Tíminn - 17.11.1947, Blaðsíða 6

6
TÍMINN, mánudaginn 17. nóv. 1947
210. blað

GAMLA BIÓ NÝJA BÍÓ
S®egar hveiíi- -i V. Vesalingariiir
Frönsk stórmynd, eftir sam-
hranðsdöguinun nefndri sögu, eftir Victor Hugo. Aðalhlutverkið leikur frægasti
lýktBi* leikari Frakka: Harry Bauer. í myndinni eru danskir skýr-
ingartekstar.
Amerísk kvikmynd. Síðasta sinn kl. 5, 7 og 9.
Bönnuð börnum yngri
Joan Fontaine en 14 ára.
Mark Stevens •
Litfríð og lokkaprúð
Sýnd kl. 3, 5, 7 og 9. Fjörug og fyndin músik- gam- anmeynd. Aðalhlutverk: Virg-
Sala aðgm. hefst kl. 11. inia Grey, Donald Cook. Sýnd Sýnd kl. 3.
TRIPOU-BIÓ TJARNARBÍÓ
I»ríi* skólahræðitr
Dönsk mynd með:
Foul Raumert Olaf TJssing Storkui’inn
/ Ejnar Federspiel Sýnd kl. 9. Bráðskemmtileg dans- og
Réíílætl® sigrar söngvamynd.
(Frontier Lady)
Aðalhlutverk: •
Russel Hayden Jcnnifer Holt Sýnd kl. 3, 5, 7 og 9.
Dennis Moore Fuzzy Knight Sala hefst kl. 11.
Sýnd kl. 5 og 7
Bönnuð innan 14 ára — Sími 1182 —
Efíirföriií
Mjög spcnnandi og vel leikin
amerísk kvikmynd.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Bönnuð börnum innan 16 ára.
INú er gott að
gerast kaaparLdi
í T ímans
í
ÁskriftaslmL
I 2323
Ályktanir...
(Framhald af 3. síðu)
um sta'ð, forgöngu og forystu
í þessu starfi,*og vinni að því
að fá áhugasamt fólk í sókn-
um sínum til starfsins.
2. Fundurinn þakkar þeim
mönnum og félögum, sem
hingað til hafa unnið að
sunnudagaskólastarfinu og
væntir samstarfs við þá á
komandi tímum.
Þjóðkirkjuhúsið.
Hinn almenni kirkjufundur
vill hvetja alla presta og söfn-
uði landsins til þess að sam-
samþykkja frumvarp það um
sóknargjöld, sem lagt verður
fyrir þingið að tilhlutan
kirkjumálaráðherra og bisk-
ups, þar sem sóknargjöld í
landinu eru samræmd og sem
jafnframt felur í sér ákvæði
um sérstakt gjald tii sameig-
inlegra þarfa þj óðkirkj unnar.
2. Hinn almenni kirkju-
fundur beinir þeirra áskorun
til ríkisstjórnarinnar, að hún
samkvæmt þingsályktun frá
síðasta alþingi leggi fyrir
þetta þing frumvarp til laga
um kirkjubyggingar, þar sem
ákveðinn sé ríflegur styrkur
úr ríkissjóði til kirkjubygg-
inga í landinu, og beiti sér
fyrir framgangi málsins.
Flutnincjur Passiusálma í út-
varpinu.
Hinn almenni kirkjufundur
1947 lætur í ljós ánægju sína
yfir því, að Passíusálmar
skulu lesnir í útvarp á föst-
unni, en óskar þess, að eftir
lestur þeirra verði jafnan
stutt þögn i útvarpinu.
Áfengismál.
Hinn almenni kirkjufund-
ur telur, að siðgæði og heil-
brigði þjóðarinnar stafi alvar-
leg hætta af hinni vaxandi á-
fengisnautn, og skorar á Al-
þingi að gera nú þegar ráð-
stafanir til þess að draga úr
áfengisneyzlu þjóðarinnar að
verulegu leyti.
Hvíldardagur sjómanna.
Með því að hinn almenni
kirkjufundur haldinn í Rvík
2.-4. nóv. 1947 lítur svo á, að
sjómannastéttin eigi fullan
rétt á sunnudeginum sem
hvildardegi, eins og aðrar
vinnandi stéttir þessa lands,
óskar fundurinn þess ein-
dregið, að skipstjórar og for-
menn í verstöðvum landsins
þar sem dagróðrar eru stund-
aöir, rói ekki til fiskjar að
jafnaði á helgidögum þjóð-
kirkjunnar.
Söngskóli þjóðkirkjunnar.
