Morgunblaðið - 13.12.1970, Blaðsíða 22

r
22
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 13. DESEMBER 1970
Kristján Árnason kaup
maður — Minning
KRISTJÁN Árnason, fyrrver-
andi kaupmaður, er. um hálfrar
aldar skeið ra'k Verzlunina Eyja-
fjörð, Akureyri, lézt á heimili
soniar síns, Árn-a og frú Onmu,
þainn 20. nóv, sl., eftir slkamima
legu. Hanin hafði áður gengið
undir uppskurð í sjúkrahúsi, en
slíkrar umhyggju naut hamn hjá
syni sínum og tengdadóttur, að
annars staðar vildi hann helzt
ekki dveljaist. Útför hans fór
fram frá Akureyrarkirkju sjö
dögum síðar.
Með Kristjáni Árnasyni er
genginn einn af merkustu borg-
urum Akureyrar. Kristján í
Verzlun Eyjafirði, eins og hann
var oftast nefndur af Eyfirðing-
um og Akureyringum, var eink-
ar vinsaell — svo vel látinn, að ég
minnist þess ekki að hafa nokkru
simni heyrt hnjóðsyrði mælt í
hans garð. Mun Það vera sjald-
gæft um menn, sem mikið hafa
haft umleikis um ævina og víða
komið við sögu. Viðmót hans var
hlýtt, lundin létt, en fastuæ fyrir
og jafnvel harður í hom að taka,
er við átti, ekki hvað sízt ef
hann taldi, að á lítilmagnann
væri hallað. Heimili hans, og frú
t
Systlr okkair og mágkon-a,
Sólveig Guðmundsdóttir,
trygglngafulltrúl,
Hrauntungu 21, Kópavogi,
andaðist lls. desember. Jarð-
arförin ákveðln síðEir.
Kjartan Guðmundsson,
Helgi Guðmundsson,
Vígiundur Guðmundsson,
Eyrún Eiriksdóttir.
t
Otför föður okkar,
Áskels Snorrasonar,
tónskálds,
verður gerð frá Dómkirkj-
un.ni miiðvikudaginn 16. des.
kl. 13.30.
Fyrir hönd vandamanma,
Davíð Áskelsson,
Heimir Áskelsson,
Ásta Áskeisdóttir.
t
Otför móður okkar og
tengdamóður,
Sigríðar Steingrímsdóttur
Welding,
Urðarstíg 13,
fer fram frá Ðómkirkjunni
þriðjudaglnn 15. des. kl. 2.
Börn og tengdabörn.
Hólmfríðar, í Hafnarstræti 86
vax þekkt á Akureyri og um
allan Eyjafjörð. Þar ríikti gest-
risni og glaðværð, og öllum að-
komandi vei tekið. Háir sem
lágir áttu þar vísain skilnimg og
velvilja húsráðenda. Synámir
tveir, Ámi og Gunnar, aiuga-
steinar hetonilisfólksins, sem var
margt, komu og við sögu. Þeir
tóku að erfðum viðmót foreldr-
anna.
Ég minnist þess nú, er ég, lítil'l
snáði, kom í Verzlun Eyjafjörð
með föðuæ mínum eða móð-
ur, og horfði á vamingimn allt
um fcrin/g, á borðuim, í hillum og
han/gandd neðan úr loftinu. Það
var ævintýrah'etonur. Þá vaæ lítið
um „sérverzlanir", sem n/ú tíðk-
ast. Flest þurfti að vera til á
sama staðmum. Þegar dvalið
hafði verið í búðinni var fa/rið
út til Gummars gamla í pafcík-
húsimiu og þar brugðið á leifc,
miili ullaTballa og oiíufeeralda.
Ga/mli nnaðiurinn vaæ ætíð í góðu
skapi, þrátt fyrir erilinn og
amstrið, því ailltaf voru að koma
viösfciptaviinir úr sveitinni og
sjávarplássumum. Hamn dró dám
af sínum góðu húsbændum.
