Tíminn - 25.08.1949, Blaðsíða 6

6
TÍMINN, fimmtudaginn 25. ágúst 1949
177. blað'
TJARNARBÍÚ
Dularfullir
atburðir
\ Viðburðarík og spennandi |
| mynd frá Paramount. — |
1 Aðalhlutverk:
JACK HALEY,
| ANN SAVAGE, |
| •f’ÉARTON MACLANE.
i Myndin er bönnuð börnum inn- |
an 12 ára. |
| ,Sýnd kl. 5, 7 og 9.
E z
s ** • ■
N Ý J A B í □
Dularfulli
lykillinn
I (The Krimson Keyj \
| Ný spennandi og viðburðarík i
|-amerísk leynilögreglumynd.
I Aðalhlutverk: |
KENT TAYLOR,
= ' DORIS DOWLING.
I AUKAMYND: tltvarp Ameríka. i
i Fróðleg og skemmtileg mynd |
| um ameríska útvarpsstarfsemi. i
c z
i Bönnuö börnum yngri en 16 ára. |
E ~
| Sýnd kl. 5, 7 og 9.
aiuiiiiiiiiniiiiiiimiíminiimiiiiiiinuiiiiWMMéwJéM*
Erlent yfirlít
Frelsisbarátta
Finna
(Derjor kœmper vi)
| Áhirfamikil og spennandi i
i söguleg finnsk stórmynd um i
i frelsisbaráttu Finna. — Dansk- |
| ur texti. —
i Aðalhlutverk:
TAUNO PALO, 1
REGINA LINNANHEIMO. \
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
(Illlllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
BÆJARBÍD
| HAFNARFIRÐI |
Vængjuð skip
(Dæmningen)
| Óvenju spennandi og áhrifa- |
| .ík ensk stórmynd. Kvikmynd í
I bessi er tileinkuð HMS ARK 1
| ROYAL og að nokkru leyti tek- |
: in um borð í þessu frægasta og i
í mest umtalaða flugvélamóður- i
i ikipi síðustu heimsstyrjaldar. i
i — Danskur texti. —
i Aðalhlutverk:
JOHN CLEMENTZ, |
ANN TODD,
LESLIE BANKS.
i Bönnuð börnum innan 16 ára. i
| Sýnd kl. 7 og 9.
f Sími 9184. |
—-^immmmiimmmmmmmmimiimmiiimmmmmmimmmmmii
LOFTWJ R?
GAMLA Bí□
f í klóm f járkiig- {
arans
| (Tlie Shop at Sly Corner) |
I Spennandi og vel leikin ensk i
i kvikmynd, gerð eftir frægu i
| sakamálaleikriti — eftir ED- f
| WARD PERCY.
| Aðalhlutverk:
OSCAR HOMOLKA,
[ MURIEL PAVLOW,
DEREK FARR.
Sýnd kl. 5 og 9.
i Bönnuð börnum innan 16 ára. i
II MMMMM11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111
I við Skúlagötu, sími 6444. |
„Vlð tvö44
1 Skemmtileg sænsk gamanmynd |
s gerð eftir skáldsögu Hilding i
i Östlund. —
STURE LAGERWALL
i AUKAMYND:
i Hnefaleikakeppni milli Wood- I
i eock og Mills.
i Sýnd kl. 5, 7 og 9. |
MIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIMIIIIIIIMIIMMII
TRIPaLI-BÍD;
(Framhald al 5. siBuJ.
að minnka svo olíuframleiðsl-
una í Bandaríkjunum, að ætíð
væru til í landinu nægar oiíu-
birgðir, ef til nýrrar heimsstyrj-
aldar kynni að koma. Nú þarf
ékki að óttast neitt slíkt fram-
ar. — Vitað er, að Rússar hafa
lagt mikla áherzlu á það undan-
íarin ár, að finna nýjar olíu-
lindir, og þeim hefir tekizt að
finna mikið olíumagn í Síberíu.
— Það leit því ekki vel út fyrir
Bandarikjunum. Hins vegar
trúir enginn því í Bandaríkj-
unum í dag, að Rússar geti orð-
ið samkeppnisfærir um fram-
leiðslu á olíu á næstunni.
Það er hægt að reikna með
því í dag, að það sé til nægilega
mikið olíumagn í veröldinni,
þangað tii kjarnorkurannsóknir
eru svo vel á veg komnar, að
hægt veröur að nota kjarnork-
una í olíu stað.
Hljómlcikar . . .
(Framhald aj 3. sidu).
og harmi —- og við hér úti á
fejara veraldar, þökkum fyr-
ijlX þann boðskap, sem hr.
