Tíminn - 27.08.1949, Blaðsíða 4

TÍMINN, laugardaginn 27. ágúst 1949
179. blað
Afbrýðisýki Bjarna Benediktsson-
ar og ástarglettur kommúnista
?a5 er alkunna, þegar mjög
neitar ástir takast meö manni
lOg konu og síðan slitnar upp
jr trúlofuninni eða hjóna-
oanúinu, að þá kemur hatur
:[ stað ástar, blandið sjúklegri
ifDrýðisemi. Hefir slíkt orðið
sálaflífi margra býsna hættu
:iegt.
?etta virðist líka geta kom-
:ið fyrir, þar sem pólitískar
ástir hafa tekizt, en farið út
’um þúfur. Sjálfur hinn rétt-
visi dómsmálaráöherra okk-
ar, Bjarni Benediktsson, virð-
:ist vera orðinn fórnarlamb
þessa óhugnanlega fyrirbæris
:i svo átakanlegum mæli, að
þjoðfrægt er að verða.
[Fyrsta ástin.
.Tfyrsta ástin er oft talin
heitust. Bjarni Benediktsson
kom ungur frá Þýzkalandi,
i'ullur af „hreinum hugsun-
jm,“ sem í þann tíð þóttu
aðalsmerki í Sjálfstæðis-
ÆÍokknum, enda veldi Hitlers
á hátindi og þá mest von um
erlendan bakstuðning úr
þéirri átt. Meðal fyrstu stjórn
málaafreka hans var að
stófna hér, að fyrirmynd
nazista, verkamannafélög
með öllum þeim nöfnum
heiðinna goða, er honum voru
tiltæk. Því næst brá hann sér
í biðilsbuxur og gekk í dyngju
kommúnista. Reiddi því bón-
orði mun betur af en þegar
.Egiil, sonur Gríms meðhjálp-
ara, bað rekunnar á haugnum
forðum, og mun Bjarna fljótt
hafa þótt sætur Líbanonsilm-
urinn hjá þeirri rauðu. Voru
nú kaup ráðin og skyldi hinn
hreinhugsandi unnusti leggja
kommúnistum til Hermann
Guðmundsson, en annars
áttu formenn verkalýðsfélag
apna, í kraftí þessara nýju
tengda, ýmist að vera Sjálf-
stæðismenn eða landráða-
menn, eins og kommúnistar
heíta nú á máli Morgunblaðs-
iíis, allt eftir því sem þénan-
legast þótti á heimilinu, og
þekktust margir ekki i sund-
ur. Sátu Bjarni og Brynjólfur
þá löngum stundum á leyni-
fúndum og réðu ráðum sín-
um, og í bæjarráði Reykjavík
ur gekk hnífurinn ekki á
milíi dáta þeirra.
Vegleg giftingar-
veizla.
Þegar tilhugalífið hafði
staðið hæfilega lengi, var
stofnað til hjónabands og
slegið upp veizlu mikilli.
Hefði sú veizla verið mjög að
géði fornmanna, sem trúðu á
Þór og Óðin, því að margir
fylgispakir liðsmenn brúð-
glgmans hlutu ósmáar gjafir,
áður en þeirri veizlu lauk,
en öðrum voru gefnar
frjálsar hendur til fjárafla.
Voru þá faktúrur fluttar til
landsins í tunnum.
Árið 1942 slógu íhaldsmenn
og kommúnistar sér sem sagt
saman um breytingu á kjör-
dæmaskipuninni og studdu í
sameiningu nýja ríkisstjórn,
en a árunum 1944—1947 var
reitunum þó fyrst ruglað sam
an fyrir alvöru.
Það eru ekki slæmar heim-
ildir fyrir því, hver var hvata
maður og höfundur þessa
pólitíska hjpnabands. Ólafur
Thors formaður Sjálfstæðis-
flokksins, hefir sjálfur lýst
því oítar en töhi verður á
komið, að sér hefði aldrei
komið til hugar, að flokkur
sinn gengi í sæng með komm-
únistum, ef Bjarni Benedikts
son hefði ekki barizt svo ein-
dregið fyrir því.
Hann ætti að vita þetta
manna bezt.
, ( ,:-r JIJ
Herská eiginkona.
Það þarf ekki að rekja sögu
þessa hjónabands. Allir vita,
hvernig fór. Þetta hjónaband
endaði með barsmíðum.
Kommúnistar sögðu Bjarna
upp. Þar eiga gremja hans
og afbrýðisemi upptök sín,
það er brotthlaup rauðu
drottningarnnar, sem hann
getur ekki gleymt. Missirinn
var svo sár.
