Tíminn - 27.08.1949, Síða 3

179. blaff
TÍMINN, laugardaginn 27. ágúst 1949
/ slerLdinga'pættir

fS5$5$54-5
Dánarminning: Jón Jónsson, bóndi
á Búrfelli 1 Miðfirði
Jón Jónsson, bóndi á Búr- ]
felli í Miðfirð'i andaðist að
heimili sínu 27. maí s. 1., um
það bil 85 ára gamall. Hann
var fæddur á Tannstaða-
bakka í Hrútafirði 7. júní
1864, sonur Jóns bónda
Björnssonar frá Geithól,
Björnssonar frá Valdasteins-
stöðum, og Guðrúnar Jóns-
dóttur bónda í Hvítuhlíð og
Hvammsdal í Saurbæ, Björns-
sonar bónda í Hvítuhlíð.
Jón mun hafa þurft að
Vinna fyrir sér strax þegar
hann hafði til þess aldur og
þroska, og var i vinnu-
mennsku í átthögum sínum
unz han stofnaði heimili. Ár-
ið 1892 kvæntist hann Júlí-
Önu Jónsdóttur frá Almenn-
ingi á Vatnsnesi. Þau höfðu
ekki jarðnæði til varanlegra
áfnota fyrstu búskaparárin.
Bjuggu fyrst á Kollafossi og
Síðar á tveim öðrum.stöðum
í' Miðfirði, en um aldamótin
fluttust þau að Búrfelli og
bjuggu þar upp frá því. Þau
eignuðust sjö börn, sem öll
eru á lífi, fjóra syni og þrjár
dætur. Synir þeirra eru Pét-
úr og Guðjón, bændur á Búr-
felli, Tryggvi, húsgagna-
bolstrari í Reykjavík og Sig-
fús, trésmíðameistari í Hafn-
árfirði, en dæturnar eru
Helga og Margrét, búsettar í
Reykjavík, og Elinbjörg, bú-
stýra á Búrfelli. Konu sína
missti Jón árið 1941.
Jón á Búrfelli og kona hans
•voru efnalitil þegar þau býrj-
uðu búskap, en bæði voru
þau gædd miklu starfsþreki
og einbeittum vílja til þess
að komast áfram af eigin
rammleik, enda tókst þeim
það farsællega. Hagur þeirra
fór batnandi, einkum eftir að
elztu börnin komust svo á
Iegg, að þau gátu orðið til
hjálpar, en öll eru börn þeirra
vel gefin, dugmikil og at-
hafnasöm. Eftir leiguliðabú-
skap á Búrfelli um allmörg
ár, festu þau hjónin kaup á
jörðinni og lögðu einnig fram
vinnu og fjármuni til jarða-
bóta. Túnið var sléttað og
aukið, byggingar endurbætt,-
ar og rafstöð byggð við bæj-
arlækinn.
Sumarið 1933 varð Búrfells-
heimilið fyrir mjög tilfinnan-
legu tjóni. Þá brann bærinn
þar til kaldra kola og varð
engu bjargað af því, sem þar
var inni, því að svo stóð á að
heimilisfólkið var allt fjar-
verandi. En strax var hafizt
handa um endurbyggingu,
reist vandað íbúðarhús og
fleiri byggingar og var nú
byggt úr steini, svo að eldur-
in gæti ekki aftur orðið að
grantíi. Einnig var haldið á-
fram jarðræktarframkvæmd-
um, svo að á Búríelli er nú
stórt og vel ræktað tún og
töðufengur þar margfalt
meiri en áður var. Jón og
synir hans hafa fylgst vel með
nýjungum, er stefndu til
framfara í búnaðarháttum,
og hagnýtt sér þær eftir því
sem unnt var, svo að búrekst-
ur þeirra hefir um mörg ár
verið með mesta myndar-
brag.
Við fráfall Jóns á Búrfelli
er vandaður og mætur mað-
ur horfinn af sjónarsviðinu.
