Framtíðin - 15.11.1908, Blaðsíða 1

1. árg. || WINNIPEG, 15. Nóvember 1908 _|j_ 18. tölublaS.
KOSNINGAR.
ýafstaðnar eru kosn-
ingar miklar, sem kafa
snert okkur íslendinga
alla, bæÖi eldri og yngri.
Á Islandi hafa verið heit-
ar kosningar, þá líka í
Canada, og ekki minst í
Bandaríkjunum. Á öllum
þessum stöÖum liefur gengið mikið
á. öllum verið mjög umhugað uin
úrslitin. Börnin jafnvel hafa haft
áliuga á kosningunum. Sín á milli
liafa þau verið að tala um það,
liver eða liverjir yrðu hlutskarpari.
Sjálfsagt er þá, að unglingarnir
eldri hafi verið með og hafi reynt
’að fylgjast með í málum.
Unglingarnir þurfa þess með.
Reir þurfa að kynna sér málin,
sem um er deilt, og stefnur flokk-
anna, er keppa um vöidin. Þá
verða þeir undir það búnir að taka
verklega þátt í málum lands og
þjóðar, þegar að þeim kenmr með
að gera það. En_þá ríður ungling-
unum á að iæra eitt. Þeir þurfa
að læra að hlusta á.
Það er vandi að kunna að hlusta
á. Margur kann það ekki. Hefur
aldrei viljað læra það. Hefur eklci
skilið, hvað mikið væri undir þvi
komið. En engihn minsti vafi er
á því, að menn, sem hafa látið tii
sín taka óg orðið að miklu gagni
í mannfélaginu, eru mennirnir,sem
lært hafa ungir að hiusta á. Jeg
vildi að unglingarnir okkar aliir
vildu hugfesta sér þetta um nauð-
syn þess að kunn að hlusta á —
vildu nú gera það fyrir mig — og
sig — að h'lusta á þetta.
Æstar tilfinningar verða oft
fyrir, svo ekki er hægt að hlusta
á. Þá heyrist ekki það, sem sagt
er. Annað hvort er gleypt við því,
án þess sé eiginlega hlustað á það,
af því sú liliðin flytur málið, sem
maður er með, eða við því öllu er
fussað, af því það kemur frá hinni
hliðinni, sem talið er víst að segi