Tíminn - 26.04.1949, Qupperneq 6

I
I
TÍMINN, þriðjudagimi 26. apríl 1948.
nw~
82. blað
t
\ i
'Miiiiniiia
Wífja Síc
iiiiiiiniii
Ljiifir ómar
| (Somcthing in the Wind) |
= Fyndin og fjörug ný amerísk =
| söngva- og gamanmynd. f
I Aðalhlutverk: |
Deanna Durbin
= Donald O Connor
John Dall 1
1 og hinn frægi óperusöngvari |
| JAN PEERCE
| frá Metrópólitan sönghöllinni i |
E i
New York. =
| ' Sýnd kl. 5, 7 og 9
uniiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiilimiiiiiiiui
| Vegir ástariniiar f
| (Tlie MacombeT Aflair) \
f Áhrifarík, spennandi og mjög |
I vel leikin amerísk stórmynd, =
I gerð eftir smásögu Ernest Hem- i
f ingway „The Short Happy Life f
f of Mr. Maeomber" og birtist |
f hún í tímaritinu „Kjarnar" =
I undir nafninu „Stutt og laggott f
| líf.“ 1
Gregory Peck,
Joan Bennett,
Robert Preston. \
Sýnd kl. 5 og 9. f
S DANSSÝNING KL. 7... I
iiiiiiiiiiniMUjiKmiitiiiiiiiiiim iiiiiiiilliiiiiiillin.iiiilll
7jarnarbíc
iiiiiiiiiiiii
iiiiiiiiiiii
SKUIAGÖTÖWBsI
Ráðskonan á
Grnnd
(Cnder falsk Flag)
Sýnd kl. 5, 7 og 9
Sala hefst kl. 1 e. h.
Sími 6444 i
s =
•MiiiMiiiuiiiMiiiiuiuiiiiutiiuiiiuHnuiiuuumrmiiuiii
Stórmyndin f
Rauðu skórnir j
(The Red Shoes) f
f Heimsíræg ensk verðlauna i
f balletmynd, byggð á ævintýri f
f H. C. Andersen Rauðu Skórnir. i
f Myndin er tekin í litum.
IIIIIIUUU
{....(jatnla &íó
Leyndarmál
hjartans
= Pramúrskarandi amerísk kvik- =
f mynd, listavel leikin og hríf- \
andi að efni.
= Aðalhlutverk:
Claudette Colbert
Walter Pidgedon
June AHyson

X
jdernhard fUJh:
t WarÁtá
ará
5. DAGUR
Sýnd kl. 5, 7 og 9
!l
iiiiiiiiiiiiii uuuunHuuui iii iiimiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiuuiu
Iripeli-bíc
IIIUIIIIIIII
i Aðalhlutverk leika:
= Anton Walbrook,
i Marius Goring
Sýnd kl. 5 og 9
Sala hefst kí. 1 e. h.
lUIIIIIIIIIIIIIIIUIIIIIIUIIIIIHIllllllllllllllllllltlUIIIIIIMIIII

1 tjaýnarfáariarbíc i ■ IIIIIUHIK ^ j
l l | HAFNARFIRÐI Í
Mcrkið Zorro = c
= Ógieymanleg og merkileg ævin- = | Engin e
= týramynd um hetjuna Zorro og I - z
og afreksverk hans. 1 sýning |
= Aðalhlutverk: = r - i I |
TYRONNE POWER 1 |
| LINDA DARNELL | kvöld
Sýnd kl. 7 og 9 = I |
Simi 9249 1 1
C = e - lUIIIIIHIMHIIIIUIIIHHHIHHIIIItiliilllHHIUUIIIIHIIHIIH iiuiiiiiiiiiiiliiiiiiiiuuiiiiHHiiiriiiiiriiiiuiiiliiiuuiiuiiii
Erlent yfirlit
(Framhald af 5. siðu).
legir foringjar. Öðru livoru berst
þeim liðsauki frá flokksbræðrunum
í Kína og er þá jafnan sem nýtt
iíf færist í hreyfinguna. Nú er gert
rað fyrir, að kommúnistar hafi inn
áp skamms öll völd í Kína. Hitt er
óséð, hvert kapp þeir leggja þá á
það, að blanda sér í málin á Mal-
akkaskaga. Ef þeir ráða það af að
hjálpa flokksbræðrum sínum þar,
getur það orðið Bretum erfitt. Ekki
þó svo að skilja, að þeir geti ekki
haldið stöðvum sínum, en það get-
ur ;9rðið svo kostnaðarsamt að
halþ^. uppi ró og spekt í landinu,
að nýlendan missi gildi sitt.
