Tíminn - 18.08.1948, Blaðsíða 4

4
TÍMINN, miðvikudaginn 18. ágúst 1948,
181. blað
Daníel Ágústínnsson:
Frá Danmörhu VI
Búgarhur Knud Krlstensens
Einn er sá búgarður í
Danmörku, sem allir Danir
kannast við. Það er Bivium-
gaard. Búgarður Knud Krist-
ensen, fyrrv. forsætisráð-
herra Dana. Nafn hans hefir,
einkum hin síðari ár, verið á
hvers manns vörum. Hann
var forsætisráðherra 1945—
47 og hefir lengi verið einn
umsvifamesti stjórnmálamað
ur í Danmörku. Það er sjald-
gæft, að bónd verði forsætis-
ráðherra þar í landi og vakti
stjórnarinyndun Knud Krist-
ensen því mikla athygli á sín-
um tíma.
Ég átti þess kost að heim-
sækja þennan búgarð í vor.
Mun ýmsum þykja fróðlégt
að heyra nokkuð um búskap-
arhætti þar. Áður en ég vík
að þeim, ætla ég að fara
nokkrum orðum um eigand-
apjf, Knud Kristensen, fyrrv.
forsætisráðherra.
Hann er fæddur 26. októ-
ber 1880 í Hover við Ring-
köbing, og kominn af bænda-
ættum. Rúmlega tvítugur
gekk hann í Frederiksborgar- !
lýðskóla, síðan í landbúnað-'
arskólann í Dalum og dvaldi
í Askov veturinn 1906—07.
Hann kvæntist Else Christ-
ensei 1908, sem einnig er af
bændaættum. Þau eiga átta
börn uppkomin, fimm dætur
og þrjá syni.
Árið 1907 keypti Knud j
Kristensen búgarð í Ödsted;
hjá Vejle á Jótlandi. Þar bjó |
hann til 1920, að hann keypti
Biviumgaard í Humlebæk á
Norður-Sjálandi, sem er 34
km. frá Kaupmannahöfn.
Bústaðaskipti þessi gerði
hann, til þess að geta sam-
einað betur heimilislífið, bú-
reksturinn og margþætt
stjórnmálastörf, sem þá voru
farin að hlaðast á hann.
Knud Kristensen lét snemma
mikið til sín taka í félagsskap
ungra vinstrimanna og var
kjörinn þingmaður Randers-
amtskjördæmis á Norður-
Jótlandi 1920 og hefir síðan
setið á þingi fyrir það, að
undarVJeknum árunum 1929
—31. Hánn gegndi ýmsum ráð
herraembættum á stríðsár-
unum og hefir lengi gegnt
mörgum virðingar- og trún-
aðarstörfum. Form. Vinstri-
flokksins hefir hann verið
síðan 1941 og formaður þing-
flokks vinstrimanna 1942—
45.
Hann þykir herskár ræðu-
maður — líkingaauðugur og
þróttmikill — og vera sýnna
um að taka upp forustu í
mikilsvarðandi dægurmálum,
en vinna að venjulegri lög-
gjafarstarfsemi.
Knud Kritsensen og Hedtoft Hansen talast við.
Knud Kristensen þótti vaxa
mjög þau ár, sem hann var
forsætisráðherra og kosninga
úrsíitin s.l. haust sýndu stór
aukið fylgi Vinstriflokksins,
enda þótt jafnaðarmenn
mynduðu stjórn eftir kosn-
ingarnar, sem stærsti flokk-
urinn, en aðstaða hans í þing
inu verður svipuð og hjá
stjórn vinstrimanna áður. -—-j
Eftir að Knud Kristensen lét
af ráðherradómi, hefir mikið
að honum kveðið, sem aðal-'
forvígismanni stjórnarand-
stöðunnar. Slésvíkurmálið
var helzta deiluefni flokk-
anna. Vinstriflokkurinn hafði
íorustu fyrir þeirri kröfu, að
Suður-Slésvík skyldi endur-
heimt. Knud Kristensen hef-
ir ferðazt mikið um Dan-
mörku eftir kosningarnar og
haldið áfram að vinna mál-
inu fylgi dönsku þjóðarinnar,
og efla Vinstriflokkinrf.
