Tíminn - 22.01.1949, Blaðsíða 6

6
TÍMINN, laugardaginn 22. janúar 1949.
15. blað
Vijja Síc
Piiupcrnel Sniilh
Ensk stórmynd með:
I,eslie Howard
Sýnd kl. 9
Ungar systnr mcð
ástarþrá
ain fallega og skemmtilega lit
aiynd með:
June Haver
George Montgomery
Vivian Blaine
Sýnd kl. 3, 5 og 7
Uajjhartfíé
Maðurinn með
gervifingiirna
(Uneasy Terms)
Afar spennandi leynilögeglu-
mynd, tekin eftir skáldsögu
eftir þennan vinsæla höfund.
AUKAMYND
Alveg nýjar fréttamyndir frá
Pathe, London. Sýnir meðal
anars björgun flugmannanna
á Grænlandsjökli.
_____Sýnd kl. 5, 7 og 9__
lingir leynilög-
reglinnenn
Sýnd kl. 3
Sala hefst kl. 11 f. h.
Hafinarfáariarltíó
Allt í lagi, lagsi!
Hin sprenghlægilega gaman-
mynd með
ABBOT og COSTELLO
Sýnd kl. 7 og 9
Sími 9249
Mættulcgt pukiir
(Framhald af 5. slBu).
á, að ríkisstjórnin verður að
halda málum leyndum um
skemmri tíma vegna tillits-
semi til annarra þjóða, en
slíkt hefir ekki réttlætt pukr-
ið og leyndina, er hér á sér
stað, nema í fáum tilfellum,
og t. d. alls ekki í tveimur
þeim stórmálum, er nefnd
voru hér á undan. Sé þjóð-
inni Iátin í té vitneskja um
málin, getur hún rætt þau af
hófsemd og skynsemi og
verra er þá að koma æsing-
um að. Slíkar umræður um
málin eru líklegar til þess að
leiða til heillavænlegastrar
niðurstöðu.
í sama tölublaði Alþýðu-
blaðsins, sem sagði frá vænt-
anlegri utanför utanríkisráð-
herrans, er skýrt frá því, að
Lange utanríkisráðherra Norð
manna hafi daginn áður
rætt all-skorinort í stórþing-
inu um viðhorf norsku stjórn
arinnar til bandalagshug-
mynda þeirra, sem nú eru á
döfinni. Myndi það ekki
hreinsa andrúmsloftið hér,
ef íslenzki utanríkisráðherr-
ann gerði það sama?
í útvarpsfregnum má oft
(jatnla Síó
SKYTTURMR
(Les Trois Mousquetaires)
Sérstaklega spennandi. efnis-
mikil og vel leikin frönsk stór-
mynd. ger eftir hinni víðfrægu
og spennandi skáldsögu eftir
franska stórskáldið Alexander
Dumas. — Danskur texti.
Sýnd kl. 3, 6 og 9
Sala hefst kl. 11 f. h.
'Tjarnarkíc
Glæsileg framtíð
(Great Expectations)
Ensk stórmynd eftir skáldsögu
Charles Dickens.
John Mills
Vallrie Hobson
Sýnd kl. 9,
Bör Börsson
Norsk mynd eftir hinni vin-
sælu skáldsögu
Sýnd kl. 3, 5 og 7
Sala hefst kl. 11 f. h.
Sœjarbíó
HafnarftrOi
Monsieur Verdoux
(Fool’s Gold)
CHARLIE CHAPLIN
Bönnuð börnum innan 16 ára
Sýnd kl. 9
Síðasta sinn
Miranda
Hafmeyjarsaga
Sýnd kl. 7
Simi 9184
„MILLI FJALLS
OG FJÖBU“.
Fyrsta talmyndin, sem tekin er
á íslandi.
g* n
LOFTUR Ijósm. hefir samið
söguna og kvikmyndað.
Með aðalhlutverkin fara:
Brynjólfur Jóhannesson
Alfred Andrésson
Inga hórðardóttir
Gunnar Eyjólfsson
Lárus Ingólfsson
Ingibjörg Steinsdóttir
Jón Leós
Bryndís Pétursdóttir
Sýnd kl. 5, 7 og 9
Sala hefst kl 1
Verð aðgöngumiða krónur 15/—
og krónur 10/—
Flugkeppni
með George Forby
Sýnd kl. 3
Sala hefst kl. 11 f. h.
7'ripcli-bíó
heyra sagt frá almennum um
ræðum í brezka þinginu um
utanríkismál, án þess að
nokkrar sérstakar tillögur *
liggi fyrir. Þetta er gert til
þess að láta þjóðina fá vit-
neskju um afstöðu stjórnar-
innar á hverjum tíma. í
amerískum blöðum er þó
rætt um utanríkismálin af
enn meiri bersögli en í evróp-
iskum blöðum og stjórnin þar
skýrir oft frá fyrirætlunum
Sínum á þessu sviði áður en
hún leggur þær fyrir þingið.
Þaö er gert til þess að fá
skynsamlegar umræður um
málið og til þess að skápa
heilbrigt almenningsálit.
Það yrði íslenzku lýðræði
og utanríkismálum mikill á-
vinningur, ef forráðamenn-
irnir fylgdu fordæmi Engil-
saxa í þessum efnum og forð-
uðust allt óþarft pukur, sem
aldrei getur haft neitt gott í
för með sér. X+Y.
Miimlslausl
maöiiriiin
(Somewhere in the Night)
Afar spennandi amerísk saka-
málamynd byggð á sögu eftir
Marvin Borowsky.
