Framtíðin - 15.11.1908, Blaðsíða 7
/•' / A M T í Ð I N.
143
höfðu látiö til sín heyra söng um >ær
slóöir.
Fyrir fólki'ð, sem var meö í leiöangrin-
urn, hefur ferðin sjálfsagt orðið sterk
livöt til að halda áfram og slá ckki slöku
við með æfingar, en fylkja sér iþétt undir
söng-forustu séra Hansar. Líka má telja
sjálfsagt, að unga fólkið islenska i Pemb-
ina County finni sterkari hvöt hjá sér til
l>ess að vera með og færa sér í nyt tilsögn
l>á og stjórn, sem iþví hýðst :.nt meðan séra
llansar nýtur við, og hann leggur krafta
sína fram til þess að hjálpa söngnum á-
fram.
Einnig ætti fólk annars staðar, iþegar
það heyrir hvað íslenskur söngflokkur get-
ur gert, sem hefur viljað gefa sér tíma og
leggja á sig vinnu við æfingar, að taka
riigg á sig og fara að sinna söngnum betur.
Hreint loft.
Nú er veturinn kominn, og nú vill fólk
lialda húsunum sínum hlýjum, eins og á að
vera. En iþá er hættan sú, að halda hreina
loftinu úti, en hinu óhreina inni. Margt
fólk er ekki eins hrætt við óhreina loftið,
eins og við kuldann. Það hugsar ekki út
í það, hvað skaðlegt óhreint loft er, en
hreint loft nauðsynlegt. Hreint loft er
fæða eins nauðsynleg og hver önnur fæða.
]>að er ekki hægt að lifa á loftinu, er sagt.
En þó lifum við á hreina loftinu að svo
ákaflega miklu leyti. Okkur er þaö lífs-
nauðsyn. Enginn heldur heilsunni, sem
lengi er í óhreinu lofti. Margur hefir tek-
ið eftir iþví, að hann hefur oft vaknað með
ónot og þyngsli yfir höfðinu. Honurn hef-
ur óðar létt og hann hefur komið út i
fríska loftið. Óhreina loftið í svefnher-
berginu olli ónotum yfir höfðinu.
Allir ættu að gá að að láta ekki glugga
eða luirðir vera of læstar á vetrum. Lofa
hrcina loftinu að komast inn í húsin sín.
Lá verður hollara að búa í þeim, og heils-
an betri.
TILKYNNING.—Þá alla, sem kunna
að vera að fást við stofnun nýrra banda-
laga, læt jeg hérmcð vita, að þeir geta
fengið grundvallarlög hinna sameinuðu
bandalaga með því að snúa sér til mín.
Kolbeinn Sæmundsson.
P. O. Box 3084, Winnipeg.
Skýringar
viö lestrarskrá bandalaganna 1908—9.
Eftir Jóhannes S. Björnsson.
IV.
Skólaljó'ö /bls. 21—43J.
Jónas Hallgrímsson—inargt var rætt og
ritað um hann á nýafstöðnu hundrað ára
afmæli hans (ió. Nóv. 1907/. Lesið fyr-
irlestur Þorst. Gislasonar uin hann ef þið
getið. Einnig fræðist maður um hann all-
mikið við lestur „Bréíá“ séra Tómasar
Sæmundssonar. Lærið utanbókar aö minsta
kosti eitt eða tvö af fegurstu kvæðum hans
hér, t. d. Gunnarshólma, Fjallið Skjald-
breiður, eða ísland. Lesið skýringar fyr-
ir aftan og flettið upp tilvitnunuin í forn-
söguþættina. borgcir — Ljósvetninga-
goði. Hcðinn — Skarphéðinn Njálsson.
Snorrabúð—búð Snorra goða þá hann var
á þingi — nú lambastekkur. Berið sam-
an hversu Jónas harmar afturför landsins
við: „Kveður þú ljóð um hali horfna“, o.
s. frv. í „Dettifoss” eftir Kristján Jónsson,
og um harmatölur Byrons um horfna
frægð Grikkja í Iles of Greccc. — I Heið-
ióar-kvœði sést hve Jónas elskaði náttúr-
una, enn fremur sést hér eins og víðar
lotning hans og trú. — Fýkur yfir hœðir—
sannur viðburður. Fátt hefur fegurra ver-
i'ð helgaö móðurástinni en kvæði þetta.—
Foss......hjalar — persónugerving /per-
sonificationj. Frosti og Fjalar—dvergar.
Lærið afstöðu Eyjafjallatinds, Rangár-
vallar og Markarfljóts. Lesið um Gunnar
ef sagan er ykkur ekki fersk í ininni. —
Sláttuvlsur—dróttkveðið. Bg bið að heilsa
—ættjarðarástin hvetur hann til að senda
þessa hlýju kveðju heim frá Höfn. Logi
(1. er.J—persónugjörvingur. Oft hjá Jón-
asi. Fjallið Skjaldbreiður—það er gull-
fallegt. — Bggcrt Ólafsson—kvæði hans
möttu Fjölnismenn mjög mikið. Þau vöktu
þá, og samhliða tíðaranda þeim, sem þá
ríkti á Norðurlöndum, hvöttu þá til starfa.
Athugascmdir.—(1) Af vangá var sagt
Í síðustu skýringum, að Svb. Egilsson hafi
veriö sonur Gröndals eldra. (2) í næsta
blaði birtast skýringar við hinar tvær bæk-
urnar.