hann var frábær á yngri árum
að léttleika og fimi. Hélzt það
langt fram á efri ár. Hann var
fjölhæfur verkmaður til sjávar-
og sveitarstarfa og naut þar sins
holla vinnuuppeldis.
Og hann var sálarlega og and-
lega vel gefinn um marga hluti.
Skapgerðin var eigi svo létt og
björt, sem ætla mætti eftir þeirri
hlið, er út á við sneri, og sem
þegar er vikið að. Hann var í
reynd mikill alvörumaður, með
fasta nokkuð þunga og trausta
skapgerð. Og lífsskoðunin mun
hafa verið í samræmi við það.
Hann var heilsteyptur heiðurs-
maður, er eigi vildi vamm sitt
vita. Guðstrúarmaður, trúræk-
inn og kirkiurækinn. — Hann
vann hér fyrir kirkjuna sína
mikið og óeigingjamt starf í full-
an aldarfjórðung. Helgar tíðir
og siðir stóðu hjarta hans nærri.
Störf hans fyrir kirkjuna voru
gjöf, sem eigi sá til gjalda. Störf
er flestir nú hefðu heimtað hátt
gjald fyrir, eða verið neitað um
ella að vinna. Mikill er munur
sá. Eftir að hann lét af kirkju-
störfum var hann jafnstöðugur
kirkjugestur til hins síðasta.
Ef við vilium hylla lífsskoðun
og frcimkomu hins mæta safn-
aðarbróður réttilega, þá metum
vér fordæmi hans til eftir-
breytni. Og þá heiðrum vér minn
ingu hans á réttan hátt.
Sá sem þetta ritar á sérstak-
lega mikið að þakka eftir langa
vegferð okkar saman og sam-
vinnu í sveitarmálum, skólamál-
um og safnaðarmálum. Enginn
ætti betur að geta metið störf
hans.
Jarðarför ísleifs Gíslasonar fór
fram frá Sauðárkrókskirkju 6. ág.
sl. Hún var virðuleg og látlaus,
svo sem vera bar. Viðstatt var
margt fóik miðað við sumarann-
ríkið margvíslegt. Langleiðis var
komin einkadóttirin, Elísabet
Engilráð og maður hennar,
Kristjón Kristjónsson, böm
þeirra og tengdabörn, öll úr
Reykjavík. Ennfremur systir
hans, Dóróthea, sem áður er get-
ið, og dóttir hennar Björg, vest-
an af Snæfellsnesi.
Frú Engilráð, er var kona ís-
leifs, er dáin fyrir nokkrum ár-
um.
Og nú gieðjumst við vinir hans
og vandamenn allir yfir því og
þökkum það, að hann var burt-
kallaður án nokkurs langvarandi
sjúkleika, án elliþrauta, án ör-
orkuástannds. Við þökkum Guði
að hiutskipti hans varð, sem næst
orðum sáimaskáldsins mikla, sem
hann dáði mjög:
Svo að lifa ,ég sofni hægt
svo að deyja, að kvöl sé bægt
svo að greftrast, sem Guðsbam
hér
gefðu sætasti Jesú mér.
Drottinn blessi þig góði vinur,
og leiði þig á nýrri vegferð
þinni, er þú nú gengur inn í hið
ókunna og óræða í Guðs al-lífs
heimi.
Jón Þ. Bjömsson.
Styrkur lil kven-
stúílenta
K VEN STÚDENTAFÉL AG ís-
lands hefur undanfarin ár veitt
kvenstúdentum námsstyrki. í
þetta sinn hefur verið ákveðið
að veita á nsesta ári tvo styrki,
hvom að upphæð 7 þús. kr. Er
styrkurinn ætlaður íslenzkum
kvenstúdentum, sem leggja stund
á nám við Háskóla íslands.
Umsóknareyðublöð fást á skrif
stofu Háskóla íslands og skal
senda umsóknir formanni félags-
ins, Ragnheiði Guðmundsdóttur,
Garðástræti 37 eða í pósthólf 80.
Þurfa umsóknir að berast fyrir 1.
október n.k.
Eschwege, V.-Þýzkalandi, 18. ág.
Yfirvöldin hér upplýstu í dag, að
sl. nótt hefðu tveir ungir, aust-
ur-þýzkir lögreglumenn komizt
yfir landamærin og beðið um
hæli j Eschwege.
TÓBAK - SÆLGÆTI OG ÝM SAR SMÁVÖRUR
FYRIR BIFREIÐAEIGENDUR OG FERÐAMENN.
SHELL-BENZÍN OG SMURNINGSOLIUR .
GÓD ÞJÓNUSTA -- ÁGÆT AÐKEYRSLA
OPIÐ TIL KL. 11.oo e.h.
VERZLUIMIIM SELÁS