Tíminn - 04.05.1949, Blaðsíða 6

TÍMINN, miðvikudagmn 4. maí 1949.
88. blað
úa Síó
111111111111
]foxættiii frá
Barrow.
5 =
| (The Foxes of Harrow). |
| Tilkomumikil amerísk stórmynd §
| byggð á samnefndri skáldsögu |
= eftir Frank Yerby, sem komið §
| hefir út í ísl. þýðingu.
I Aöalhlutverk:
E ‘5
= Rex Harrison =
Maureen O’Hara
Victor McLaglen
5 |
Sýnd kl. 5 og 9.
Eiiiitiiiiiiiiiiiiitiiiiiiniiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiu
Örlagaglcttur
(QZARDÁS) |
| Bráðskemmtileg ungversk kvik- \
= mynd. — Aöalhlutverk: i
| Bella Bordy I
| Ladislaiís Palóczi
i Háskólakór Budapest syngur. I
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
iiutiiiiiiiiMU/iiiiiiiiniMii 1111111 iiiiiiiiiiiiiiiiiiim.iiiiin
~fja?itarbíé
■ 11111111111
vip
SHÓIAGÖTU
Rsiðskouan á
Grund
(Under falsk Flag)
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
I -
Sala hefst kl. 1 e. h.
■ =
Sími 6444
I I
■niimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiitiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiii:
I Hafiwaffáariatbíó =:
fæyniarniál
Iijartans
| Framúrskarandi góð amerísk i
| mynd, listavel leikin og hríf- i
| andi efni. — Aðalhlutv. leika: i
Claudette Colbert
Walter Pidgeon
June Allyson
STORMYNDIN =
MAMLET
j i Byggð á leikriti William Shakes- i
: | peare. — Leikstjóri Laurence i
= Olivier. Myndin hlaut þrenn i
i Oscar verðlaun, sem bezta kvik =
i mynd ársins 1948.
| i Aðalhlutverk:
í Laurence Olivier |
Jean Simmons
Basil Sidney i
i Hamlet er fyrsta talmyndin, =
i sem sýnd er á íslandi með ís- i
i lenzkum texta. =
| Frumsýning kl. 9.
= Engin sýning kl. 5 og 7. i
H'IIIIIIIIIiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
lllllllllllK Sœjarkíó IIIIIIIIIIHI
[ HAFNARFIRÐI )
| Á vlllig'ötum |
i Áhrifamikil, spennandi og vel |
| leikin sakamálamynd.
| Aðalhlutverk leika: i
| Hedy Lamarr |
| Dennis O’Keefe i
i John Loder
William Sundigan i
i Bönnuð -börnum innan 14 ára. i
(jatnla Síó
iii!!iiuiii
Braumacyjan
(HIGH BARBAREE)
i Spennandi og tilkomumikil ame i
1 rísk kvikmynd af skáldsögu |
i Charles. Nordhoffs. og .James \
= Norman Halls.
Van Johnson
June Allyson
i Thomas Mitchell
Marilyn Maxwell i
i Sýnd kl. 5, 7 og 9.
JIIMIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII
~[Mf20li-bíÓ
&, 71 Íicucl fJarJL:
cJl.cu*S í UctrzL iícf
iiiiiiiiuiii
iiiiuiiiiiii
| Synd kl. 7 og 9. — Simi 9249. =
C =
E :
E :
OiMiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimii
E Sýnd kl. 7 og 9. — Sími 9184. E
iiiiiiiiiiiiiiilli<|ilii||iiiiiiitHiiiiiiiiiiil(iifiiiiimiiifiuiiii
Stjórnmálaviðhorf ið
(Framhald af 5. síðu).
5. Það þarf að lækka óhófs
eyðslu ríkis og bæjarfélaga til
þess að þjóðin hafi tryggingu
fyrir að henni sé ekki ofþyngt
með sköttum og útsvörum.
Þetta tekur tíma, en það er
hægt ef að því er unnið af
festu og trúmennsku af fjár-
málastjórn landsins.
6. Það verður, eins og Skúli
Guðmundsson, hefir stungið
upp á í þingflokknum, að
leggja stóreignaskatt á þá,
sem hafa eignir t. d. hálfa
miljón eða þar yfir, og með
því fé borga niður skuldir
ríkissjóðs.
Þegar þessi grundvöllur er
tryggður og þá fyrst er hægt
að byrja á því, að tala um
Iækkun dýrtíðar og lækningu
hins sjúka fjármálalífs. Fyrr
þýðir ekki að ræða það mál
í alvöru. Meðan verkamenn
og ýmsir aörir greiða 1000 kr.
