Tíminn - 05.10.1945, Blaðsíða 7

75. Mað
TLMIM, föstndagimi 5. okt. 1945
7
Þeíta er sagan af
ESKIMOADRENGNUM
K Æ J U,
foreldrum hans, systkinum og
vinum. Hún er samin af
kennslukonunni í þorpinu, þar
‘sem Kæjú á heima. Það er í
Alaska. Hún kennir Eskimóa-
drengj um og Eskimóastúlkum,
svo að hún er þeim nákunnug.
— Myndirnar teiknaði maður,
sem átti heima í þessu sama
þorpi. Á þeim sjáið þið, hvernig
Eskimóarnir líta út. —
Þetta er skemmtileg saga og
fræðandi. Þegar þið hafið lesið
hana, vitið þið magt, sem þið
vissuð ekki áður, auk þess sem
þið hafið skemmt ykkur vel. —
Þið haldið kannske, að Eskimó-
arnir búi í snjóhúsum allt árið?
Ónei.ekki er það nú svo. En
lesið nú söguna af Kæjú og
vinum hans. Þá verðið þið
margs fróðari.
Bókaútgáfa Guðjóns 0. Guðjónssonar
Rcykjavík
Utanstefnur
eða hvað?
Tveir þekktir kommúnistar
eru nýlega farnir utan. Einar
Olgeirsson fór beint til Rúss-
lahds, en Björn Bjarnason fór
á verkamálaráðstefnu í París,
en sagt er að hann ætli að
leggja leið sína til Rússlands á
eftir. Gengur sú saga um bæ-
inn, að þeir hafi verið kvaddir
til Rússaveldts til að gefa
skýrslu um útbreiðslu kommún-
ismans á íslandi og taka við
„línunni", Einar vegna kom-
múnistaflokksins, en Björn
vegna hinna „faglegu" mála.
Þá er sagt, að svipaðar fréttir
berist frá nágrannalöndum
okkar um utanstefnur til Rúss-
lands.
Utanstefnur eru þekktar úr
sögu þjóðarinnar, og hafa þær
lítið aukið á frægð hennar.
Þegar Sturlungaöldinni lauk,
þóttust íslendingar góðir að fá
það ákvæði í Gamla sáttmála,
að „utanstefnur viljum vér
engar hafa“. Skyldi sagan vera
að endurtaka sig? Nú er aðeins
leitað lengra í austur.
í sambandi við för Einars, og
máske þeirra beggja, kemur
undirlægj uháttur íhaldsins við
kommúnista greinilega fram.
Falkurútgerðin, sem átti að
borga rekstur kommúnista-
flokksins að verulegu leyti, ger-
brást í sumar. Voru nú góð ráð
dýr. Kommúnistaflokkurinn
heimtaði af Ólafi Thors, að
hann léti ríkið greiða allan
ferðakostnað og nokkra dagpen-
inga að auki, ella skyldi það
kosta verra. Ólafi var ekki ráða-
fátt. Hann dubbar Einar upp í
verzlunarerindreka fyrir ríkið
og gaf út boðskap um það. En
því trúðu fáir. Menn töldu það
aðeins yfirskyn, til þess að ríkið
borgaði kostnaðinn. Þá gaf Ól-
afur út opinbera tilkynningu
um f'erðalag Einars til Rúss-
lands. Henni trúðu enn færri
en margir hlógu.
Menn spyrja því almennt: Eru
utanstefnur teknar upp aftur og
er stjórnarfarið þannig í þessu
landi, að ríkið sé látið bera allan
kostnað af þeim?
Úlfljótur.
Öllum þeim mörgu vinum og vandamönnum nær og
fjœr sem sýndu mér heiður og vinsemd, með gjöfum, sim-
skeytum og heimsóknum á sjötíu ára afmœli mlnu, 25.
september síðast liðinn, votta ég mitt hjartans þakklœtí
og bið guð að blessa ykkur öll.