Hann var forsjáll og góður
bóndi, iðjumaður mesti og
duglegur, og við lok langrar
ævi gat han litið yfir mikið
og gott lífsstarf. Hann átti
því láni að fagna að eignast
mikilhæfa og góða konu, og
með sameinuðum kröftum
þeirra og barnanna var mynd-
að ágætt heimili, sem um
langan tíma hefir verið ein af
styrkustu stoðum sveitarfé-
lagsins og hefir notið vin-
sælda og virðingar í hérað-
inu.
Jón á Búrfeli var heilsu-
góður alla ævi og gekk að
störfum fram á síðustu ár.
Hann lá rúmfastur -aðeins í
fáa daga fyrir andlátið. Jarð-
arför hans fór fram að Mel-
stað 13. júní s. 1., og fjöl-
menntu Miðfirðingar við lit-
för hans. Sk. G.
I^ancli
uri
Gætið þess að hirða og verka vel allar húffir og
skinn, er til falla á búum yðar og afhenda þær Kaup-
félögunum til sölumeðferðar.
Reynslan mun hér eftir sem hingað til færa yðui
sanninn um það, að með því móti fáið þér hagstæð-
ast verð.
£T<imband UL AatnCimufiélaqa
Er „Pá-lína“ a5
ganga aftur?
Jón Pálmason alþm. hefir
skrifað í Morgunbl. a. m. k.
tvær greinar síðustu dagana,
sem bera það með sér, að
hann er,. farinn að drekka
stríðsölið fyrir kosningabar-
dagann í haust.
í grein, sem hann nefnir
„Því var ekki dýrtíðin lækk-
uð“, sem er að vísu þvætting-
ur frá upphafi til enda, kem-
ur fram greinileg mynd af
skrípaleik Sjálfstæðisflokks-
ins í dýrtíðarvandamálun -
um.
Jón Pálmason staðfestir
ummæli Ól. Thórs, er hann
kvað auðvelt að lækka dýrtíð-
ina, ef sýnt væri, að þess
gærðist þörf. J. P. finnst
þetta „vel og viturlega mælt“
og að þetta mundi Ólafur
hafa gert, ef kommúnistar
hefðu orðið áfram í stjórn
undir forystu hans, en Fram-
sóknarflokkurinn „utan við“.
í þessari grein J. P. gægist
fram fóstur það, sem þing-
maður þessi gekk með og
baröist mjög fyrir, i þá tið, er
verið var að mynda núver-
antíi stjórn. Fóstur þetta var
nefnt Pá-lína en varð aldrei
íullburða, því eins og kunn-
ugt er, varð Stefán Jóhann
Stefánsson til að mynda nú-
verandi stjórn, en hugar-
fóstur Jóns Pálmasonar var,
að Ól. Thórs myndaði stjórn
þá með kommúnistum, án
þátttöku Framsóknarflokks-
ins.
Of glöggt þreifar nú alþjóð
á afleiðingum dýrtíðarflöðs
þess, er stjórn Ól. Thórs með
kommúnistum veitti yfir
landið, til þess að hún óski
eftir framhaldi af slíku á-
byrgðarleysi, eyðslusemi og
glamri, sem einkenndi þá
stjórnarhætti.
Þótt J. P. haldi því fram, að
dýrtíðin hefði verið lækkuð,
ef samsteypustjórn Ól. Thórs
hefði setið áfram við völd,
munu flestir aðrir líta svo á.
að of lengi hafi þjóðin verið
tröllriðin af fagurgala hans
og loddaraskap, og þung séu
þau syndagjöld, er hún á eftir
að inna af höndum fyrir æf-
intýrið það.