Einn góðan veðurdag komu
kommúnistar og tóku fundar
hús á Bjarna, þar sem hann
sat með mikla sveit heima-
manna sinna, og hótuðu að
reka hann út. Óð hann í
fyrstu fram í vígamóði, er
hann sá eiginkonuna svo ó-
frýnilega, og mun hafa hugs-
að líkt og Þór við Vimur, þeg-
ar hann fékkst við Gj álp, dótt
ur Geirröðar, að á skyldi að
ósi stemma. En sögulokin
urðu önnur en við ána Vimur,
og hafa kommúnistarnir ann-
aðhvort verið Gjálp snjallari
eða Bjarni ekki fullkomlega
jafnoki Þórs. Kommúnista-
kvinna ein úr innrásarliðinu
greip aftan í hálsmál Bjarna,
svo að þrengdi að öndunar-
færunum, og formaður Sjálf
stæðisflokksins, Ólafur Thors,
varð fyrir viðlíka ástaratlot-
um, þótt handtökin væru önn
ur. Við það hörfuðu þeir frá
liði sínu, og bar þá ekki að
reynirunna eins og Þór forð-
um, heldur sluppu þeir
nauðulega inn í Landsíma-
húsið og komust síðan undan
á flótta út um bakdyrnar og
burt með nýtízku farartæki,
og þó með aðstoð lögreglu.
Mun Bjarna jafnan þykja
sem þar hafi hann bæði látið
megingjarðir sínar og Þórs-
hamar.
„Klaki og myrkur“.
Þrátt fyrir þessar brösur
gekk Bjarni enn oft og átak-
anlega eftir rauðu drottning-
unni. Sat hann vikum sam-
an við dyr kommúnista, bauð
sættir og lofaði öllu fögru.
En allt kom þetta fyrir ekki.
Það var steinhjarta í hinu
kommúnistíska brjósti. Ekk-
ert var falt látið, nema skyndi
sambúð á ísafirði og víðar í
fjarlægð frá höfuðvígi
Bjarna.
Það er ekki að undra, þótt
ást, sem svona grimmilega er
forsmáð, snúist í hatur og
sjúklega afbrýðissemi. Það
sannaðist líka á Bjarna, það
sem í vísunni stendur:
Bætur saka síðla fást,
sálar- þjakast styrkur.
Burtu hrakin öll er ást.
Allt er klaki og myrkur.
Slík hafa orðið afdrif
hinna pólitísku ásta hans.
Þegar honum varð ljóst, að
kommúnistar myndu fyrir
engan mun vilja þýðast hann
lengur, gerðust þau undur, að
mennirnir, sem ekki hafði
verið unnt að stjórna án,
urðu skyndilega landráða-
menn og glæpamenn. Og á
svo sjúklegt stig er aíbrýði-
semi hans nú komin, að allir,
sem við kommúnista tala,
þótt ekki sé nema á götu, eru
að hans áliti í einhverju
makki við þá. Og ef kommún
isti minnist á einhvern mann
í greinarkorni í blaði. án þess
að skamma hann séi’staklega,
kippist Bjarni við og afbrýði-
semin blossar upp. Hann sér
þá undir eins í anda pólitískt
ástamakk af því tagi, sem
hann þekkir svo vel frá fyrri
dögum.
.» m->- * ^7* ifi jf
Glettur kommúnista.
Það dylst ekki, að komm-
únistar skilja þetta hörmu-
lega ástand Bjarna og not-
færa sér það til þess að erta
hann. En oft gengur þeim þó
annað og meira til en að
storka þessum vonbiðli.
Haukur Helgason gekk milli
manna í Strandasýslu fyrir
siðustu kosningar og sagði:
Hermann Jónasson er alveg
hárviss hérna í sýslunni. Þið
ættuð að kjósa mig. Þið
fáið tvo þingmenn ef ég fæ
nægjanlegf atkvæðamagn.
Nú býður hann sig enn
fram í Strandasýslu og er bú-
inn að vera nyröra í hálfan
mánuð. Aðferðin er hin sama
og áöur.
Áður en hann fór norður
skrifaði hann, sjálfum sér til
framdráttar, grein í Þjóðvilj-
ann, einmitt í þessum dúr.
Þar er því haldið fram, að
kommúnistar muni vinna
mest á. Kosning Hermanns
Jónassonar í Strandarsýlu sé
hins vegar alveg örugg, og
þess vegna óþarfi fyrir
Strandamenn að fylkja sér
svo fast um hann. — Með
þessu telja kommúnistar sig
geta bezt skarað eld að sinni
köku.
Skynvilla dómsmála-
ráðherrans.
Dómsmálaráðherrann er svo
skeleggur í embættisrekstri
sínum, að hapn fyrirskipar
réttarrannsókn til þess að
komast eftir gjaldeyrisinn-
stæðum rithöfunda erlendis,
og allir bíða þess með önd-
ina í hálsinum, að slíkt hið
sama gangi yfir heildsala og
burgeisa, sem eiga tugmilljón
ir innistandandi í öðrum lönd
um.