Aðalhlutverk:
John Hodiak
Nancy Gulild
Sýnd kl. 5, 7 og 9
Bönnuð börnum innan 16 ára
Sími 1182
BERNHARD NORDH:
í JÖTUNHEIMUM
FJALLANNA

34. DAGUR j:i
S4$«$í$$4S$S5SÍ$«í!(
Bergnr Jónsson
Málaflutningsskrifstofa
Laugaveg 65, sími 5833.
Heima: Hafnarflrði, simi 9234
SK1PAUTG6KÐ
KIRUSINS
„SÚSIN”
er nú á förum héðan til Italíu
og mun taka þar farm til
heimflutnings í kringum miðj
an febrúar. Eru þeir, sem
óska að fá fluttar vörur með
skipinu, vinsamlega beðnir
að snúa sér til afgreiðslu-
manna skipsins.
Ballestrero, Tuena & Canepa,
Via C. R. Ceccardi, 4—11,
Genova
eða
Minieri & Co. Via Depretis,
102, Napoli
— Hvað er um að vera, barn?
Marta var komin fram á gólfið og fálmaði eftir lamp-
anum.
— Það var barið að dyrum, pabbi, stundi hún.
— Barið að dyrum?
— Já, flýttu þér fram úr. Hann liggur kannske aöfram-
kominn við huröina.
Lars og kona hans hlupu bæði fram úr fleti sínu. Þau
voru alklædd, og Birgitta gekk að hlóðunum og náði í þurr-
an birkibörk. Svo rétti hún sig upp með uppkveikjuna í
hendinni, og sárir kippir fóru um þreytulegt andlitið. Það
var ómögulegt að kveikja upp — á þessari nóttu var þess
enginn kostur.
Marta reif burt tuskurnar, sem troðið hafði verið milli
stafs og hurðar, og fór meö föður sínum fram í fordyriö.
Lars opnaði útidyrnar, og feðginin rýndu bæði út í iðulausa
hríðina. Ekkert kvikt var að sjá, aðeins hríðarmoldviðrið,
sem umlukti húsið, og þykkan skafl, sem hlaðizt hafði upp
í hléi við eitt hornið og yrði sjálfsagt orðinn jafn hár þak-
skegginu að morgni.
Lars dró andann djúpt og hrópaði út í myrkrið, dimmum
rómi:
— Jónas! — Jónas!
Og Marta æpti líka í örvæntingu sinni:
— Jónas!
Ekkert svar, nema draugalegt kvein stormsins við hús-
hornið. Stúlkan óð út í skaflinn og krafsaði niður í hann.
Hríðargusurnar lömdu andlitið á henni.
Lars starði vonleysislega út í myrkrið. Hann kallaði einu
sinni enn, en hann gerði það fremur vegna Mörtu en lík-
indanna til þess, að Jónas væri í kallfæri. Þau urðu að forða
sér inn aftur. Það var tilgangslaust að leita umhverfis húsið.
Lars hálfdró dóttur sína inn. Hún hneig grátandi niður
í rúmið sitt.
— Þetta er mér að kenna, stundi hún. Mér að kenna,
mér að kenna....
> I
— Hvað segirðu, barn?
— Víst er það mér að kenna, aö Jónas fór þetta. Það var
ég, sem bað hann að ráða sig ekki hjá Lappanum. Ef hann
hefði gert það, væri hann ekki — ekki dáinn.
— .Þaö er ekki víst, að Jónas sé dáinn, Marta.
— Jú — jú. Hann getur ekki lifað af uppi á reginfjöllum
í svona aftaka veðri. Það veizt þú vel, pabbi. Það er engum
manni líft þar uppi, þegar svona stórhríð skellur á.-------
Jónas, Jónas....!
Lars var þungbúinn. Stúlkan hafði rétt að mæla. Hefði
Jónas verið á fjöllum uppi, þegar hríðin skall á, voru litlar
líkur til þess, að þau ættu eftir að sjá hann lifandi — ef til
vill ekki einu sinni dauðan heldur. í fjöllunum var mörg
skálin og skápurinn, þar sem maður hafði aldrei stigið
fæti sínum.
— Jónas hefir áreiðanlega ekki verið uppi á fjöllum,
Marta. Hann stefndi í áttina að Suttung, þegar hann lagði
af stað í morgun. Hann hefir sennilega verið í grennd við
Grjótsæ, þegar hríðin skall á.
En stúlkan lét ekki huggast. Grjótsæ — Jónas — kom ekki
til mála!
— Jú — og þá hafði hann veðrið á eftir sér. Hann kemur
heim á morgun.
Marta hélt áfram að gráta og barma sér yfir því, að hún
skyldi eiga sök á dauða bróður síns. Hann hefði ekki verið
einn uppi á reginfjöllum, ef hann hefði slegizt í fylgd með
Löppunum. Lars fól andlit sitt. Það var ómögulegt aö tala
um fyrir henni. Og víst var það satt, að það var hún, sem
hafði komið í veg fyrir, að Jónas gerðist hjarömaður. AÖ
þessu sinni að minnsta kosti. Jónas hafði samt ekki hafnað
boði Turra afdráttarlaust. Hann hafði þvert á móti ætlað
að ráða sig til hans með vorinu — og kveðja þá Marzhlíö
fyrir fullt og allt. Seinast í gær hafði hann haft orð á því,
að næsta vetur myndi sér verða betur til fanga.
Lars slökkti á lampanum og lagöist raunamæddur í rúmið
við hlið konu sinnar. í marga raun hafði hann sjálfur kom-
izt hér við Marzfjallið, og enn hafði ekkert megnaö að upp-
ræta þá trú hans, að allt, sem á dagana drifi, hefði einhvern
æðri tilgang. En ef Jónas var nú dáinn — hver var tilgang-
urinn? Hann leitaði svars árangurslaust.