á mánuðh eða allt að % launa
eyrir venjulegs vinnutíma,
húsnæði ljós og hita og ann-
að eftir því, þýðir ekkert að
semja við þetta fólk um úr-
lausnir, því þær eru ekki til
staðar.
Þótt þessi réttláti grund-
völlur væri til staðar mundi
það ekki nægja. Framleiösl-
an mundi ekki geta borið sig
án ríkisstyrks og niður-
greiðslu þrátt fyrir þetta.
Þá kemur að því, að færa
veröur niður verðlag og kaup
gjald, eða breyta gengi eins
og þarf til þess að framleiðsl-
an beri sig sjálfstæð og
styrkjalaus.
Fyrst bæri að leita samn-
inga við stéttarsamtökin. Við
skulum gera ráð fyrir að
þetta samkomulag náist ekki.
Þá er athugandi lögbinding.
Það er miklu meira átak að
færa niður, en að stöðva dýr-
tíð. Það kemur því ekki til
mála, að reyna þessa leið nú
með allri þeirri tortryggni,
sem búin hefir verið til rang-
lega og réttilega, fyrr en allt
er um þrotið.
Þá er að snúa sér að því, af
stjórnmálamönnum, hagfræð
ingum og öðrum fjármála-
| BauSa mcrkið 1
(The Scarlet Club)
| Afar spennandi amerísk leyni- =
= lögreglumynd um leynilögreglu- |
| manninn Charlie Chan.
I Aðalhlutverk:
Sidney Toler i
Manda Moreland
i Ben Cater • i
i Sýnd kl. 5, 7 og 9.
= Bönnuð börnum yngri en i
i 16 ára.
SÍMI 1152. 1
7iiu11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111
mönnum, hvar niöurfærslan,
eða gengislækkunin þarf að
vera, til þess að framleiðslan
geti borið sig á hinum nýja
grundvelli, í meöal árferði.
Þetta er reikningsdæmi, sem
aö vísu er margbrotið, en þó
tiltölulega auðvelt að leysa.
Síðan er að snúa sér að því,
að gera þessar ráöstafanir.
Ýmsir segja að dýrtíðin sé
komin of langt til þess að nið
urfærsla sé lengur fær. Um
það skal ég ekki fullyrða, það
er ekki nægilega rannsakað.
Ýmsum er gengislækkun
mjög óljúf. En gæta skyldu
menn þess, að stöðvun ríkis-
stjórnarinnar á dýrtíð er að-
eins bráðabirgðaúrræði, sem
er í þann veginn að verða á-
hrifalaust og að krónan er
óbeint með vaxandi dýrtíð
lækkuð æ ofan íæog áfram-
haldandi lækkun af sama
tagi yfirvofandi. Og með
margvíslegum ráðstöfunum,
svo sem gjaldeyrisskatti, sölu
skatti, frjálsum útflutnings-
vörum, er að auki fram-
kvæmd dulbúin gengislækk-
un, sem ckki kemur að liði,
étur sig upp sjálf og verður
því að endurtaka og auka ár
frá ári. Hvað verður loks úr
krónunni með slíkum og því-
likum vinnuaðferðum, sem
enginn endir sést á. Ef geng-
isbreyting er gerð væri lílca
hægt að afnema um leið, allt
þetta þegar með gjaldeyris-
skatti, söluskatti og hvað það
nú allt heitir.
Sumir líta svo á, að ef geng
islækkun væri gerð, ætti að
skipa kaupgjalds- og verðlags
nefnd, fulltrúa Alþingis og
stétta; hún ætti að semja um
allt kaup fyrir 1. október ár
hvert og ákveða laun opin-
berra starfsmanna. Ennfrem
ur ætti hún að ákveða. hvaða
verð skuli greitt fyrir fram-
leiðsluvörur, en bankarnir að
ákveða gengisskráningu í sam
ræmi við það, sem þarf til að
geta greitt í íslenzkum krón-
(Framhald, á 7. síðu).
12. DAGUR
og í sköginum undir Geitafjalnnu stökk síór héri inn í
runna og hjúfraði sig niður í fönnina.
Gólih hljóðnuðu, og þögnin í auð'ninni varð enn ægilegri
en áður. Svo kvað aftur. við ýifur. En nú var hreimurinn
annar en áður. Nú voru hljóðin líkust því, er hópur grimmra
og soltinna hunda eltir saert veiðidýr.
Það var komin nótt. Súærinn glitarað eins og demanta-
breiða i tunglskininu. Allt var kallt og hljótt. Ööru hverju
heyrðist braka í grein.
í skógarrj óðri skammt frá byggðinni undir Tröllafelli,
um sex mílur saðaustur frá Marzfjalli stóð elgtarfur á skafli
og barði framlöppunum nlður í hjarnið. Hann blés og fnæsti.
