Tíminn - 19.01.1949, Blaðsíða 6

c

TÍMINN, miðvikudaginn 19. janúar 1949.
13. blað
%/<? Síé
\ I*impei*nel Sinitli
Ensk stórmynd með:
i.eslie Howard
Sýnd kl. 9
| .................—...
I
Gimsteinar
Bramlenborgar
1 Viðburðarík og spennandi
amerísk leynilögreglumy nd byggð
ásönnum viðburðum.
Aðalhlutverk:
Richard Travis
Micheline Cheirel
Bönnuð börnum innan 16 ára
Sýnd kl. 5 og 7
Uatfharbíc
Skug'gar
Framátðarinnnr
(Conenter blast)
Áhrifamikil og afarspennandi ný
essk kvikmynd.
Aðalhlutverk:
Mervyn Johns
Robert Bctty
Nova Pilbean
Bönnuð börnum innan 16 ára
Ný fréttamynd frá Pathe
Sýnd kl. 5 og 9
Simi 6444.
Uafihat'fáatiatbíó
Allt í lagi, lagsi!
Hin sprenghlægilega gaman-
mynd með
ABBOT og COSTEIXO
Sýnd kl. 7 og 9
Sími 9249
Sög'ulegt rit.
(Framhald af 3. slOu)
láta fylgja þættinum nokkur
ljóðmæli eftir Hallgrím, en
ennþá meiri fengur er að eft-
irfarandi ljóðabréfi, er hann
(þá hreppstjóri) skrifaði ís-
fjörð kaupmanni á Eskifirði
til stuðnings fátæklingnum
Magnúsi á Hryggstekk, er
kaupmaður hafði neitað um
úttekt til jólanna, en það er
á þessa leið:
Bágstaddur er nú Magnús
minn,
má enginn honum bjarga,
bví hvorki vill þessi
karlfuglinn
konu né börnum farga.
Fyrst guð vill ekki gleðja
hann,
grát hans né bænir nýta,
einhver verður á aumingjann
augum miskunnar líta.
Ó, minn háttvirti eðla vin,
upp á hvers náð vér vonum,
bijúgur andvarpa, bið og
styn:
blessaðir, lánið honum.
Ljóðabréf þetta, sem fellt
Isr inn í þáttinn, og erindis-

Jutta fræuka
(Tante Julla)
AUKAMYND: Frá skátamótinu
(Jamboree) í Frakklandi 1947.
Sýnd kl. 9
Síöasta sinn
Á spönskum
slóðum
(On The Old Spanish Trail)
Sýnd kl. 5 og 7
Tjarhat'bíc
Ekkf er allt sem
sýuist
(Take My Life)
Afar spennandi ensk sakamála
mynd.
Hugh Williams
Greta Gynt
Marius Goring
Sýnd kl. 5, 7 og 9
Bönnuð innan 16 ára
Bœjarbíc
HafnarfirBi
Monsienr Verdonx (Fool’s Gold) CHARLIE CIIAPLIN Bönnuð börnum innan 16 ára Sýnd kl. 9
Miranda (Hafmeyjarsaga) Sýnd kl. 7
Svikið gnll Sýnd kl. 7 Sími 9184
rekstur sá, sem þar var um
að ræða, lýsir Hallgrími vafa-
laust vel bæði sem skáldi og
manni, eins og Benedikt tek-
ur réttilega fram.
Góður bókarauki er að kafl
anum „Endurminningar frá
frændfólki á Austurlandi
(1886—1890“ eftir Bjarna
Jónsson frá Þuríðarstöðum,
I en það eru að mestu leyti
! bréf frá þeim árum frá
frændfólki hans, og afkom-
endum Hallgríms, austur þar.
Frágangur bindisinsær góð
ur, og mjög er það til hægðar-
auka, að nafnaskrá fylgir. Vil
ég, sem áður, hvetja Aust-
firðinga beggja megin hafs-
ins til þess að kaupa ritsafn
þetta og stuðla að framhald-
andi útgáfu þess.