I vor brá hann sér suöur |
fyrir landamærin og heim- j
sótti landa sína í Suður- j
Slésvík. Kunnur Dani, sem
þar var á ferðalagi um líkt
leyti, lýsti heimsókn Knud
Kristensen á þennan hátt:
„Hann flutti ræðu sína í
stærsta samkomuhúsi Flens-
borgar og urðu mörg hundruð
manna frá að hverfa vegna
þrengsla. Það var fullkomin
þögn í hinum stóra sal, með-
an Knud Kristensen talaði.
Þegar hann hafði lokið máli
sínu, stóðu allir upp og inni-
legum fögnuði fólksins ætl-
aði aldrei að linna. Margir
grétu af hrifningu".
Þetta er lítil, en glögg
mynd úr lífi þessa stjórn-
málamanns. Heimsókn þessi
hefir gefið honum aukinn
sannfæringarkraft til áróð-
urs fyrir málinu 1 Danmörku.
Út í Slésvíkurmálið skal svo
ekki farið frekar hér.
Bræðurnir Óli og Hans.
Norræna æskulýðsmótinu í
Krogerup var boðið að skoöa
þrjá búgarða á Sjálandi af
mismunandi stærðum. Sá í
miðið var Biviumgaard. Hann
liggur um 15 mínútna gang
frá Krogerup.
Knud Krstensen var ekki
heima. Hann hafði verið i
Ameríku að undanförnu, en
var væntanlegur til Kaup-
Kaffi og sætar ltökur.
Eftirfarandi bréf hefir Baðstofu-
hjalinu borizt frá Bergi í Dal:
„Af því að ég hef ferðast tals-
vert um landiö í sumar, langar
mig aö leggja orð í be'.g í „baö-
stcfuhjalið" viðvíkjandi nokkrum
atriðum, sern ég hefi kynnzt á
ferðum mínum.
Á sumum veitingastöðum, þar
sem áætlunarbílar staönæmast, svo
að ferðafólk geti fengið sér ein-
hverja hressingu.er boriö fram
jöfnum höndum mjólk og kaffi,
smurt brauð og kaffibrauö, svo
aö hægt er að velja á milli eftir
smekk manna. Ég tel að mjólkin
og smurða brauðið sé mikil fram-
för frá því að bjóða fólki að'eins
kaffi og sætar kökur. Af þessum
góðu veitingastoðum vil ég nefna
Varmahlið og Fornahvamm.
En á öðrum veitingastöðum eink
um, þar sem nýlega hefir hafizt
veitingasala, ræður kaffið og sætu
| kökurnar enn þá ríkjum. En þetta
! þarf að breytast. Sætu kökurnar
i þurfa að hverfa. Og þeir, sem
j eliki drekka kaffi eiga rétt á því,
j að fá eitthvað annað.
Slæmur frágangur við brýr.
Einkennilegt hirðuleysi er á frá-
gangi við brýr hér á landi. Víða
liggja beygjur að brúm við gínandi
gljúfur, en ekkert öryggi er á
vegabrúnunum, ef eitthvað ber út
af með ökutæki á þessum stöðum.
Aðeins á örfáum stöðum sjást
steyptir stólpar á brautarbrúnun-
um. Mér er sagt, að brúarsmiðirnir
segi, að þetta komi þeim ekki við.
Þcir láta sig muna um að gera
þetta. Allt lendir í metingi og svo
er þetta aldrei gert. Nýlega vildi
til sorglegt slys af þessum ástæð-
um. Ungur maður beið bana við
eina af nýju brúnum okkar, er
jeppi valt fram af rétt við brúna.
Vegamálastjórnin þarf að taka
þetta til athugunar, og fyrirbyggja
fleiri slys af þessum ástæðum.
Grasafero.
