Morgunblaðið - 16.02.1977, Síða 12

12
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 16, FEBRUAR 1977
Norræn
veflist
Það má til sanns vegar færa
að nú standi yfir ein af glæsi-
legustu sýningum sem efnt
hefur verið til á Kjarvals-
stöðum. Það er vefnaður í ýms-
um myndum og útgáfum, sem
gleður þar huga manns.
Vefararnir eru frá öllum
Norðurlöndunum, og er hér um
úrval að ræða, þótt sýnendur
séu hvorki meira né minna en
95. Það eru 116 listaverk á
þessari sýningu, og má af því
sjá, að fjöldi sýnenda á þarna
aðeins eitt verk. Virðist því
hafa verið valin sú leið við gerð
sýningarinnar í upphafi að gera
hana sem fjölþættasta og um-
fangsmikla. Af þessu leiðir
einnig, að nokkuð misjöfn verk

eftir VALTÝ
PÉTURSSON
eru þarna á tvist og bast en
ekki verður annað sagt en að
heildarval hafi tekist ágætlega
og að þessi sýning i heild sé
mikill og merkur viðburður í
veflist norrænna landa. Mikill
meirihluti þessara verka virðist
í besta gæðaflokki, hvað listræn
sjónarmið áhrærir og tæknilega
meóferð. Þarna eru einnig
margar aðferðir 'til vefnaðar
notaðar, svo margar, að ég geri
ekki tilraun til að gera því
atriði skil, enda er ég ekki það
vel að mér í þessari listgrein, að
ég treystist til slfks. Þetta er
gríðarlega umfangsmikil
sýning og fyllir hvern krók og
kima á Kjarvalsstöðum, báðir
salir notaðir og gangar einnig.
Það er því ekkert áhlaupaverk
að kynna sér þessa sýningu svo
að gagni sé. í stuttu skrifi
verður að stikla á stóru, og áuð-
vitað verður margt ósagt, þar
sem efniviðurinn er svo mikill,
að langhundur dugar varla til
að gera þessu skil. En lang-
hundar um sýningar eru eitur í
mínum beinum þótt ekki sé
nema vegna þeiri;a sanninda, að
fólk les þá ekki.
Þessi sýning ber fyllilega
með sér þá litagleði og fjörlegt
efnisval, sem virðist einkenna
norræna veflist um þessar
myndir. Það er áberandi hve
margir af þessum vefurum
aðhyllast hið abstrakta form,
sem óneitanlega virðist falla
sérlega vel að efni og veftækni
yfirleitt. Þetta er ekkert
nútímafyrirbæri, heldur
finnanlegt ekki síður í gömlum
vefnaði en nýjum. Það eru
helst íslensku vefararnir sem
tjá sig í fígúratívri myndgerð,
að undantekinni Ásgerði Ester
Búadóttur, sem á þarna verk, er
sverja sig mjög í formfestu og
litameðferð hennar. Annars
held ég, að við Islendingar
megum vel við una okkar part á
þessari sýningu, og er ástæða
til að þakka framlag okkar að
þessu sinni.
Ef ég veit rétt, fer þessi
sýning víða um Norðurlönd.
Hún hefur þegar verið í Dan-
mörk og næsti áfangastaður
mun verða Þórshöfn í Fær-
eyjum. Hér er þvi merkt
norrænt samstarf á ferð, sem
minnir á hinar sálugu sýningar
Norræna listbandalagsins, sem
voru um langan aldur einasta
leiðin fyrir okkur hér á landi að
taka virkan þátt í myndlist á
Norðurlöndum. Þvi miður
hefur ekki enn komið neitt það
fram hjá Listbandalaginu, sem
bætir upp þessar sýningar,
nema hvað mér finnst vefarar
vera hér á réttu plani, og
sannarlega vonast ég til að
orðið geti framhald á þessum
sýningum, sem ætlað mun vera
að halda á þriggja ára fresti.
Þegar litið er yfir þessa
sýningu, tekur maður strax
eftir því, hve vegnaður getur
verið það sem kallað er á út-
lensku „Monumental“ Þannig
er hið stórglæsilega verk
BERIT HJERHOLT í þremur
hlutum „Mod Lys“, No 19 er
sterkt verk eftir KIRSTEN
GREGER JENSEN og No. 28,
„Masuren" vakti óskipta at-
hygli mfna. Jette Nevers sýnir
einnig magnþrungið verk,
,,„Sejl“ no. 29, sem er vefnaður
í tveimur pörtum, einfalt,
sterkt og óvenjulegt. EVA
BRUMMER sýnir tvö verk, og
No 38. finnst mér mjög fint í lit
og vel byggt verk. MAIJA
LAVONEN sýnir ágætt verk,
sem hún kallar „Grafísk rytme“
og er unnið i finni en ákveðinni
línuhrynjandi. Eitt ágætasta
verkið á þessari sýningu er
eftir SYNNÖVE ANKER
AURDAL frá Noregi, No 67
„JANUS“ unnið úr ull og nylon
í þrem hlutum. ELI NORDBÖ
sýnir einnig mjög áhrifaríka
litameðferð í þeim tveim
Eva Brummer: „Lys-Vinduet“, tvöfaldur vefnaður.
Jette Nevers: „Sjel“, vefnaður í tveimur hlutum.
1
Maria Yourstone: ..Portræt af Lasse Hallström“. vefnaður.
Anna lena Emden: „Stikker til sös“, útsaumur.
verkum er hún á þarna á
sýningunni. INGRID EGG-
MANN JONSSON á glæsilegt
verk, No, 90. ANNA LENA
EMDEN sýnir litrikan og sér-
stæðan útsaum, sem ég hafði
sérlega ánægju af. ROSE
GAUERMANN sýnir eitt
stærsta verkið á sýningunni,
hnitmiðað í litameðferð, „Solen
gár ned“ No. 98. SILJA
KARLSSON sýnir eitt verk,
sem átti mjög vel við minn
smekk, No 104 „Snelös vinter".
Að síðustu nefni ég sérkenni-
legt verk eftir KASUKO
TAMARU, no. 111 „Regnbuens
fest“.
Auðvitað er margt fleira sem
hér mætti minnast á, en ég læt
þetta nægja að sinni. Þetta er
sýning, sem flestir ættu að sjá,
og ég er viss um, að allir hafa
ánægju af að kynnast því,
hvernig þessi gamla og þróaða
listgrein lítur út á tuttugustu
öld meðal Norðurlandabúa.
Þessi sýning er mikill fengur
fyrir okkur hér og hefði ekki
verið möguleg, ef Kjarvals-
staðir væru ekki á sínum stað.
En ég vérð að enda þetta skrif
með því að geta þess, að sjaldan
eða aldrei hef ég verið eins
óánægður með loftið á Kjar-
valsstöðum og nú. Það bókstaf-
lega étur mikið af þessum vefn-
aði upp, ef svo mætti að orði
kveða. Því miður.