Griebel flutti okkur — í
a'rlum og sönglögum hinna
stóru Þjóðversku tónskálda,
sem öll veröldin stendur í
jjnkkarskuld við, og góðar
<5skir fylgja hr. Griebel heim
tíl „Abendlandsins" þar sem
sól ’hljómlistarinnar alltaf
skín í heiði.
Herra Dr. Urbantschitsch
aðstpðaði söngvarann var dr.
Urb. í essinu sínu, og hefir
honum víst aldrei tekizt bet-
ur upp, því þarna fékk hann
þjálfaðan og í bezta lagi góð-
dnv músík-söngvara, sem
kun’ni sitt verk frá fyrsta
bókst.af til þess síðasta, enda
var ánægjulegt að heyra
þessa tvo ágætu menn syngja
og, s^ila saman.
Því miður þá var söng-
Hver fylgist með
tímanum ef ehhi
Á víðavangi
(Framhald af 5. siBu).
hægri hér, Sjálfstæöisflokk-
inn og kommúnista. Flokk-
arnir, sem þeir eru líkastir,
íöpuóu mest í Þýzkalandi.
Svo hefir líka orðið reyndin í
flestum lýðræðislöndum und-
anfarið. Það er eins og Mbl.
finni það á sér, að úrslit
þýzku kosninganna séu ekki
góður fyrirboði.
★
HVAÐ VELDUR
ÞÖGNINNI?
í fréttum útvarpsstöðva og
blaða hefur fátt skipaö æðri
sess seinustu dagana en orð-
sendingar þær, sem hafa far-
ið fram milli stjórna Júgó
slava og Sovétríkjanna. Það
vekur því nokkra athygli, að
ekki hefur verið minnst einu
orði á þetta mál í Þjóðvilj-
anum. Margir bíða þess þó
með nokkurri eftirvæntingu
aö fá að vita álit hans á þess-
ari deilu. Hvað veldur þessari
dularfullu þögn Þjóðviljans?
skemmtunin ekki vel sótt,
sem mun aðallega hafa kom-
ið af þeim misskilningi, að
hjálpar- og styrktarfólkið,
sem annars ekki hefir at-
kvæðisrétt, né heldur mál-
frelsis, með hinum 12 með-
limum tónl.fél. hafði heyrt
að söngvarinn syngi á vegum
hinna 12 félagsmanna fé-
lagsins — en svo var nú ekki,
en aftur á móti þá gefst
Reykvíkingum kostur á að
heyra hr. Griebel syngja á
vegum Rauða Krossins á
föstudaginn kemur með að-
stoð dr. Urbantschitsch-
IVó vagga sér
bámr
I (Paa kryds med t,Albertina‘‘) i
1 Bráðskemmtileg sænsk söngva- §
§ og gamanmynd.
| . I
§ Aðalhlutverk:
ADOLF JAHR,
ULLA VlKANDER.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
I Sími 1182. |
iiiiiiiiiimiiimmiimimimiiiiiimimiiimmiimiiiimiimmmimm
SKIPAUTG6KO
RIKISINS
„ESJA”
fer skemmtiferð til Stykkis-
hólms laugardaginn 27. þ. m.
klukkan 1 e. h. Frá Stykkis-
hólmi á sunnudagskvöld.
Meðan skipið stendur við í
Stykkishólmi, geta farþegar,
sem tryggt hafa sér pláss á
farrýmum skipsins, búið um
borð og fengið þar keypt
fæði. Farseðlar veröa seldir
á skrifstofu vorri í dag og á
morgun. meðan rúm leyfir.
„Herðubreið“
austur land til Siglufjarðar
hinn 27. þ. m. Tekið á móti
flutningi til Hornafjarðar,
Djúpavogs, Breiðdalsvíkur,
Stöðvarfjarðar, Vopnafjarðar,
Bakkaf j arðar, Þórshaf nar,
Flateyjar á Skjálfanda og
Ólafsfjarðar í dag og árdegis
á morgun. Pantaðir farseðlar
óskast sóttir á föstudag.
Hans slóst í förina morguninn eftir. Hann átti fáein
skinn, sem hann hefði reyndar getað falið einhverjum
öðrum að selja. Hann vildi vera viðstaddur, þegar réttinum
til Marzhlíðarinnar yrði ráðstafað.