Njlega er ég var á ferð eftir
Skriðdalnum komu fimm „grasa-
konur“ í bílinn og fóru með lronum
inn á Breiðdalsheiði ijil að tina
fjallagrcs, en ætluðu svo aftur
heim með bílnum um kvöldiö. Þetta
var kona ein úr sveitinni ásamt
þrem dætrum sínum og unglings-
stúlku frá öðrum bæ. Mér fannst
j þetta gleðilegur vottur þess, að
j enn væru þó einhverjir sem kynnu
| að meta fjallagrösin okkar. En
! eins og kunnugt er hafa vísindin
! sannað næringargildi þeirra. Og
mér fannst þessar konur, sem héldu
! inn á heiðina í kulda og þoku,
I tákn sjálfbjargarviðleitni þjóöar-
innar á liðnum öldum og ólíkt
hyggnari í búskapnum, en stúlk-
urnar 1 bæjunum, sem kaupa vín-
ber úr búöunum á áttatiu krónur
kílógrammið."
Afmælisdagur Keykjavíkur.
í dag er afmælisdagur Reykja-
víkur og hátíðis- og stofndagur
félagsins til íegrunar bæjarins.
Margir hafa gengið í það undan-
farna daga, en þó eiga enn fleiri
eftir að láta skrá sig sem stofn-
endur. Það ætti að vera metnaðar-
mál allra góðra borgara að gerast
stofnendur þess félags og gerast
virkir þátttakendur í starfi þess.
í dag cr tækifærið til þess. Þess
cr iíka að vænta, að menn sæki
vel skemmtanir félagsins og beri
merki þess. Með því er stutt að
því, að sá draumur Reykvikinga
rætist, að þeir eignist útivistar-
svæði í Öskjuhlíðinni, og góðan
baðstað við Nauthó’.svíkina.
Fjö’svinnur.
Biviumgaard. Hlaðan sést vinstra megin við íbúðarhúsið.
Bræðurnir Hans (t. v.) og Óli (t.
h.) Myndin er tekin í Skrúðgarð-
mannahafnar næsta dag. Síð
an ætlaöi hann strax út í
kjördæmi sitt á Jótlandi og
halda fundi þar og víðar.
Hann var því ekki væntanleg
ur heim til sín fyrr en síðar.
Eftir að hann var orðinn
forsætisráðherra leigði hann
búgaröinn tveimur sonum
sínum, Óla og Hans. Þeir
tóku á móti hópnum og
sýndu staðinn.
Með því að hér varð að
fara fljótt yfr sögu, ákvað
ég að skreppa aftur næsta
dag til bræðranna í Bivium-
gaard og kynnast búskapnum
nánar, og taka myndir af
ýmsu því, sem fyrir augu bar.
Þeir bræþur eru alúðlegir í
viðmóti og leysa greiðlega úr
öllum spurningum. Óli er hár
og grannur, um þrítugt. Hans
er lægri og þreknari, hálfþrí-
tugur að aldri.
Han.s var að hreinsa arfann
úr rófugarðinum og var Blesa
beitt fyrir vélina. Óli hreins-
aði arfann úr kartöflugarð-
inum með handverkfæri,
enda var kartöflugrasið orð-
ið það mikið, að engum vél-
um varð lengur við komið.
Verkafólk hafa þeir ekkert
teljandi, nema um uppskeru-
(Framhald á 6. síðu).
Alúöar þakkir færi ég öllum, íjær og nær, sem
glöddu mig á áttræðisafmæli mínu með heimsókn,
gjöfum og skeytum þ. 10. þ. m. og gerðu mér daginn
ógleymanlegan og lýstu ófarið æfiskeið.
Þorbjörg Björnsdóttir.

A 5 v ö r u n i
H H
H um innflutning á kálmi o. //. H
:: ::
♦» ♦♦
H Að gefnu tilefni skal athygli vakin á því, að skv. H
H lögum nr. 11 frá 1928 er með öllu bannaður innflutn- ::
H ingur á hvers konar hálmi og gömlum og notuðum
♦♦ ♦♦
H pokum. H
|j Eigi slíkur innflutningur sér stað, verður beitt H
H viðurlögum nefndra laga. H
♦♦
:: Tuligtjorinn í Reykjjavík. ::
5, 7, 8 og 10 cm. |
Gjallplöíur (Seyðishólagjall) til einangr-
unar og í milliveggi.
| Vikurholsteinn |
| Vikurf jelagið h.f. 1
Sími 1291. |
liiiiiiiiiiimmiiittiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimmimiiitiiniiiiiiinuiiMiiminiimiiiiiiiiimtKiiiitiiiiiiimiimiiiia