JÓN H. BRANDSSON,
Kambi, Reykhólasveit.
4 víðavangi
(Framhald af 2. síðu)
En hins vegar er það gagnlegt
til skýringar á vinnubrögðum og
hyggindum Nýbyggnigarráðs, að
það skuli telja Svíþjóðarbátana
ofdýra, en láti svo smíða miklu
dýrari báta innanlands!
Kreppuskrif Týra.
Morgunblaðstýri beinir gáfna-
týru sinni að því í seinasta
Reykjavíkurbréfi sínu að skrifa
um kreppur. Kemst hann þar
að þeirri niðurstöðu, að kreppan,
sem var hér fyrir styrjöldina,
hafi eingöngu verið verk Ey-
steins Jónssonar, en kreppan,
sem nú standi yfir, stafi af því,
að allt „mannfólkið sé að verða
villuráfandi sauðir!“ Öllu hærra
risi getur sanngirni og greind
Týra vafalaust ekki náð. Sann-
girni Týra sést á því, að hann
telur verðfall saltfisksins og tap
fiskmarkaðanna, er var höfuð-
orsök fjárhagserfiðleikanná fyr-
ir stríðið, verk 'Eysteins Jóns-
sonar og það sé mesta vitleysa
að kenna heimskreppunni um
það! Greindin sést á þeirri
ályktun, að dýrtíðarbaslið hér,
sem skapazt hefir undir hand-
leiðslu Ólafs Thors og kommún-
ista, sé að kenna því að mann-
fólkið út í heimi séu-„villuráf-
andi sauðir.“ En fyrst svo er,
Týri, hvers vegna hefir dýrtíðin
í Svíþjóð og Bretlandi ekki auk-
izt á stríðsárunum, nema sem
svarar broti af dýrtíðinni hér?
Týri ætti að láta gáfnatýruna
glíma við þá ráðgátu í næsta
Rey kj avíkurbréf i.
Þurrkaður og pressaður
SALTFISKUR
ódýr og góður, í stærri og
minni kaupum.
Dafliði Raldvinsson
Sími 1456. — Hverfisg. 123.
Veiðiför tii Svalbarða
Nýlega fór íslenzki botnvörp-
ungurinn Jupiter á veiðar til
Svalbarða, og er það í fyrstá
sinn er íslenzkt skip fer á veið-
ar á þær slóðir. Skipið hefir
fyrir nokkru selt aflann, sem
var 3915 kits, í Grimsby fyrir
14.836 sterlingspund. Alls var
botnvörpungurinn 22 daga í för-
inni, frá því hann fór frá
Han.dta.ka Jóns
Arasonor
(Framhald af 4. síðu)
biskup alskrýddur fyrir altari I
og hélt á helgu brauði, er menn
Daða réðust að honum. En nú
var sköpum skipt og lítt skeytt |
um sakramenti og helga dóma.
Gekk fyrst að honum eitt mesta I
heljarmennið úr liði Daða,
Dala-Markús svonefndur. •—
Streittist biskup á móti, er hann j
vildi draga hann frá altarinu,
en Markús sló hann högg mikið.
Varð þá ekki meira um varnir af |
hálfu hins aldna biskups.
Þeir feðgar voru í haldi í |
Snóksdal í þrjár vikur og tvo
daga. Bauð séra Gottskálk
Gíslason í Glaumbæ lausnarboð
fyrir Norðlendinga, en Daði
hafnaði þeim. Lét hann þá
feðga síðan af höndum við
Kristján skrifara, eins og al- ]
kunnugt er, eftir að þeir höfðu
verið dæmdir á kóngsins náð í
Snóksdal 23. október. Sögulokin j
bekkir sérhver fslendingur.
Erlent yfirlit
(Framhald af 2. siðu)
verða þeir að hætta því að
hrekja Þjóðverja frá heimil-
um sínum.