Þeir komu í Áslieima í myrkri kvöldið eftir. Næsta dag
átti markaðurinn að hefjast, en skinnaverzlunin var samt
þegar byrjuö. Lars var áhyggjufullur um úrslit mála sinna,
svo að hann seldi sín skinn undir eins. Það var mikið af
skinnum á boðstólum, sögðu skinnakaupmennirnir, og verð-
ið í allra lægsta lagi. Lars skeytti ekkert iSn það, hvort
verið væri að pretta hann eða ekki. Hann renndi augun-
um hvað eftir annað upp að þinghúsinu, sem hann sá votta
fyrir í myrkrinu. Þar yrði útkljáð, hvort hann skyldi hrak-
inn frá Marzhlíö.
Það var mikill fjöldi fjallabænda og frumbýlinga sam-
ankomin í Ásheimum. Öll gistiherbergi og gripahús voru
full, og daunn af skinnum og mönnum fyllti hvern krók
og kima. Þeim, sem nýkomnir voru, sló fyrir brjóst. í gisti-
húsinu var mikill hávaði. Ölkrúsirnar voru sífellt á lofti,
og brennivínsstaupin voru fyllt og tæmd á víxl. Veðurbar-
in andlitin urðu fljótt rjóð og gljáandi af hita óg drykkju.
Menn drukku með góðri samvizku. í marga mánuði höfðu
þeir verið í einveru og fásinni — nú var komin tími til þess
að lyfta sér upp.
Lars hélzt ekki við í húsinu inni. Og svefns var varla að
vænta þessa nóttina. Tólf mönnum var ætlað að -gista í
örlítilli herbergiskytru. í slíkum þrengslum gat engum
komið dúr á auga, enda gerði enginn sig líklegan til þess
að ganga til náða. Menn rápuðu út og inn, hlógu og mös-
uðu. Það voru margar sögur sagðar þetta kvöld.
Lars stóð úti við eitt hesthúsið, er hönd var lögð á öxl hon-
um. Hann leit við. Hjá honum stóð magur og tekinn maður,
sem hann þekkti ekki fyrst í stað.
— Þetta er þá þú, sagði hann loks lágt. Einkennilegur
hiti læsti sig um eyrun.
Maðurinn stundi mæðulega. Lars hélt fyrst, að hann
væri drukkinn. En hann fann þó ekki neina vínlykt af hon-
um.
— Hvað er að frétta frá Marzhlíð? Hann hafði' hryglu,
og málrómurinn var veikindalegur.
— Ekki nema allt þolanlegt, svaraði Lars.
— Hafa — hafa Lapparnir ekki gert þér neitt mein?
— Hvers vegna spyr þú að þvi? spurði Lars tortrygginn.
Maðurinn dró svarið við sig. Hann fór að leita í vösum
sínum og dró upp pyngju, sem hann rétti að Lars.
— Hérna eru peningarnir aftur. Það var ekki rétt af mér
að selja þér þennan stað.
Lars botnaði hvorki upp né niður í þessu. Hann vildi
maðurinn? Taka við peningunum aftur — láta skilríkin af
höndum — kom ekki til mála!
— Ég vissi, að það var engum manni ætlandi að búa í
Marzhlið, hélt Abraham áfram, og ég borgaði aldrei neitt
fyrir Marzhlíðina — nema hálfan annan ríkisdal fyrir út-
tektina.
Lars vildi ekki taka við peningunum. Hann vissi ekki, að
Abraham hafði leitað hans hér á hverjum markaði. Það
var búið að kvelja hann árum saman, að hann hafði hylmaö
yfir hvarf Míkaels og síðan selt réttinn til Marzhlíðarinn-
ar okurverði, vitandi það, að enginn gat haldizt þar við.
Hann hafði frétt, að Lars haföi farið þangað meö sex börn,
og það vandsagt, hvort Míkael eða börn Lars sóttu meira
að vesalings Abraham. Ef til vill hugsaði hann enn oftar um
börnin, þvi að nú var hann sjálfur kvæntur og átti kornung
börn. Hann sárbað Lars aö taka við peningunum. Hann
gæti ekki komið einu sinni enn heim til Önnu Stínu með
syndagjöldin ógreidd.
— Er kannske eitthvaö athugavert við skjölin, sem þú
seldir mér? spurði Lars.
— Nei — skjölin eru í fullu gildi. Abraham virtist ekki í
neinum vafa um það, en Lars hvessti samt auguh á hann,
byrstur í bragði. Hann sagðist þá ekki heldur ætla að láta
þau af hendi.
Abraham sagðist ekki kæra sig um að fá þau. Lars ygldi
sig. Hvernig vék þessu við? Var þetta gildra — eöa var mað-
urinn ekki með öllum mjalla? Hann var að minnsta kosti
einkennilegur.
Abraham bað Lars að ganga meö sér upp með ánni. Lars