En hann kom svo tröllbit-
inn úr hj ónasænginni hjá
kommúnistum, að hann held
ur, að séu ástaratlot, þegar
kommúnistar eru að reyna að
koma ár sinni fyrir borð á
þann hátt, er hér hefir verið
lýst. Svo svæsinni skynvillu
veldur afbrýðisemi hans. En
svona er það, þegar myrkur
og klaki setzt að í sál manna.
Heit kosning.
í kosningunum 1937, þegar
Ólafur Thors spillti mest fyr-
ir frambjóðanda Sjálstæðis-
flokksins með Hólmavíkur-
fundinum, varð slíkur hiti á
átökunum, að litlu flokkarnir
moluðust milli hinna tveggja
meginfylkinga. Kommúnistar
eru að reyna að koma í veg
fyrir, að slíkt gerist nú.
(Framhald á 7 síOu)
Góðar samgöngur eru mikils
virði og víst er það dásamlegt
að geta ferðast fljúgandi, þegar
eitthvað liggur við. íslenzkar
flugvélar hafa margan sjúkan
mann flutt til beztu og fullkomn
ustu læknishjálpar, sem kostur
var á. Og margir heilbrigðir
hafa fengið fljóta, þægilega og
skemmtilega ferð um leiðir
loftsins.
Eins og vænta má er margt
ógert í flugmálum íslands til
að tryggja framtíðarflugiö. það
vantar nýjar lendingarstöðvar,
skýli og hjálpartæki. Þetta
hlýtur svo að vera og það er
engin ástæða til að mæðast yf-
ir því þó að samgöngukerfi
loftleiðanna sé ekki fullmótaö
fremur en annað strax í upp-
hafi.
Annað er það, sem ástæða er
til að hugleiða. Rekum við okk-
ar flugmál af fullri hagsýni svo
að við náum sem fyrst að því
marki, sem vio óskum? Það er
atriði, sem vert er að gefa
gaum, því að það skiptir okkur
öll miklu máli. Ég held að þar
sé töluverður misbrestur á. Við
höfum tvö flugfélög, sem sjálf-
sagt eru bæði rekin með mikl-
um myndarskap og dugnaði.
En þau eiga í harðri samkeppni
að því er virðist, þannig, að þau
fljúga bæði sömu leiðirnar, með
þeim árangri, að oft eru tvær
flugvélar sendar sömu leið
sama dag með þá farþega, sem
önnur hefði getað flutt. Svona
búskapur held ég að sé okkur
dýr umfram allar þarfir. En við
megum ekki gleyma því, að
rekstur flugsins er mikið gjald-
eyrismál og því varðar það
hvern einasta landsmann. Það
er því skylda allra skynsamra
manna að krefjast hagsýnnar
ráðsmennsku í flugmálunum og
að þar sé miðað við þjóðar-
hagsmuni. Við megum ekki við
því, að eyða því fé, sem á að
fara til endurbóta og öryggis í
flugmáium í gagnslausa sam-
keppni innbyrðis milli þeirra fé-
laga, sem annast þessa þjón-
ustu.
Hitt er svo ef til vill rétt að
taka fram líka, að það er víðar
en á þessu eina sviði, sem við
búum við tvöfaldan og marg-
faldan tilkostnað. Við eyðura
mörgum tugum milljóna árlega
í óþarfan verzlunarkostnað og
þykir mörgum góð hagfræði, þó
að sá kostnaður hljóti reyndar
allur að leggjast á almenna
neytendur. Okkur finnst kann-
ske til um að sjá tvær skrifstof-
ur til að annast flugmálin og
sjá tvenna olíutanka og tilheyr-
andi leiðslur á einum litlum
verzlunarstað. Þá segjum við,
að þarna sé verið að eyða sam-
eiginlegum sjóðum og sameigin-
legri lífsbjörg þjóðarinnar að ó-
þörfu. En það er ekki víst, að
okkur þyki neitt athugavert við
það, þó að við höfum svo marg-
faldan tilkostnað á við þetta
við bílaverzlun, vélaverzlun,
matvöruverzlun og alla verzlun
aðra, þó að þar sé um ennþá
meiri óhagsýni að ræða. En eitt
af því, sem við verðum að læra
og gera til að bæta lífskjör al-
mennings, er að gæta hagsýni
og spara óþarfan kostnað á sem
flestum sviðum þessarar þjón-
ustu.
Starkaður gamli.
tt
FYRIR FRJÁLSAN
GJALDEYRI:
í Eftirfarandi vörur getum vér útvegað þeim, er hafa
n umráð yfir frjálsum gjaldeyri.
St
GDLFTEPPI □□ DREGLA
SNYRTIVDRUR „4711“
REIÐHJÚL
BARNAÞRÍHJÚL
PENINGASKÁPA
SKJALASKÁPA
Sýnishorn og verðlistar fyrir hendi á skrifstofu vorri
Tjarnargötu 10. — Sími 5124.
Daníel Ólafsson & Co. h.f.
Frestið ekki lengur, að gerast
áskrifendur TÍMANS