SVO ÓLÍKLEGT sem það virð-
ist, eru það kínverskir auðmenn,
sém kosta þessa óaldarflokka að
mestu eins og sakir standa. Þeir
neyðast til að kaupa sér frið við
þá, svo að ekrur þeirra og námur
verði ekki eyðilagðar. Því fer fjarri,
að kínversk alþýða í landinu al-
mennt styðji kommúnista. Þvert á
móti kemur í ljós vaxandi bii milli
stigamannanna og fólksins. Og vel
má athuga það í þessu sambandi,
að af 346 almennum borgurum,
sem stigamenn hafa skotið síðan
í júní síð’asta, voru 240 Kínverjar.
Það er því alls ekki um að ræða
neina þjóðernisiiga hreyfingu kín-
verskrar alþýðu gegn Englending-
um og Malajum. Ef svo væri,
horfði málið öðru vísi við. Þjóð-
ernistilfinning Kínverja á Malakka
skaga er ekki mjög þroskuð, og
stafar það meðfram af því, að Tífs-
kjör þeirra eru rýmri en almennt
gerist í Kína. Þeir eru ef til vill
ekki ánægðir með ensku stjórpina,
en hún hefir þó að minnsta kosti
veitt þeim frið og öryggi og þolan-
lega afkomu. Þetta vilja þeir varð-
veita, og þess vegna sést það líka,
að þeir skipa sér Englendinga meg-
in í baráttunni.og það ræður ef til
vill mestu um, að Bretar hafa
styrkt aðstöðu sína undanfarið, svo
að kommúnistar berjast nú til hins
ýtrasta á yztu þröm tilveru sinnar.
PVokkiir orð til utan-
ríkisráðhcrrans
(Framhald af 5. siðu).
oft seinheppinn í baráttunni.
Hann er það í þessu máli
Honum myndi verffa betur á-
gengt, ef hann fylgdi ráðum
Framsóknarmanna. Það er
ekki leyndin og pukrið um
utanríkismálin, er gagnar
bezt í baráttunni gegn
Sumarhret
Afar spennandi ög skemmti- |
leg amerisk mynd, byggð á bók |
Antons Tsjekov:
„Summer Storm“.
Aðalhlutverk: =
Linda Darnell, \
George Sanders, \
Anna Lee. J
I Sýnd ki. 5, 7 og 9.
Börn fá ekki aðgang. |
Simi 1182. I
luiHiiiiiuiuuiiHiiiiniiHiiiiiiiiiiiiiiiiuiniiiiiiiuuiiiiii
kommúnistum. Það er ekki
einhliða barátta fyrir hags-
munurn braskaranna, sem er
bezta vopnið í þeirri viður-
eign. Bezta ráðið er að segja
þjóðinni undanbragðalaust
sannleikann um þau mál,
sem hana varðar, og fylgja
fram réttsýnni og framsæk-
inni stjórnarstefnu, sem mið-
ast við alþjóðarhag. Fengjust
Sjálfstæðismenn til að
stuðla að slíkri stefnu,
myndu kommúnistar fljót-
lega verða jafn áhrifalausir
hér og þeir eru í Bretlandi og
á Norðurlöndum.
X+Y.
Eldurinn
gerir ekki boð á undan sér!
Þeir, sem eru hyggnir,
tryggja strax hjá
Samvinnutryggingum.
Fasteignasölu-
miöstööin
Lækjargötu 10 B. Sími 6530.
Annast sölu fasteigna,
skipa, bifreiða o. fl. Enn-
fremur alls konar trygging-
ar. svo sem brunatryggingar,
innbús-, líftryggingar o. fl. i
umboðl Jóns Finnbogasonar
hjá Sjóvátryggingarfélagl ís-
lands h.f. Viðtalstimi alla
virka daga kl. 10—5, aðra
tíma eítir sámkomulagl.
Bergur Jónsson
Málaflutningsskrifstofa
Laugaveg 65, sími 5833.
Heima: Hafnarfirði, sími 8234
ljós að svo stöddu. Inga mátti gjarnan lifa í þeirri trú, að
það yrði hún, sem mjólkaði þessa kvígu, þegar fram liðu
stundir.
En Abraham datt ekki í hug að hverfa brott úr fjalla-
byggðinni. Færi hann brott, fengi Jón aftur forgangsrétt
að landinu við Marzvatn, og Abraham vildi sízt af öllu
gera honum það eftirlæti. En hér kom fieira til. Hann
hafði keypt búsmuni, átti hálfsmíðaðan bát og kvígu, sem
erfitt var að selja, nema með miklu tapi.