Hinn almenni kirkjufund-
ur haldinn 2.—4. nóv. 1947,
skorar á Alþingi að samþykkja
frumvarp það um söngskóla
þjóökirkjunnar, sem lagt var
fyrir síðasta Alþingi, nú þeg-
ar á yfirstandandi þingi.
A. J. Cronin:
Þegar ungur ég var
Þessu anzaðí Boag söðlasmiður ekki. En ég sá, að hann
taldi ekki miklar líkur til þess, að ég myndi bera sigur úr
býtum.
Hinn mikli örlagadagur rann upp. Afi kallaði á mig til
herbergis jrins, þegar hann heyrði, að ég var kominn á fætur.
Hann tók þétt í hönd mína.
,.Mundu nú,“ sagði hann og horfði fast í augu mér,
„mundu nú umfram allt — að vera ekki hræddur.“
Mér lá við gráti — þrátt fyrir allt ostátið hjá afa. Ég hafði
átt friðsæla daga og lifað í skjóli móður minnar heima á
írlandi frá því ég fyrst mundi eftir mér, og það uppeldi
hafði mótað mig. Óvinir mínir höfðu að sönnu ekki hætt
ertingum sínum við mig, og þeim unni ég alls hins versta.
En Gavin hafði hins vegar sýnt það greinilega hina síðustu
daga, að hann .stóð með mér. Hann hafði meira að segja
rekið Berta Jamieson duglega utan undir fyrir fáum dögum,
vegna þess að hann hafði vísvitandi sparkað í mig, þegar
við vorum að leikum milli kennslustunda, og hann hafði
líka einu sinni í kennslustund rétt mér strokleðrið sitt,
þegar hann sá, að mig vantaði strokleður. Og nú átti ég að
berjast við einmitt hann. En ég hafði heitiö afa mínum að
fara að ráðum hans, og nú mátti ekkert, ekkert standa í
vegi fyrir því, að ég efndi það heit.
Afi hafði mælt svo fyrir, að bardaginn skyldi háður
klukkan fjögur, strax og kennslustundunum var lokið. Ég
skalf á beinunum allan daginn og gat varla haft augun af
hinu stillilega, þróttmikla og gáfulega anditi Gavins. Hann
var fallegur piltur, augun djúp og augnahárin löng, efri
vörin lítil, en einbeittleg. Þaö leyndi sér ekki, að hann var
af hálenzku kyni, enda var faðir hans ættaður frá Perth,
en hin látna móðir hans frá Inveraray. Hann var í blárri
blússu og bláum buxum og með fallegu leðurtöskuna sína,
og af því dró ég þá ályktun, að hann hefði hugsað sér að
fara eitthvað með eldri systur sinni að skólatímanum lokn-
um. Honum varð hvað eftir annað litið til mín, sem sjálfsag
hef verið ærið eymdarlegur í augum hans. Mér var mjög
þungt í skapi. Mér fannst hér um bil, að mér þætti vænt um
hann. En samt átti ég ekki arinars úrkostar en berjast við
hann.
Svo sló gamla klukkan uppi í portinu fjögur .... Það hafði
verið mín síðasta von, að Dalgleish skipaði mér að verða
eftir í skólanum — en hún brást. Ég féklc að fara með hinum
krökkunum. Ég var kominn hálfa leið yfir leilcvöllinn, áður
en ég vissi af, og Gavin arkaði á undan mér með töskuna
sína á öxlinni. Ég fann, að nú var mitt að duga, ef ég átti
að halda sæmd minni í augum afa. Ég varð að sigrast á
siálfum mér. Ég hleypti því í mig kjarki, rauk á Gavin og
stjakaði rösklega við honum. Hann snerist á hæli, og það,
sem hann sá, var ég, standandi í vígstöðu með hnefana
á lofti.
„Upp með krumlurnar!“ Það var með herkjum, að ég gat
stunið upp þessum orðum, sem jafngiltu hólmgönguáskorun
meðal strákanna í Levenford. Hinir krakkarnir ráku undir
eins upp óp, sem í senn tjáðu undrun þeirra og eftirvænting.
„Slagsmál! Milli Gavins og írans. Slagsmál! Slagsmál!"
Gavin roðnaði — hið bjarta hörund hans varð fagurrautt.
Hann skotraði augunum, gremjulegur á svipinn, til drengj-
anna, er höfðu hópazt að okkur. Hann gat ekki komizt hjá
því að berjast við mig, svo ástæðulaust sem það virtist.
Hann sló flötum lófanum á kreppta hnefa mína og hrakti
mig aftur á bak. En ég hóf þá jafnskjótt á lift á ný og þrýsti
upphandleggjunum þétt að síðunum.