Heilsuvcrndarstöðin
Bólusetning gegn barnaveiki held
ur áfram og er fólk minnt á að
láta endurbólusetja börn sin. Pönt-
unum veitt mótttaka aðeins á
(jatnla Bíc
„MILLI FJALLS
OG FJÖIIL44.
Fyrsta talmyndin, sem tekin er
á íslandi.
LOFTUR ljósm. hefir samið
söguna og kvikmyndað.
Með aðalhlutverkin fara:
Brynjólfur Jóhannesson
Alfred Andrésson
Inga 1‘órðardóttir
Gunnar Eyjólfsson
Lárus Ingólfsson
Ingibjörg Steinsdóttir
% Jón Leós
Bryndís Pétursdóttir
Sýnd kl. .5 og 9
Sala hefst kl 1
Verð aðgöngumiða krónur 15/—
og krónur 10/—
Flugkapteinu
Georg Fornby
Sýnd kl. 3
~fri/ícli-bíc
Miunislaiisi
maðurinn
(Somewhere in the Night)
Afar spennandi amerísk saka-
málamynd byggð á sögu eftir
Marvin Borowsky.
Aðalhlutverk:
John Hodiak
Nancy Gulild
Sýnd kl. 5, 7 og 9
Bönnuð börnum innan 16 ára
Sími 1182
Lækkun rekstrar-
útgjalda ríkisins.
(Framhald af 5. síBu).
I»á fyrst, þegar Alþingi hef
ir gert hreint fyrir sinum dyr
um í þessum efnum, getur
það komið til skattþegnana
og krafist aukinna skatta-
álaga til að vega á móti
greiðsluhalla fjárlaganna, ef
slíks kynni að verða þörf. Að
öðrum kosti, munu margir
borgaranna líta svo á, að þótt
þingið hafi hinn lögfræðilega
rétt til slíkra álaga, bresti
því siðferöilega grunvöllur-
inn.
X+Y
BERNHARD NORDH:
í JÖTUNHEIMUM
FJALLANNA

32. DAGUR
(555555535555555555591
dreginn ásetningur hans að komast sem fyrst heim. Það
var ekki heldur veður til þess að vera úti að nauðsynja-
lausu. Toppar grenitrjánna svignuðu í norðvestanstorm-
inum, himinninn hafði á örskammri stundu orðið að ein-
um kólgusjó.
Það voru aðeins örfáir kílómetrar heim að Marshlíð, og
Páll vonaðist til þess að ná þangað, áður en óveðrið skylli
á. Hann renndi sér yfir lækinn í slíku hendingskasti, að
skíðin svignuðu í boga við bratta bakkana. Síðan brunaði
hann másandi út yfir mýrina, sem var fyrir neðan þver-
hnýpta hamra Hljóðaklettsins. Þar hafði alla lausamjöll
skafið burt, og skíðin urguðust við svell og freðnar þúfur.
Mýrin var ekki nema um þrjú hundruö faðma löng, og mað-
urinn streittist á móti storminum í stefnu á lágan ás, sem
vaxinn var kyrkingslegu birkikjarri: Þegar þangað væri
komið, var hann sama sem heima.
Fjallið gnæfði á aðra hönd, rismikið og ógnandi — trölla
berg af gráu forngrýti, svo þverhnýpt, að þar festi varla
snjókorn, nema í efstu brúnunum, þar sem stórar hengjur.
höfðu myndast. En þær voru horfnar í æðandi skýjahafið,
sem var í þann veginn að byrgja himin og jörð.
Páll átti ekki nema svo sem þrjátíu faðma ófarna að
kjarrlendinu, þegar honum varð snögglega litið upp til
Hljóðalclettsins og sá ægilega snjódyngju koma á flugferð
niður hamrahlíðina. í næstu andrá kom önnur snjóskriða,
engu minni. Báðar stefndu með ofsahraða niður á mýrina.