Stundium var svo farið upp á
loft og dirukkið hnaiusþykkt
súfckuílaðd hjá frú Hóknfríði.
Auðvitað mieð rjóroa og köfcum.
Góðar endunmimninigar. Síðar
átti ég oft eftir að njóta gest-
risni Gumnars, sionar þeirra
hjóna, í því sama húsi, ásamt
fjölskyldu minhd. Hainm var
kvænitur Guðrúnu, frændlkonu
minni, sem dó á bezta aldri frá
uingum bömum. Það var þunig
raun.
Kristján Ámason var fæddur
4. júná árið 1880 að Lóni í Keidu-
hverfL Foreldrar hans voru
Ámi Kristjánsson, bóndd, hrepp-
stjóri og amtsráðsmaður, og
kona hans, Anma Hjörleifsdóttir,
prests að Skinn'astað. Hann ólst
upp hjá foreldrum sinum þar til
hann fór til Akuxeyrar rúmlega
tvítugur tii náms og starfa. Þar
lærði hanm meðal anrnars á ortgel
hjá Magnúsi Einarssyná, orgian-
ista. Frá Akureyri réðst hann
1902 til Magmúsar Sigurðssonar
á Grund í Eyjafirði. Magnús á
Grund var eimm af mestu at-
hafnamömnuim norðamiands. Hann
rak uimfanigsmikla verzlun, aufc
ptórbúskapar. Meðan Kristján
var á Grund tók hann mikinn
þátt í félagslífi sveitarinnar, en
t
Innilegar þakkir fyrir auð-
sýnda samúð viö andlát og
útför,
Eiríks Sveinssonar,
Þórsgötu 26A.
Fyrir mína hönd og annarra
vamdamamna.
Ingibjörg Guðmundsdóttir.
þangað lágu margra leiðir úr
frainvhreppum Eyjiafjiarðar. Hann
var fyrsti orgamistinm við hirna
veglegu kiirkju, sem Maignús Sig-
urðsson lét reisa að Grumd, á
eiigin kostnað að öllu leytL Hafa
fáir Isiiendinigar reiist sér veg-
legri minnisvarða en Magniús á
Grund.
Árið 1909 hvarf Kristjám Ároa-
son til Akureyrar aftur og
stofnaði þar Verzlumina Eyjafjörð
ásaimt Magnúsi Sigurðsisymi.
„Grumdarverz)lun“ var hún oft-
ast mefnd. Þetta framtak
Kristjáns sýniir, að athiafna- og
gáfumaðurimm, Magnús Sigurðs-
soín, hefur borið sérstakt traust
til þessa unga Norður-Þimgey-
inigs. Kristján hafðd ekki starfað
nieirna í nokkur ár hjá homum.
Við Eyfirðimgar höfum heyrt af
ýmsum sögusögnum, að Magnús
Sigurðsson hafi verið nokfcuð
kröfilharðiur við aðra eins og
hanin var við sjáifam sig, einda
komizt til mikiila efma með svo
til tvær hemdur tómar til að
byrja með. En Magnús Sigurðs-
son var reyndur miaður í lífsins
skóla og mannþekkjarL Hamin sá
fljótt hvað í Kristjáni bjó.
Árið 1919 fcaupir Kristján
hluta Magnúsar í verzluninmi og
fasteignina Hafmarstræti 86 með.
Rak bamn verzluninia tdl eiliária.
Um 30 ára skedð mun hún hafa
verið stærsta eimkaverzluinin á
Akureyri, að því er ég bezt
vei't, og um ttonia hafði hún úti-
bú á Dalvík. Verzluntoi hafði
mikil viðskipti við bændur og
flutti út afurðir þeirra. Kristján
Ároason stjóm/aði fyrirtækinu
af stakri alúð, en ektoi síður bar
haimn haig viðskiptavinamma fyrir
brjósti. Þess geta margir Ey-
firðimgar mininzt með þakklæti.