„Hræktu á hnefna!“
Gavin spýtti kæruleysislega á hnúa sér.
Ég hélt áfram hólmgönguundirbúningnum. Ég dró hlykkj-
ótt stryk í sandinn á leikvellinum með stígvélinu mínu, sem
mér fannst raunar ekki vera í neinu sambandi við slyttislega
og titrandi brauðlöppina á mér.
„Nú skalt þú stíga yfir þetta strik, ef þú bara þorir,“
umlaði ég.
Ég sá mér til mikillar skelfingar, að nú var farið að síga
í Gavin. Hann stökk undir eins yfir strikið.
Ég nötraði og skalf. Nú átti ég aðeins eftir að stynja upp
síðustu áskoruninni, er heyrði slíkri hólmgöngu til. Strák-
arnir biðu í orðvana eftirvæntingu. „Komdu ef þú þorir,
uglan þín,“ stundi ég skrælþurrum vörum.'
Hann rak mér tafarlaust bylmingshögg á brjóstið. Það
var átakanlegt tómahljóð í mér — rétt eins og danglað
hefði verið í pappakassa. Ég var orðinn náfölur af skelfingu.
En nú var of sein tað snúa við. Tennurnar glömruðu í munni
mér, en ég beit á jaxlinn og rauk á móti vini mínum ,Gavin.
Pabbi orti...
(Framhald af 4. síðu)
dáíítið svipáð atvik' fyrir. Ég
var að koma úr vinriu' og
meðan ég beið eftir spor-
vagninum hlustaði ég á tal
þriggja ísl. pilta, sem stóðu
rétt hjá mér. Einn þeirra
sagðist vel geta hugsað sér
mig svona eina nótt, en ann-
ar sagði, að ég væri svo
gömul og ljót, að það kæmi
ekki til mála. Þegar þeir
höfðu þráttað um þetta um
hríð sagði ég: „Ekki er nú
orðþragðið ljótt.“ „Hver and-
skotinn! Hún er íslenzk“
sögðu piltarnir einum rómi
og hurfu fyrir horn.
Mig langar að eignast lit-
myndir að heiman, sagði
Bergljót, en alllt er svo dýrt
hjá ykkur. Mjig langar að
skreppa heim, en þess er eng-
inn kostur eins og verðlagið
er núna. Því miður eru ætt-
ingjar mínir latir að skrifa,
en ég hugsa oft til þeirra
samt. Viljið þér bera þeim
kæra kveðju frá mér.
Ólafur Gunnarsson
frá Vík í JLóni.
Goður árangur ...
(Framhald af 3. síöu)
hún hefir haldizt óbreytt frá
því fyrir stríð, en leigjendur
greiða eldsneytisvísitölu. Var
verð á koksi ákveðið 2.00 kr.
pr. hektólítra fyrir stríð og
vísitala síðan greidd á þá
upphæð.
Miðstöðvarhiti er í 63%
allra sænskra íbúða en 31%
hefir baðherbergi.
Herbergi á svörtum
markaði. ’
Eftirlitið nær enn ekki til
herbergja, en H.S.B. mun
brátt láta þau mál til sín
taka. Okurleiga er víða tekin
fyrir herbergi en leigjendur
veigra sér við að kvarta við
yfirvöldin þar eð þeir óttast
uppsögn íbúöarhafa. Slíkar
uppsagnir eru þó ólöglegar
og geta leigjendur innan
hálfs mánaðar farið með þær
til H.S.B., sem sér um að
leigjendur verði ekki órétti
beittir. Ein ástæðan til hús-
næðisvandræðanna er skort-
ur á vinnuafli. Svíar hafa
reynt að nota erlenda verka-
menn í byggingarvinnu en
þeir hafa gefizt misjafnlega.
í samanburði við Kaup-
mannahöfn tekur maður
strax eftir því hversu öllu er
vel haldið við í Svíþjóð.
Húsgögn gistihúsa og mat-
söluhúsa eru vönduð og
þægileg og allt er hreint og
snyrtii-)gt. Svíar eru ekki
haldnir þeim gremjuhugblæ,
sem setur svip sinn á danskt
þjóðlíf um. þessar mundir.
Ólafur Gunnarsson.
Minningarspjöld
Námssjóðs Erlends Björns-
sonar og Maríu Sveinsdóttur,
Breiðabólsstööum, fást á eft-
irgreindum stöðum:
Afgreiðslu Klv. Álafoss,
Þing. 2, Rvík.
Sr. Garðari Þorsteinssyni,
Hafnarfirði
Klemens Jónssyni, Vestur-
Skógtjörn, Álftanesi.
F. h. Sjóðsstjórnarinnar
Klemens Jónsson.