í kringum tarfinn voni tveir úlfar á hlaupum. Það skein
í livassar teanurnar í tunglsíjósinu, og froðan vall um kjaft-
vikin. Snjórinn þyrlaðist um stríðhærða skrokkana, og aug-
un glóðu af drápfýsn, sulti, sjálfsbjargarhvöt. Þeir gerðu
hvert áhlaupið af öðru á elginn, en hann varði sig með
þungum og hörðum klaufunum.
Úlafamir voru fleiri en tveir. Inni í kjarrinu glórði í átta
rauð augu. í tvo klukkutíma hafði úlfaflokkurinn elt elginn,
þennan höfðingja skóganna, og þetta var í fjórða skiptið,
sem hann hafði neyðzt til þess að nema staðar og snúast
til varnar.
Allt í einu vatt elgurinn sér til hliöar og tók á haröa-
sprett. En úlfarnir, sem leynzt höfðu í kjarrinu, þustu á
móti honum og stöðvuðu flótta hans.
Nú hófst æðisgengin viðureign. Fnæsanái elgurinn reis
upp á afturlappirnar og barði frá sér með framfótunum,
og úlfarnir hlupu glefsandi og froðufellandi í kringum
hann. Leikurinn barst fram og aftur um skailinn, hvoftarnir
á vörgunum smullu eins og dýrabogar, og elgurinn blés og
snörlaði. Mökkurinn stóð í kringum tryllt dýrin.
Skyndilega hörfuðu úlfarnir frá og stóðu um hríð graf-
kyrrir. Slefan lak úr gapandi hvoftunum niður í snjóinn.
Það var eins og þeir væru að sækja í sig veðrið til loka-
atlögunnar.
Elgurinn beið átekta, mitt í úlfakreppunni Hann skalf
af áreynslu, og úr ljótu bitsári á öðru lærinu fossaði blóð.
Loks lagðist hann á hnén og lét höfuðið síga.
Einn úlfanna lagðist niður og skreið nær bráð sinni —
einn, tvo, þrjá faðma. Elgurinn beið hreyfingarlaus, eins
og hann vissi ekki af hættunni, sem yfir honum vofði. Hann
deplaði augunum, og múlinn seig neðar og neðar.
Svo tók úlfurinn undir sig stökk, en fipaðist árásin. Kjaft-
urinn á honum small saman þumlung frá hálsi elgsins,
sem blóðið ólgaði og vall í hálsæðunum. Elgurinn greiddi
honum þungt högg, svo að hann kastaðist langar leiðir,
veinandi af sársauka.
Nú gerði allur hópurinn leifturárás. Fimm glorhungruð
villidýr dönsuðu í grimmdaræði kringum bráð sína.
Elgurinn öskraði af reiði. Hann barði hausnum sitt á
hvað, og mökkurinn úr ^.nösunum var orðinn rauður sem
blóð. Úlfurinn, sem gerzt hafði nærgöngulastur við hann,
var hann búinn aö traðka sundur undir klaufum sér.
Enn sáu úlfarnir sér þann kost vænstan að hörfa. Ömur-
legt gól ómaði í skóginum.
En elgurinn skeytti því engu. Hann stóð titrandi yfir
hinum fallna óvini sínum. Höfuðið vaggaði fram og aftur,
og froðan lak af múlanum.
Og enn gerði úlfahópurinn eitt skyndiáhlaupið. Elgurinn
lyfti hausnum, en í sömu andrá læsti eitt kvikindið sig fast
á háls honum.
Skógartröllið reis upp á afturfæturna og brauzt um í
tryllingi. en gat ekki hrist óvininn af sér. Örlitla stund
stóð elgurinn kyrr, með úlfinn hangandi á hálsi sér, en síð-
an slengdist hann aftur yfir sig, og allur flokkurinn á hann
ofan.
En varla var ein mínúta liðin frá falli elgsins, er blossa
brá inni í kjarrinu og skot> reið af. Einn úlfanna valt um
hrygg og lá þannig kyrr með blóðið vellandi um ferlegan
kjaftinn. Hin kvikindin rifu til sín síðustu kjaftfyllina og
flúðu eins og fætur toguðu inn í skóginn.
Örskamma stund sást hvergi hreyfing, en svo renndi sér
maður á breiðum og stuttum skíðum fram úr kjarrinu. Það
sást varla í andlitið á honum fyrir skinnhúfunni, sem hann
var með, og klakanum, sem sat í yfirskegginu. Hann nam
staðar í miðju rjóðrinu, og það mynduðust hörkulegir drætt