Hitt kemur skringilega fyrir
sjónir manna, að eftir að
Morgunblaðið hefir mánuðum
og árum saman varið dálkum
sínum til að útmála kom-
múnistahættuna hér á landi,
kemur einn af aðalvirðinga-
mönnum flokksins og gefur
þær upplýsingar í sama blaði,
að ef þessi þjóðhœttulegi
flokkur hefði verið afram í
rikisstjórn, þá hefði hið
mesta vandamál, sem nokkru
sinni hefir borið þjóðinni að
j liöndum, verið leyst af þess-
i um „landráðamönnum“ und-
I ir forystu Ólafs Thórs.
I Eftir lestur þessarar grein-
ar, dettur manni í hug, hvort
Pá-lína sé að rumska að nýju,
og brostnar vonir Jóns Pálma
sonar um samsteypustjórn
með kommúnistum undir for-
ystu Ól. Thórs, séu nú að lifna
aítur.
En hvernig verður þá með
kommúnistahættuna, herra
forseti? T.
Á viðavan
HEFIR ÞJOÐVILJINN
AMERÍSKAN RIT-
STJÓRA?
Þjóðviljinn telur, aff held-
ur betur hafi rekið hval á
fjörur sínar, þar sem sagt
var frá því í Tímanum, aff
tekin hefðu verið upp um-
mæli eftir Acheson úr frétta-
eftirliti, sem borizt hefði frá
ameríska sendiráðinu. Af
þessu læst Þjóðviljinn draga
þá ályktun, að raunverulega
sé ritstjóri Tímans einhver
óþekktur maður í ámeríska
sendiráðinu.
Það er raunar óþarft að
upplýsa það, að blöðunum
berst meira og minna frétta-
efni frá öllum sendiráðunum
og er þar aðallega um upp-
lýsingar að ræða, er snerta
hlutaðeigandi lönd, t. d. frá-
sagnir af ýmsum framför-
um, útdráttur úr ræðum
þekktra stjórnmálamanna o.
s. frv. Af hálfu sendiráðanna
er hins vegar engin íhlutun
um það, hvort þetta sé birt
í blöðunum eða hvernig þaff
sé gert.
Þegar það upplýsist svo til
viðbótar, að Þjóðviljinn hef-
ir fengið send frá ameríska
sendiráðinu nákvæmlega
sömu plöggin og Tíminn og
hefir sózt eftir að fá þau,
verður heldur lítið eftir af
umræddi rosafregn í Þjþð-
viljanum, ef hún er skoðuð
niður í kjölinn. Nema Þjóð-
viljinn telji þetta þýða þaff,
að raunverulega séu Magnús
og Sigurður ekki ritstjórar
Þjóðviljans, heldur einhver
ónafiigreindur Ameríkumað-
EINA ÍHLUTUNIN.
í tilefni af framannefnd-
um skrifum Þjóðviljans þyk-
ir hins vegar rétt aff skýra
frá því, að af hálfu eins
sendiráðsins hér hefir veriff
reynt að hafa áhrif á skrif
Timans. Það var þegar Ólaf-
ur Thors og kommúnistar
sátu saman í ríkisstjórninni.
þá barst ritstjóra Tímans á-
minningarbréf frá utanríkis-
málaráðuneytinu, þar seip
hann var áminntur um að
skrifa virðulega um erlendá
valdamenn. Nánari eftir-
grennslan leiddi í ljós, að rúss
neski sendiherrann hafði
kvartað yfir því við utanfík-
isráðherra eða utanríkis-
málaráðuneytið, að Tíminn
skrlfaði ekki nógu smekk-
lega um Stalin og aðra valda
menn þar austur frá. < k • !
Þetta er eina íhlutunin,
sem Tíminn hefir orðið fyrir
af hálfu erlendu sendiráð-
anná hér. ...