Vorið nálgaðist. Umsókn Abrahams var íyrir löngu kömin
í hendur yfirvaldanna. og hinn 15. dag maímánaðar 1853
var það kunngert við Vilhjálmsstaðarkirkju, að úttekt á
landi nýbýlisins skyldi fara fram 11. júlí, og teldi einhver
sig eiga kröfurétt á væntanlegu landi þess, átti hann að
mæta með skilríki sín og sönnunargögn að Saxanesi nefnd-
an dag.
Abraham kom yfir að Saxanesi á nýja bátnum sínum
kvöldið áður en útmælingin átti að fara fram. Hann hafði
meðferðis hurð, lítinn glugga með blýrömmum, járnpott og
áhöld þau, sem hann hafði keypt í Noregi.
Klukkan tíu sama kvöld komu úttektarmennirnir. Saló-
mon Pétursson frá Grenihlíð og Jóhann Jónsson frá Jarfa-
vatni, ásamt sjálfum sýslumanninum í Vilhj álmsstað, P. A.
Hellgren. Sýslumaðurinn átti tíu mílna leið að baki. Það
hafði bæði verið rigning og stormur, er hann var fluttur
yfir Malgóvatn, og ferðin yfir Stái hafði jafnvel verið enn
volksamari, því'að veglausar óbyggðir var að fara og marg-
ar straumharðar ár í vexti á ieiðinni. En sýslumaður var
vanur erfiðum ferðalögum um vegleysur, og það hafði al-
drei komið fyrir, að hann kæmi of seint á ákvörðunarstað,
þar sem embættisverk biðu hans.
Enginn kom að Saxanesi til að gera kröfu til landsins.
í rauðabýti morguninn eftir var róið yfir Kolturvatnið.
Saxanesbændurnir slógust með í förina, því að þeir þurftu að
gæta hagsmuna sinna, þegar iandamerkin yrðu ákveðin.
Það leyndi sér ekki, að þeir höfðu samúð meö hinum unga
landnema. Þegar bátarnir höfðu verið dregnir á land á
norðurbakka Kolturvatnsins. skiptu þeir á sig föggum Abra-
hams, þvi að nú var fyrir höndum löng ganga að bæjar-
stæðinu nýja.
— Við getum borið eitthvað, fyrst við eigum allir samleið,
sögðu þeir.
Við Marzvatnið vestra hittu þeir mann, sem Abraham
flaug í hug við fyrstu sýn, að myndi verða sér þungur í
skauti. Þessi maður var Ólafur Ólafsson frá Grjótsæ, ná-
granni Abrahams að austan. Hann var þrekinn og lág-
vaxinn, og langir og gildir handleggirnir héngu slyttislega
niður með síðunum. Andlitið var stórskorið, og undirlegur
glampi í gráum augunum, þegar hann heilsaði frumbýl-
ingnum.
— Þú ert maðurinn, sagði hann, seinmæltur og lág-
mæltur.
Abraham fann, að hann roðnaði. Fólst ekki einhver ógn-
un í þessum orðum?
— Já, ég er maðurinn, svaraði hann hránalega. Þú ert
kominn til þess að sjá um, að ég seilist ekki á þína landar-
eign, þykist ég vita.
Ólafur kinkaði kolli og dró vinstra augað í pung, eins og
hann væri að miða byssu.
— Mér hafði satt að segja aldrei dottið í hug, að neinn
kærði sig um að byggja hér. Þó að Jón kæmi hingað fyrir
fimm árum og sendi svo einhverja umsókn, þá vissu allir,
aö hann myndi aldrei áræða að flytja búferlum hingað.
•— Hvers vegna það?
Við þessari spurningu fékk Abraham ekkert svar. Úttekt-
armennirnir voru að . tala við Saxanesbændur, og sýslu-
maðurinn kallaði á Abraham. Nú átti að taka til starfa.
Fyrst var bókfært, hvar húsið átti að vera og hvar gera
átti sáðlönd. Það var sólskin í skógarhlíðinni við Marzvatn-
ið þennan dag. í bókina var skrifað, að jarðvegurinn væri
sæmilega frjósamur og ekki mjög grýttur.
Þessu næst var ákveðið, að afgjaldið skyldi vera þrír rikis-
dalir í peningum fyrir hverja fjórðungsskeppu lands. Síðán
var haldið til skógar. Þetta varð löng ganga, og margir svita-
dropar runnu. Abraham vísaði á fjórtán mýrarbletti og
engjaskákir á mílulörrgu svæði, þar sem hann hafði hugsað
sér að heyja. Landamerkin milli nýbýlis og Saxaneslanda