Kristján Ámasan var bæjaæ-
fulltrúi á Akureyri, átti í fjöilda
mörg ár sæti í sjó- og verzlumar-
dómi, í stjóm Ekknaisjóðs Akur-
eyrar og Eyjafjarðarsýslu, í
sáttanefnd, og mun uim ttona
hafa verið í Verzíliunairráðá.
Mörgum öðrum trúnaðarstörfum
gegndi hann um ævina og öllum
vei. Til hans var jafnan gott að
leita, er vanda þurfti að leysa,
og ráðin voru holl, sem hanin gaf.
Það þekki ég af eigin raiun.
Kristján Ámasom var Jkvæntur
Hólmfríði Gunnarsdóttur Beme-
di'ktssonar frá Grund í Höfða-
hverfi, hinni mætustu konu. Þau
eigrauðust tvo syni, Ama, sem nú
er þjóðfcunnur tónlistarmaður,
t
Utför móður okkar,
Þóru Björnsdóttur,
Vesturgötu 37,
fer fram frá Fossvogskirkju
þriðjudaginn 15. desember
kl. 1,30 e. h. Blóm eru vin-
samlega afþökkuð, en þeim er
vilja mdnnasit hennar er bent
á Uknarstofnanir.
Kristín Ólafsdóttir,
Egili Óiafsson,
Sylvia Faurbye,
Ólafur Kr. Ólafsson.
t
Þökkum tomálega auðsýnda
samúð og vinarhuig við and-
lát og jarðarför mannsins
miíns, föður okkar, tenigda-
föður og afa,
Karls O. Runólfssonar,
tónskálds.
Sérstatolega viljum við þakka
STEFi, Sambandi tónsfeálda
og eigenda flutnlnigsréttar.
Eiginkona, börn, tengda-
böm og barnabörn.
t
Þökkum innilega auðsýnda
samúð og vinarhug við and-
lát og útför eiginkonu minn-
ar, móður okkar, tenigdamóð-
ur og ömmu,
Áslaugar Jónsdóttur,
Hringbraut 76, Bvík.
Jakob Loftson,
Sigrún Guðmundsdóttir,
Sigurjón Jóhannesson,
María Á. Guðmundsdóttir,
Haraldur Þórðarson,
Jón Guðmundsson,
Bósa Kristmundsdóttir
og barnaböm.
kvæntur Önnu Steingrímsdóttur,
Matthíaissonar, þjóðskálds, og
Gunnar, senn um ttona rak verzl-
umiina með föður stouum, en hamn
var kvaentuæ Guðrúniu Bjöms-
dóttur, símstjóra, en hún er nú
látiin.
Blessuð sé miininiiinig Kristjáns
Árnaisanar, og megi gæfan fylgja
öllum hans vam/damöninum.
Jónas G. Bafnar.
ÞEGAR ég fyxir alimörguim ár-
um átti því láni að faiglna að
mæla til Kristjáins ruokkrum vel-
vildar- og virðingarorðum í
Reglu I.O.O.F. í tilefni af heið-
urstféiaigakjöri hans í stútoummi
SJÖFN á Akureyri, man ég að
laðaliinmiilhald og „mottó“ þeirra
orða vom: „Þar sem góðir menn
fara þar eru guðs vegir“. Þetta
voru orð sem komu frá hjartanu
og hittu . Kfea beint hina við-
kvæffniustu stremigi þar, enda
hatföi Kriistjám reynzt mér þann-
ig að ©ott var til hans að mæla
á þann hátt og þetta var líka
sanintfæring alira hans stúku-
bræðra þar, sem og í ammarni
reglu hvar við áttum saunieið
um larngt slkiei'ð, enda var það
Regla I.O.G.T., sem seigja
má að starfaði á ýmsan hátt á
líku sviðd þó eiigi væri það að
binidimdisimiálum.
Við voruim samstarfsmenm í
báðum þessum adiþjóðatfélags-
heHdium um langan áldur. iHelzt
var það músiíktoi, sem tengdi
ofcfcur kærleiksbönidum þar en
Kristján var argainieikani mörg
áriin í þesgum félögum, enda
söngmaður góður.