Mörg fleiri ensk og amerísk
blöð hafa gagnrýnt Pólverja og
Tékka fyrir aðfarir þeirra og
þó sérstaklega Pólverja, þar sem
þeir hreki Þjóðverja einnig
burtu úr héruðunum, sem alls
ekki sé afráðið um að verði
pólsk til frambúðar.
Sá ótti er mjög almennur, að
skorturinn í. Þýzkalandi geti
skapað ýmsa mannskæða pest-
arfaraldra og þess vegna sé það
í þágu allra, að reynt sé að draga
úr neyðinni þar. Seinast hefir
Montgomery marskálkur, yfir-
maðurinn á hernámssvæði
Breta, tekið undir þetta og
hvatt til þess, að matvælasend-
ingar verði auknar þangað.
I
Grimsby og þar til hann kom
þangað aftur. Aflann veiddi
hann á 4 dögum.
Hin öra og dagvaxandi sala
ÍSLENDINGASAONANNA
er með eindæmum og sýnir að íslenzka þjóðin vill fyrst og fremst eiga
hina ágætu ALÞÝÐUÚTGÁFU Sigurðar Kristjánssonar af íslendingasög-
unum — hina gömlu og góðu íslendingasagnaútgáfu í brúnu kápunni,
sem ávalt er ný.
Á þessu ári — árinu 1945 — hafa eftirtaldar íslendingasögur verið gefnar
út að nýju og sendar í bókaverzlanir til viðbótar þeim íslendingasögum,
sem fyrir voru:
Egils saga Skalla grímssonar
Edda Snorra Sturlusonar
Hrafnkels saga Freysgoöa
Á föstudaginn var kom 1 bókaverzlanir ný útgáfa af
/
íslendingaþáttum 42
Á fimmtudaginn var kom ný útgáfa af
Gunnlaugs sögu Ormstungu
Allar eru þessar íslendingasögur búnar undir prentun af Guðna Jónssyni
magister.
Þrátt fyrir það, að margar stórar fslendingasögur í alþýðuútgáfu Sigurðar
Kristjánssonar hafa verið gefnar út á þessu ári, þá eru þær allar seldar við
svo vægu verði, að ekkert annað útgáfufyrirtæki getur boðið yður íslend-
ingasögurnar fyrir neitt svipað verð, og er þó frágangur allur með ágætum.
Vegna endurtekinna fyrirspurna skal tekið fram, að
memi gcta alls ekki orðið áskrifeudur að alþýðnút*
gáfu Slguröar Krisíjánssosiar af íslcndingasögimum,
en þér getið keypt Íslendingasögurnar strax í dag —
eina eða fleiri í senn.
íslendingasögurnar í alþýðuútgáfu Sigurðar Kristjánssonar eru prentaðar
upp að nýju jafnóðum og þær seljast upp — þess vegna er yður mögulegt
að nota hin hagstæðu kostakjör og kaupa margar fslendingasögur strax í
dag við fyrirstríðs verði. — Munið, að reynslan hefir þráfaldlega sýnt, að
þær íslendingasögur, sem til eru í dag geta verið uppseldar á morgun.
Ekki missir sá, er fyrstur fær!
Snúið yður í dag til
Bókaverzl. Sigurðar Krisfjánssonar
Bankastræti 3
»*
Bezta tœkifœrtsgjöfin til
allra Ijóðavina er
Sólbráð
nýja Ijóðabókin eftir Guð-
mund Inga Kristjánsson.

Jörð til sölu
_ f
Jörðin Litluhólar í Dyrhólahreppi í Mýrdal er til sölu og ábúð-
ar í næstu fardögum. Á jörðinni er íbúðarhús úr steiní með mið-
stöðvarhitun.
Allar upplýsingar gefur undirrituð eigandi og ábúandi jarðar-
innar eða Nikulás Friðriksson, Hringbraut 126, Reykjavík, —
sími 1830.
Kai*ólíiia Friðriksdóttir.