Páll átti ekki margra kosta völ — hann fleygði sér niður
og byrgði andlit sitt með handleggjunum. Eftir örfáar sek-
úndur var mýrin horfin, sokkin í hvíta hrönn, þar sem
trylltasta neyðarópi hefði orðið að aumlegasta hvísli. Ekkert
sást, nema samanbarðar snjóöldurnar, sem kastazt höfðu
langt út á Marzvatnið.
Páll lá kyrr og greip andann á lofti. Hann áræddi ekki
að rísa á fætur. Það var ekki einu sinni gerlegt aö lyfta
höfðinu, án þess að skýla andlitinu, því að nú var stór-
hríðin skollin á, svo dimm og ofsaleg, að hann hefði getað
gengið beint á húsvegginn heima hjá sér, án þess að vita,
hvar hann var staddur. En það var ekki heldur gott að
liggja of lengi kyrr. Eftir fimm eða sex minútur yrði hann
kominn á kaf í samanlamda fannbreiöu.
Páll vissi, i hvaða hættu hann var. Hann þrýsti hökunni
niður að bringu og brölti á fjóra fætur. Lengra komst hann
ekki. Ofsahörð vindhviða fleygði honum um koll og ók
honum með sér marga metra. Honum lá við köfnun í hríðar
iðunni — nú varð honum fullljóst, að hann var nauðulega
staddur. Hann átti að vísu aðeins ófarna um þrjátíu faðma
að stað, þar sem hann gat fundið sæmilegt afdrep. En í
svona aftakaveðri gat sá spölur orðið hraustmenni ofraun.
Það var ekki langt síðan einn frumbýlingurinn varð úti
tuttugu skref frá bæjardyrunum heima hjá sér.
Páll reyndi að skríða á móti veörinu, og eftir hálfrar
stundar baráttu við hamslaus náttúruöflin, rak hann hönd-
ina í fyrstu birkiklóna. Eftir nokkrar mínútur var hann
kominn í svo gott skjól, að hann afréð að setja á sig skiðin
og baksa á þeim gegnum birkiskóginn.
Frostið hafði einnig hert talsvert, og föt Páls, sem höfðu
vöknað í krapahryðj unum fyrr um daginn, urðu að klaka-
brynju, er gerði honum erfitt um allar hreyfingar. En nú
voru ekki nema nokkur hundruð faðmar heim að Marzhlíð,
og gegnum þéttan og skjólgóðan skóg að fara. Hann varð
að treysta því, að hann hefði sig heim úr skógarjaðrinum,
Páll þumlungaðist áfram, nálgaöist bæinn, tók sér ofur-
litla hvíld undir hlöðuveggnum og skreið svo í áttina heirn
að húsinu. Hann sá votta fyrir því gegnum hríðarmökkinn,
þegar hann átti ófarin tíu skref, og í næstu andrá hvildi
hönd hans á dyrahúninum. Hurðin gekk frá stöfum, en
Páll gat naumast stigið yfir þröskuldinn. Stirður og þjak-
aður reikaði hann að hlóðunum til þess að bræða af sér
klakabrynjuna. En þar var engan yl að finna. Allt var kalt
og sótugt og andrúmsloftið mengað ösku. Það var ógerlegt
að kveikja upp í svona veöurofsa. Hvað eftir annaö stóS
þrlðjudögum írá kl. 10—12 í slma Köld borö og
2781.
hcifnr vcizlnmatm*
flugltfAit í Tittiattum
sendur út um allan bæ.
SÍLD & FISKUR
vindstrokan niöur um reykháfinn, sem kveinaði og gaulaði
við átök stormsins, og allt hefði fyllzt af reyk, ösku og neist-
um, ef reynt hefði verið að halda eldi lifandi.
Það leið drjúg stund, áður en ísbrynjan utan á Páli hafði
slaknað svo, að hann komst úr fötunum. Kona hans fann
t