Hann var hxótour alls fagniaðar
hvar seim hann kom frajm, en
þó ailvömmiaður, eftixsóttur til
oefnda og segja má vel til þess
faíUiiinin að veita hverju góðu
máli brautargenigi. Ég etfast unn
að ég hatfii á HfsQieiðinmi hitt
nokkurn miamn, sem naut meiri
vinisælda en hamn.
Kaupmaður var hamn og
greiddi götu margra í þeton efn-
um en kunmi þó vel að hálda á
sínum méiiuffn, og hatfðii lilka not-
ið góðmar tillsagnar við dvöl sána
að Grumid í Eyjatfirði hjá stór-
bóndanum og kaupmaiimiinium
Magniúsi. Hitt er mér þó ekki
gruniaiust uan að harnn hatfði æði
oft tapað á trúmiaðartrausti þvi,
sem hann virtist veita mönmuffn,
en eflcki verður um það deilt að
vinsældir harus stóðu föstum fót-
um í Eyjafirði og þótt víðar vaari
leitað, en hamn átti vind víða um
allt Norðuriand.
Lánsmáður var Kristján í
heimilisranni, vel kvæntur og átti
góð böm. Það mun hatfia verið
homuan mikið yndi að Ánm son-
ur hans hlaut mikla viðurfkienn-
ingu, sem listamaður í píanóledk,
enda átti hanin athvartf hjá hon-
um og hinini ágætu komu hans
síðustu árin eftir að hanin fluttist
til Reyfcjiaivíkur. Kristján var
snyrttonienind hdð mesta með
hreimian og heiðritoan svdp, bros-
hýr og bar sig vel á götumni,
enida var alls staðar eftir homiuon
tekdlð.
Kæri hróðir! far þú nú hedll
til huldnsheima á veg þess guðs,
sem ég veit að hefur þér vel
fagrnað.
Samúð mínia færi ég sonium
þínum og öðm skylduliði, en
gott er þeim að hatfa átt því að
faign'a að eiga þíg að föður.
Far þú heidl heton!
Stefán Ágúst.
Ari
Einarsson
KVEÐJA FBÁ MÁGKONUM
Á bezta manndómsskeiði er end-
uð ævisaga.
en eftir lifir minning um góðan,
sannan dreng.
Og störfin vann af dáðum þin
höndin snilldarhaga,
og harmur djúpur slær nú á
innsta hjartans streng.
En minningarnar björtu þær
milda sorgar sárin,
því sólskin fluttir með þér,
hvar fórstu, mágur kær.
Við mimum góðu kynnin í gegn-
um liðnu árin,
óg geymum þau og blessum
á meðan hjartað slær.
Svo kveðjum við og þökkum
þér allt, sem árin geyma,
en eilíf vonin Ijómar við
innstu þáttaskil.
Við biðjum Guð að styrkja
og annast hópinn heima,
og harma sárin græða
við minninganna yl.
Baldvin Þór
Baldvinsson
F. 18. maí 1968. D. 8. des. 1970.
1 björtum augum þínum
ég blíðar stjörnur leit.
Ekkert ég fegra í
öllum heimi veit.
í birtu þeirrar stjörnu
ég bros frá Drottni fann.
Himnalogi fagur í
hennar geislum brann.
1 lindinni sá stjörnuaugu
ljós sitt himni frá.
Gripa vildi geislavönd
glóhöndin smá.
1 tjörninni spann óvættur
örlagagarn.
Grét hún við vef sinn
og greip mitt stjörnubarn.
í himinstjörnu brosti
þá helgur engill s'kær,
og á einu vetvangi
var hann þar nær.
1 lindina hann starði
og leit þar stjörnur tvær.
1 jólatréð á himninum
guði gaf hann þær.
1 birtu jólastjömu nú
blika augun þín.
1 ljósi þeirrar himinlindar
lauga ég augu mín.
1 geislum jólagleðinnar
amma og afi finna
öll þtoi bros og leiki
og geisla augna þinna.