★ < .z; •
ALÞÝÐUFLOKKURINN
OG GENGISLÆKKUN;
Grátbroslegt er að lesa
þær yfirlýsingar Alþýðublaðs
ins, aff flokkur þess sé á móti
gengislækkun. Alþýffuflokk-
urinn hefir nefnilega á und-
anförnum árum stutt aljítir
þær ráðstafanir, sem hafa
miðað að verðfalli penipg-
anna og síðan hann fékk
stjórnarforustuna beitt gér
fyrir mörgum tollahækkun-
um, sem vitanlega eru ekk-
_ert annað en gengislækkun.
Ekkert stangast því meira viff
staðreyndirnar en að Alþýðu
flokkurinn sé andvígur geng-
islækkun.
★
ÞA.Ð, SEM DEILT
ER UM.
Alþýðublaðið veit það líka
mæta vel, að deilan stendur
nú ekki um þaff, hvort ráð-
ist skuli í gengislækkun, niffur
færzlu eða hliðstæffa ráffstöf-
un til að tryggja rekstur
framleiðslunnar. Slík ráð-
stöfun verður óhjákvæmi-
leg, enda er þaff viðurkennt í
svari Alþýðuflokksins til
Framsóknarflokksins 9. þ. m-,
þótt Alþýðuflokkurinn segi
jafnframt aff ekki sé tíma-
bært að ræða nánar um þáð'
nú — þ. e. fyrir kosningarnár.
Milli núv. stjórnarflokka
(FramhalC á 6. síSii)
Hljómleikar Mariu Markan
Eftip Sig’urð Skagfield.
Köld borð og
heitnr veizlumatnr
sendur út um allan bæ.
SlLD & FISKUR
Söngskemmtun frú Maríu
Markan Östlund var vel sótt,
I hvert sæti í Gamla bíó var
iskipað, af áhugasömum á-
’ heyrendum.. — Frúin hafði
. valið sér létt verkefni, því að
mestu leyti söng hún íslenzk
|lög — gamla kuninngja —
sem áheyrendur þekktu — og
jhefðu getað sungið þau með
söngkonunni. Öll þessi ís-
ienzku lög sem frúin söng,
eru einföld, og mega ekki við
neinni árásarstyrjöld, því þá
] glúpna þau og verða ekki að
neinu. Frú Markan, sem hef-
ir sterka rödd, tók of hörð-
um tökum á þessum nýgræð-
ingi hinna íslenzku tónskálda,
svo að lögin töpuðu hinni
virkilegu poesie, sem liggur
til grundvallar þessum ljóð-
rænu lögum. Og kvæðin —
textinn — hið fyrsta skilyrði
fyrir fögrum, ljóðrænum
söng — er framburður text-
ans, kemur þar fyrst og
fremst til greina full þjálfuð
hljóðfræði (phonologg), sem
hver góður söngvari lærir til
ýtrustu fullkomnunar. Verði
þeim árangri náð, þá er leik-
ur einn að syngja t. d. á kin-
versku — því þá kemur frgm
hinn sanni söngblær góðrar
náttúruraddar, sem hrifur á-
heyrendur, því ósjálfrátt
koma þá fram efni kvæðanna
sem tónarnir þýða, þótt
hvorki áheyrendur né heldur
söngvari skilji textann. í
þessari grein sönglistarinn-
ar var söng frúarinar ábóta-
vant, og varð röddin of á-
takamikil í „forte“ söng, og
barnslega mjó í „píano“ söng.
Einnig hætti frúnni til þess
að breyta lögum eftir geð-
þótta, og kom það fram í
aukalaginu „Augun bláu“
eftir Sigfús Einarsson, þár
sem frúin söng aukatón i
enda lagsins, sömuleiðis
trallaði frúin í lagi Kalda-
lóns „Ríðum, ríðum og rékum
yfir sandinn".
Hvað skyldi gamli Grímur
Thomsen segja, ef einhver
færi að mæla fram, eða
syngja þetta kvæði „Ríðum,
ríðum“ t. d. svona:
Ríðum, ríðum rekum yfir
„skeiðina“
rennur sól á bak við „heiff-
ina“.
(Framhald á 6. siðu)